«Μπορείς να αφήσεις την Εμμανουέλα έξω από την συζήτηση μας; Μια χαρά είναι η κόρη μου εκεί που είναι και αργεί το όλο θέμα με το αγόρι." γρύλισε φτύνοντας την λέξη "Και αν θες να ξέρεις πατέρα όταν κάνεις μάθημα θα πρέπει να το έχεις διδαχτεί και ο ίδιος και δεν βλέπω εσένα να βοηθάς στο τύλιγμα κύριε δάσκαλε. Ποτέ βασικά δεν σε έχω δει να βοηθάς την μαμά. Το παράδειγμα σου μιμούμαι πατέρα.» υποστήριξε την θέση του και κάθισε σίγουρος για το ότι είχε αποστομώσει τον πατέρα του.
«Δεν έπρεπε να τον στείλω στη νομική, γυναίκα . Ετοιμόλογος μου βγήκε και άντε τώρα να βρεις το δίκιο σου.»
«Ήταν από μικρός ετοιμόλογος Μανώλη γι αυτό του ταίριαζε η νομική αφού δεν τον ήθελες πολιτικό. Τι άλλο να τον κάναμε με τέτοιο στόμα αν όχι δικηγόρο;»
«Ξέρω γω μωρέ Καλλιόπη...Παπάς ίσως θα μπορούσε να γίνει. Και ο παπά Μηνάς έτσι δεν είναι σαν τον Σωτήρη μας; Ανοίγει το στόμα του την Κυριακή και δεν λέει να σταματήσει το κήρυγμα.»
«Και είμαι εδώ, μπροστά σας αν δεν με έχετε αντιληφθεί.» γκρίνιαξε ο Σωτήρης με την Δανάη να γελάει έχοντας κάνει εικόνα τον Σωτήρη ως παπά και να εισπράττει τον εκνευρισμό του βλέποντας την να σταυροκοπιέται και να μουρμουρίζει ψαλμωδίες.
«Έλα Δανάη αηδίες και εσύ παιδάκι μου μορφωμένη γυναίκα, σταμάτα να μοιρολογάς."
"Δεν μοιρολόγαγα μαμά αλλά έψελνα να μπούμε στο κλίμα."
"Εξυπνάδες η κόρη μου όπως πάντα. Δανάη το μόνο κλίμα που υπάρχει είναι τα φύλλα του κλήματος από το αμπέλι μας. Ελάτε τώρα, για να ζητάει βοήθεια η γυναίκα σημαίνει ότι την χρειάζεται. Βάλτε όλοι ένα χεράκι να βοηθήσουμε την μάνα σας να τελειώνει.» πρότεινε ο κυρ Μανώλης και έπιασε προς έκπληξη όλων ένα αμπελόφυλλο στο χέρι του και ξεκίνησε να το κοιτάζει «Αλήθεια Σωτήρη πήγες με την Δανάη μας σήμερα όπως μας είχες πει ότι θα έκανες; Πως είναι τα πράγματα στη φυλακή παιδί μου;»
«Πήγα, ναι. Πως να είναι τα πράγματα καλέ μπαμπά, όπως σε όλες τις φυλακές. Αν και οι δικές μας εδώ είναι σε καλύτερη μοίρα από ορισμένες άλλες. Έχω τον Στέλιο , έναν αστυνομικό φίλο μου στις φυλακές Διαβατών σε αποστολή και αυτά που μου λέει ξεπερνάνε κάθε φαντασία. Η Δανάη στη Νεάπολη είναι καλά σχετικά. » σχολίασε με το μυαλό του σε αυτό που κράταγε στην παλάμη του, ένα αμπελόφυλλο, το οποίο κοίταξε απορημένος και λίγο αηδιασμένος.
