"မေခၚပါဘူး အကိုဘာသာ င႐ုတ္သီးခူးမလို႔"
"ဪ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ဆိုးတာမို႔ စကားမေျပာနိုင္ဘူး "
စိတ္ဆိုးတယ္ေျပာရေအာင္ ဘယ္သူကေခ်ာ့မယ္ဆိုလို႔လဲမသိ ေခ်ာ့ရေအာင္လည္း ရာခ်ီမွမဟုတ္တာ ဒါေၾကာင့္ အခုလိုစိတ္ဆိုးတယ္ဆိုၿပီး စကားမေျပာတာကိုဘဲေက်းဇူးတင္ရမည္။
မ်က္ႏွာ သစ္ၿပီးလို႔ထလာတာနဲ႕ ထမင္းဝိုင္းေလးက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ရာခ်ီေက်နပ္စြာဘဲ ထိုင္ခ်လိဳက္၏
ေဘးမွာလည္း ဧည့္သည္ကိုေခၚရေသးသည္။"ႏွင္းရည္ စားအုန္းမလား ဝင္စားေလ"
"ႏွင္းရည္က ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတယ္တဲ့ မေကြၽးနဲ႕ေတာ့ "
"ဟုတ္လား ႏွင္းရည္ဒါဆိုမစားနဲ႕ေတာ့ေလ "
ႏွင္းရည္ သူတို႔ႏွေယာက္ကို ႏွေခါင္းသာ ႐ူံ႕မိ၏ တကယ့္ကို တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ယာက္တစ္ကမၻာထင္ေနၾကတာ။
"ဒါဆိုကိုကိုႀကီးႏွင္းရည္ျပန္ၿပီ "
"ဪေအေအ ေနာက္လည္းလာေလ "
"ႏွင္းရည္က ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတာတဲ့ မလာခိုင္းနဲ႕ေတာ့ "
"ေအေအ ဒါဆိုမလာနဲ႕ေတာ့ေလ "
"မလာပါဘူးစိတ္ခ်ဟြန႔္"
ဒီထိပ္ထားစံႏွေယာက္ကို တကယ့္လက္ဖ်ားခါပါသည္ အခုလည္း ဆူပုတ္ရင္းေျခေစာင့္ၿပီးထြက္သြားေသးတာ။
<><>
ေဂၚဖီေတြကလည္း အရမ္းႀကီးေတာ့ မႀကီးေသးေပမယ့္ သာလွက ေသခ်ာပ်ိဳးေထာင္ေပးထားေတာ့ သန္သန္မာမာေလးနဲ႕ လွပစြာ ဖြဲ႕ၿဖိဳးေန၏
"အကိုေလး ဒီေဂၚဖီထုပ္ေတြကိုဘာလို႔အသည္းအသန္စိုက္ပ်ိဳးေနရတာလဲ"
"ငါမွာ အိပ္မက္တစ္ခုရွိတယ္"
"ဘာမ်ားလဲဗ် "
"နိုးလာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး "
"..."
ရာခ်ီေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ သာလွ ပါးစပ္ပိတ္ကာ ႏွေခါင္း႐ူံ႕ရင္းနဲ႕ဘဲ
ေျမဩဇာ သြားျဖန္းေန၏
ဘာကိစၥနဲ႕မ်ား ကိုယ့္အိပ္မက္ကိုသူမ်ားကိုလိုက္ေျပာေနရမွာလဲ တကယ္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာ အေဖ့ထက္ခ်မ္းသာၿပီးေတာသူေငွးျဖစ္ခ်င္တာ ဒါကိုေျပာလိုက္လို႔ တကယ္မျဖစ္ရင္
ရွက္စရာႀကီးေလ။
YOU ARE READING
သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)
Randomပုံတိုင်းဆောင် +ရာချီဒွေး သူကြီးသားလေးနဲ့ အပေါင်ဆိုင်သားလေးတို့ကိုဖတ်ပေးကြပါအုန်းရှင့် တောရွာပုံစံလေးကိုမှ ကြိုက်နှစ်သက်ရင်တော့ဒါလေးဖတ်ဖို့တောင်းဆိုပါတယ်ရှင့်....။
15(ZawGyi)
Start from the beginning