(DÜZENLENECEK)
Artık bambaşka bir dünyadaydım. Bu zamana kadar yaşadığım her şey, burda çok farklıydı. Yeni bir ailem ve hiç bilmediğim daha önce adını bile duymadığım bir diyara gelmiştim.
Eskisi gibi değildim, bir şeyler değişmişti...
Yeni soru...
Merhaba sevgili okurlarım bölüm için hepinize iyi okumalar dilerim oy verip düşüncelerinizi yazmayı unutmayın lütfen ❤️
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
______________________________________________
Hayatımızı değiştiren bazı kelimeler vardır. Bu kelimeler anlamayan kişiler için sadece birer sözcüklerdir ve bu sözcüklerin anlamını bilemezler. Benimde hayatımı değiştiren bir çok kelime vardı ama bunlardan en önemlisi de "aşk"dı.
Bana bir kaç yıl önce sorsalar, aşkın kelime anlamını bulur ve yalnızca onu söylerdim çünkü hissetmediğim ve ya anlayamadığım bir duyguyu nasıl telaffuz edebilirdim ki?
Ama şimdi bu kelimenin anlamı benim için çok büyüktü ve inanılmazdı. Aşkın anlamı; "İki kişi arasında ki ilişki ve ya karşı da ki kişiye duyulan derin sevgidir" diye bilinse de artık benim için bu çok farklıydı.
Valerian, benim gerçek aşkımdı...
Kalbim bunu defalarca söylemek istese de aklım her zaman ondan üstün gelmişti taki bir kaç saat öncesine kadar. Daha önce böyle hissetmemiştim. Çok değişik ve garip bir histi ve tüm bedenim bunu hissedebiliyordu.
Saatler önce odamda yaşadığımız o anı aklımdan silmek istemiyordum. Bu sefer sadece akışına bırakmak ve olacak olanları görmek istiyordum. Buzlar varis'inin beni gerçekten sevdiğine inanıyordum. Ve bende gerçekten onu seviyordum...
Her saniye, her dakika onu düşünmeden durabilmek benim için çok zor olmuştu. Ona bir şey olacak korkusu ile yaşamakta katlanılmaz geliyordu.
Bunları zihnimden defalarca kez geçirmiştim ve artık ona karşı kör değildim. Onun, benim için yaptıklarını görmezden gelmek çok haksızlık olurdu.
Şu an yatağa uzanmış bir şekilde tavana bakarak, olanları düşüncelerim ile birlikte aklımın Bir köşesine kazımıştım. Bu tarihi asla unutmayacağıma kendi kendime söz verdim. 05.10
Akşam yemeği için masam da çalan çalar saati farkettiiğim de uzun süredir gözlerimi ayırmadan baktığım tavandan gözlerimi ayırdım ve yatakta güçlükle doğruldum. Sanki her yerim uyuşmuş gibiydi ve içimde garip bir kelebek hissi ve ya mide bulantısı vardı.
Üzerime kalın bir şeyler aldım. Odamın anahtarını da aldıktan sonra çıkıp, kapıyı arkamdan kilitledim. Koridorda bana en yakın olan alex'in odasına doğru ilerledim. Kapıyı bir kaç tıklatmamın sonununda yavaşça açan çocuğa baktım.
"Akşam yemeği saati geldi ve ben açlıktan ölmek üzereyim. Bir an önce gidebilir miyiz?" diye sorduğum da yeni uyanmış gibi görünen Alex bir kaç saniye bana baktıktan sorna dediğimi yeni anlamış gibi üzerine bir ceket alıp, koridora çıktı.
Diğerleri bizden önce çoktan bahçeye çıkmıştı ve anlaşılan sadece ikimiz kalmıştık. Bahçenin karanlık olmasına rağmen dışarıyı aydınlatan ışıklar sayesinde önümüzü çok net bir şekilde görebiliyorduk.
