Eighth page

43 5 9
                                    

"Günaydın" diyerek yanına oturdum "günaydın" diye mırıldandı bugün okuldaki son günüydü

"Bak sana ne getirdim" elimdeki ders notlarını ona verdim

"Ama sen derslerde not tutmazsın ki"

"Ben tutmadım zaten wonyounga yalvardım kaçırdığın derslerin notunu alabilmek için" wonyoung kolay kolay herkese notlarını vermezdi ama sınıfta en iyi derst notu tutan kişiydi

"Sen ciddi misin o kız kimseye not vermez ki"

"Ben vermesini sağladım"

"Ama neden?"

"Çok ders kaçırdın bunlar sayesinde dönem sonu sınavlarını geçersin"

"Teşekkürşer gyuvin"

"Pazartesi gidiyorsun şimdi kesin olarak" diye mırıldandım başıyla onayladı beni

"Evet gidiyorum"

"Heyecanlı mısın peki yep yeni bir hayatın olucak"

"Bilmem belki biraz"

"Bu aralar moralin hep bozuk neden?"

"Arkamda bırakacaklarımdan korkuyorum o kadar kolay değil herşeyi bırakıp gitmek"

"Ama üniversite bitince geri gelmeyecek misin?"

"Sanmam bir kere herşeyi bırakıp gidersem bir daha oraya dönemem"

"Ama matthew hyung dönecek sen tek kalmış olacaksın"

"Belki kanada da kalmam başka yerlere giderim ama Kore'ye dönemem"

"Ama..."

"Belki sen ziyarete gelirsin olmaz mı"

"Gelirim tabi.." son üç günümüz... ve ben hiç bir şey yapamadım çok geç kalmıştım hislerimi söylesem bile elime hiçbir şey geçmeyecekti gunwookun mutlu olabilmesi için gitmesi gerekti benim hislerini söylemem onun kalmasını sağlayabilirdi bu da onu mutlu etmezdi hayalleri vardı tıp okuyacaktı bense sadece ona engel olmuş olacaktım

"Okul çıkışı kahve içemeye gidelim mi her zamanki kafeye"

"Olur" diye mırıldandı ardından dersi dinlemeye başladı ve ben gün boyu bütün ders kef boyunca uyuklamıştım geceleri uyuyamıyordum okul çıkışında ise gunwook yujinin yanına gitmesi gerektiğini hemen geri döneceğini söyleyip gitmişti bende okul kapısının önünde onun gelmesini bekliyordum

💿

Gunwook'dan

Üç gün sonra hayatım kökünden değişecekti ve ben onsuz yaşamaya alışmalıydım bugün okuldaki son günümde ve yujin haftasonu ailesiyle jejuya gidecekti bu yüzden onla vedalaşmam ve daha önceden vermem gereken bazı eşyalarımı vermem gerekiyordu onun sınıfına gidip küçük kutuyu sırasının altına bıraktım

"Gunwook hyung naber"

"Her zamanki gibi yujin sen nasılsın"

"Bende aynı hyung eşyalarını getirdiğine göre artık ciddi anlamda toparlanıyorsun demek"

"Evet maalesef"

"Gitmek istemiyordun değil mi hyung"

"Gitmek zorundayım yujin kendim için bunu yapmalıyım artık biraz bencil olmalıyım"

"Haklı olabilirsin hyung ama seni özleyeceğim"

"Bende seni özleyeceğim velet"

"Bu sefer bana velet dedin diye mızmılanmayacağım hyung" yujine sıkıca sarıldım onu çok özleyecektim

"Bende senin mızmızlanmalarını özleyrcrğim yujin ne zaman üzgün hissedersen beni ara olur mu hep yardım etmeye çalışacağım"

"Teşekkürler hyung" yujinle vedalaştım onun yanında ağlamak istemiyordum ama o ağlıyordu

"Kendine iyi bak hyung"

"Sende yujin ve ağlamayı bırak sadece veletler ağlar"

"Bende veletim ya işte" diye mırıldandı ağlarken yujinle zor da olsa vedalaşmıştım ardından okuldan çıktım son kez hayatımın neredeyse en güzel 4 yılını yaşadığım okula baktım uzun uzun sonra beni bekleyen gyuvini fark ettim ve yanına gittim

"Yujinle vedalaşmak zor olmuştur senin için"

"Evet öyle oldu o benim küçük kardeşim gibi"

"Biliyorum" ardından okula bir kaç dakika uzaklıkta olan kafeye doğru yürümeye başladık

"Bu kafede kimbilir kaç kez kahve içmişizdir ama bu sonuncusu" dedi kafeye vardığımızda

"56" diye mırıldandım

"Ne?" Diye sordu şaşkınlıkla

"Buraya 56 kez geldik bu 57. Ve sonuncu" cümlemin ardından şaşkınlıkla bana baktı saymış olmamı beklemiyordu

"Hepsini saydın mı?" Diye sordu şaşkınlıkla başımla onayladım her zaman içtiğimiz kahvelere sipariş etmiş ve bir masaya oturmuştuk şuradan konulardan sohbet edip kahvelerimizi içmiştik ardından onu eve bırakıp yan sokaktaki evime geçmiştim ve açık duran valizime bir kaç eşya daha fırlatmıştım bir yandan taerae hyung ve abimle görüntülü konuşuyor bir yandan dolabımdaki kıyafetlerle bakışıp yanıma alıcaklarımı seçmeye çalışmıştım saatler süren veya bana öyle gelen konuşmanın ardından telefonu ve valizi aynı anda kapatıp derin bir oh çekmiştim dolabımda bıraktığım kıyafetlerden pijamalarımı alıp üstüme geçirdim ve kendimi yatağıma attım ve boş boş tavanımı izlemeye başladım

Selam millet
Biraz sıkıcı bir bölüm oldu kusura bakmayın😭
Oy verin lütfennn⭐️

 6 months • gyuwookWhere stories live. Discover now