ქორწილიდან გავიპარეთ,და დიდიღმის საშაურმეში მივედით
ნია-გამარჯობა,ორი უწიწაკო შაურმა თუ შეიძლება-მიმტანი გაოცებული იყურებოდა საქორწინო კაბა რომ მეცვა,მაგრამ არ შევიმჩნიე და ნიასთან ერთად სიცილი დავიწყე
მე-დამერხა,ნიკამ რომ გაიგოს მომკლავს
ნია-დაიკიდე,ვერ გავუძლებ შენს მოწყენილ სახეს
მე-კოკაკოლა არ გვინდა?
ნია-უი,და ორი კოკაკოლაა-ნიამ მიმტანს მიაძახა და სიცილით ჩემსკენ მოტრიალდა
პოვ ნიკა
მე-რას ქვია გაქრა?
-ბატონო ნიკა,ყველგან ვეძებეთ,ბოლოს საფირფარეშოში უნახავთ
მე-მოვკლავ!
ლუკა-დაწყნარდი!აქვე იქნება,სად წავიდოდა
მე-ცოლი რომ ქორწილიდან გაგექცევა,შენ რას იზამ?
ლუკა-ცოლი მკიდია,ის ჩემი დაა,არ მოგცემ უფლებას მას რამე დაუშავო!-ნიკამ ხმა ვეღარ ამოიღო და გარეთ გავიდა,ტელეფონი აიღო და ნინის დაურეკა მაგრამ ამაოდ,ნინი მაინც არ იღებდა ტელეფონს
მე-ნინი გთხოვ,აიღე ეს წყეული ტელეფონი!
ლუკამ ვეღარ მოითმინა და ქორწილი დატოვა იმ იმედით რომ თავისს დას იპოვის,მთელი დიდი ღომი მოიარა მაგრამ ვერსად ნახა,ბოლოს დაღლილი საშაურმესთან გაჩერდა და მანქანიდან გადმოვიდა,საშაურმეში წყლის საყიდლად გადავიდა როცა თეთრ კაბაში გამოწყობილი ახალგაზრდა გოგონა დაინახა
მე-ნინი?
ნინი-ლუკა?
მე-აქ რას აკეთებთ?სიკვდილი გინდათ?
ნინი-იქ მოწყენილობისგან უკვე გული მიმდიოდა,აქ მერჩივნა
მე-ნიკა გაცეცხლებულია,უკვე ბოლი ასდის,ყველანაირად ვეცადე მისი დამშვიდება მაგრამ ამაოდ,ახლავე სახლში წაგიყვან და ნიკას ვეტყვი რომ სახლში მიგიყვანე
ნინი-არ მინდა!
მე-ნინი!გთხოვ,დამიჯერე
ნინი-კარგი ხოო,წამოვალ მაგრამ ნიაც წამოვა,სახლამდე მიაცილე
მე-გასაგებია,ახლა ადექი და წამოდი!
მეორე დღე
ნიკა-მომისმინე!წუხელ აღარაფერი გითხარი,რადგან დაღლილი იყავი,მაგრამ! როგორ მოიქეცი?როგორ გაბედე?!
მე-როგორც საჭიროდ ჩავთვალე ისე მოვიქეცი!აჩოტების ჩაბარებას არ ვაპირებ!მკიდია გაბრაზდი თუ არა,ახლა კი დილიდან ტვინს ნუ ჭამ! შენი ნერვები არ მაქვს!
ნიკა-როგორ მელაპარაკები!დაგავიწყდა ვინ ვარ?ნინი,ნუ მაიძულებ რომ რაიმე დაგიშავო
მე-ვერ დამიშავებ,შენთვითონაც იცი რომ ცუდ დღეში ჩავარდები-ეს ვთქვი და მეორე სართულზე ავედი.
ნიკა-კარი გააღე!
მე-შემეშვი
ნიკა-ნინი,როგორ იქცევი?
მე-როგორც საჭიროა კიდევ გაგიმეორო?
ნიკა-ახლა ადექი და გაემზადე!ჩემი მშობლები მოდიან,დროზე!
მე-გასაგებია სერ!-ავდექი და გავემზადე,ერთი საათი ნიკას მშობლებს ველოდებოდი და როგორც იქნა გამოჩნდნენ
მე-გამარჯობა-მათ მივესალმე და მდივანზე დავსხედით
დედა-აბა თაფლობის თვეში არსად არ მიდიხართ
ნიკა-კი დედა მივდივართ,ტაილანდში გვინდა წასვლა-ტალანდი?ჩემთვის არაფერი უთქვამს
მე-ხ..ხომ ტაილანდი გადავწყვიტეთ
ნიკა-ფრენა ხვალაა,ერთ კვირაში ჩამოვალთ
მე-ხვალლლ???-გაკვირვებულმა წამოვიყვირე და ყველას ყურადღება მივიქციე
ნიკა-ხომ საყვარელო არ გახსოვს?
მე-აა ხომ,სულ გადამავიწყდა
მამა-შენმა დამ გადაწყვიტა სწავლა საზღვარგარეთ გააგრძელოს ამიტომ კორეასი ვუშვებთ,თავისი სურვილით კორეა აირჩია
ნიკა-კარგია,ელენე საკმაოდ კარგი სტუდენტია
მამა-ეგ ხომ მაგრამ მასზე ვდარდობ,იქ მარტო იქნება
ნიკა-მამა,ელენე უკვე დიდია დააცადე რომ საკუთარ სწავლას მიხედოს-სწავლას?აჰაა ესიგი მე არ ვანაღვლებ და საკუთარ დის განათლებაზე დარდობს
დედა-ელენე ზეგ მიფრინავს,ხვალ სანამ თქვენ წახვალთ ვეტყვი რომ მოგინახულოთ
ნიკა-ხომ რათქმუნდა,ჩვენ საღამოს 8 საათძე მივფრინავთ,მაქამდე მოვასწრებთ ელენეს ნახვას
მამა-მშვენიერია,აბა თქვენსკენ რა ხდება,შვილიშვილები როდის უნდა მეყოლოს?-რაიოოო??????შვილიშვილებიოოო???ეს ხალხი სულ გაგიჯა?!
მე-,,ხველება"
ნიკა-საყვარელო კარგათ ხარ
მე-კი უბრალოდ ჩაი გადამცდა
მამა-კარგი,ჩვენ წავალთ საკმაოდ ბევრი საქმე მაქვს
დედა-ხომ,თან მინდა ელენეს გამოვემშვიდობო-ნიკას მშობლებს დავემშვიდობეთ და სახლში მოხოლდ მე და ნიკა დავრჩით
მე-ესეიგი ტაილანდი ხო?
