Chapter 1 I'm poor
January 28, 2024
Chapter 1
မင်း မအောင်မြင်လာရင် ဘုရားသခင်တောင် သည်းခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး
ယွီနျန် ဓါတ်လှေကားအတွင်း ခြေချမိသည့်အချိန် အထဲတွင် လူတစ်ယောက် ရှိနေပြီးသား ဖြစ်နေသည်။
သူတို့ မျက်လုံးချင်း ဆုံမိသွားသောအခါ နှစ်ယောက်လုံးက နှစ်စက္ကန့်မျှ ကြက်သေသေသွားကြလေသည်။
တစ်ခဏအကြာ ယွီနျန် ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး 42ထပ် ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်ပါသော်လည်း တစ်ဖက်လူ၏ မျက်စိကျိန်းလောက်ဖွယ် ရုပ်ရည်က သူ့မျက်လုံးထဲ၌ တဝဲဝဲလည်လည် ဖြစ်နေဆဲ။
ဓါတ်လှေကား အတွင်းသို့ နောက်ကျမှ ရောက်လာသည့် သူ့စီနီယာအစ်ကို ချီကျယ်ကတော့ ခေါင်းကို တွင်တွင် ငုံ့ထားသဖြင့် ထောင့်တွင် ရပ်နေသူကို သတိပြုမိခြင်း မရှိပုံပင်။ သူက လက်ချောင်းများကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ဖျစ်ညှစ်နေပြီး ဓါတ်လှေကား ပိတ်သွားချိန်တွင် အသံနှိမ့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဂျူနီယာ ညီလေးယွဲ့... အစ်ကိုကလည်း ရှင်းယောင် အင်တာတိန်းမန့်မှာ အခုမှ အလုပ်သင်လေးပဲ ရှိသေးတော့ များများစားစား လုပ်ပေးလို့ မရဘူး... ဒီတစ်ခေါက် သူတို့ကို မင်းရဲ့ ဓါတ်ပုံလေးပြလိုက်တာ အေးဂျင့်တွေက မင်းနဲ့ တွေ့ဖို့ လက်ခံလိုက်ကြတယ်... ခဏနေရင် မင်း ကောင်းကောင်း လုပ်ပြရမယ်နော်... မင်းရဲ့ ရုပ်ရည်နဲ့တောင် မင်း နေခဲ့နိုင်မယ်ဆိုတာ ပြောရဲတယ်"
သူစိုးရိမ်ပူပန်နေပုံနှင့် စာလျှင် ယွီနျန်က စိတ်အေးလက်အေး ပြုံးနေသည်။ လူမြင်ကွင်းတွင် ရှိနေသည်ကြောင့် သူက အသံကို နှိမ့်ကာ စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။
"ကျွန်တော့်ကို ဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုး ရအောင် ကူညီပေးလို့ ကျေးဇူးပါ စီနီယာအစ်ကို... ကျွန်တော် ကြိုးကြိုးစားစား လုပ်ပါ့မယ်"
ချီကျယ်က သူ့လက်ကို ယမ်းကာ အသက်ရှူရပ်မတတ် ခပ်လောလော ဝင်ပြောလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ကဆင်းရဲတယ်လို့ကြားမိတယ်
General FictionDescription 💥 January 28, 2024 TITLE - I Heard That I Am ကျွန်တော်ကဆင်းရဲတယ်လို့ကြားမိတယ် ကဲကဲအသစ်ကလေးလာပြီနော် Hello... Hello... Hello... ဒါဒါလေးတို့ရေ ..... ကျွန်တော်က ဆင်းရဲတယ်လို့များ ကြားမိကြလား ... မကြားဖူးသေးရင်တော့ အစဆုံးကို ငွေလွှဲ ၃၅၀၀...
