Kumarhane Kızları

Yardim eli

Erdem Karahan 45 yaşlarında, yakışıklı, başarılı bir iş adamıydı. İsmini pek çoğu kez duymuştum. Şuan karşımda olmasına şaşırıyorum. Neden burada ki bu herif simdi.

Beni fark edince ona doğru gittim bende. " Merhaba Havin Akıncı , sizinle tanışmak büyük bir şeref." Diyerek elini uzattı.

Bende bana olan hitap şekline göre konuştum. " Merhaba Erdem Karahan. Bende memnun oldum." Diyerek elimi uzattım.

" Evet, sizi dinliyorum. Benimle oynamak istiyormuşsunuz. Bana pek öyle gelmedi açıkçası, buraya gelme şerefinizi neye borçluyuz."

Diyerek hemen konuya giriş yaptım.

" Peki, babanızı severdim , iyi hoş bir adamdı. Öncelikle Basın sağ olsun . Evet uzun bir zaman oldu, cenaze törenine de gelemedim . Şimdi diyeyim." Bu adamın derdi ne? Başımla onayladım onu. Gözlerimle devam et der gibi baktım.

" Babanla ortak işlerde bulunduk. Yeri geldi ortaklık yaptık. En yakın arkadaşlarımdan biri kendisi." En yakın arkadaşıysan benim neden haberim yol ve neden cenazeye gelmedi ? Aklımda olan soruları karşımda ki adama da yönelttim.

" En yakın arkadaşlarımdan biri dediniz. Eğer öyleyse sizde babam için değerli olmalısınız, peki ben sizi neden hiç tanımıyorum. Yani babamın çoğu arkadaşlarını tanırım. Ayrıca en iyi arkadaşsınız neden cenaze törenine gelmediniz?" diyerek sorularımı yöneltim. Beni dikkatle dinledi.

"Beni tanımamanin sebebi burada konuşulacak bir şey değil. Cenaze töreni ise katılmak istedim ama şartlar el vermedi." İyice kafam karışıyordu.

" Peki o zaman isterseniz konuşmayi odamda devam ettirelim. Daha acik konusursunuz hem , dediklerinizden bir şey anlamıyorum." Dedim. Oda beni onaylayinca yolu gösterdim.

Koridorları yavaş yavaş geçerken " Ayni babana benziyorsun." Dedi . " Anlamadım?"

" Babana benziyorsun onun gibi davranıyorsun hem tetiktesin bir şey yapacaksam diye hem de mantikli davranmaya çalışıyorsun." Deyince garip garip baktım.

" Anlıyorum . Lütfen geçin." Diyerek Kapıyı açtım, geçmesi için yol verdim. İçeri geçince koltuklardan birine oturdu bende karşındaki koltuğa oturdum.

" Evet, lütfen şimdi daha acik konusur musunuz?"

" Bak sen ve annen bana Semih' ten emanetsiniz. Ben baban ölünce bunun peşine düşeceğini sanmıyordum. Ama madem işler buraya kadar geldi. Sana katili bulmada yardım edicem."

" Pardon da bu sözlerinize neden inanayım. Eğer babam size emanet edecek kadar güveniyorsa ben neden tanımıyorum sizi , ayrıca benim katili aradığımı nerden biliyorsunuz?"Dedim. Çok fazla kafam karisiyordu. Ya bu adamsa katil oyuna çekiyorsa beni.

" Babanla lise zamanindan beri arkadasiz beni tanıyorsun aslında 12 yaşına kadar yanındaydım. Sonra başımıza bir sürü bela gelince Babanla tek irtibat halindeydik . Sonra zaten Canın kacirlma mevzusu vardı. Hepimiz o sıra öldüğünü sanıyorduk. Onun cesedini bulma falan derken hiç karşılaşmadık haklısın güvenmemek. Ama eğer bana inanmıyorsan anneni ara beni sor . Eğer bana inanırsan sana babanın ölümü ve kardeşinin kaçırılması hakkında yardım edicem . Şimdi benim kalkmam lazım." Diyerek cebinden kartvizitini çıkardı.

" Güvenirsen beni bu numaradan arayabilirsin. Lütfen , ara." Diyerek kartvizit masanın üstüne koyup odadan çıktı. Düşüncelerimle baş başa bıraktı beni. Bu herif kimdi öğrenecektim.

Kartvizitini alarak çantama koydum ve odadan ayrıldım bende . Kızların yanına geçtim bir masada oturuyorlardi. Yanlarına doğru gittim. Bir sandalye çekip oturdum.

" E ne diyor herif." Diyerek Oğuz hemen lafa basladi.

" Ne herifi , ne oluyor Havin anlatsana." Diyerek Eftalya da sordu. Kızlar kaşlarını çatmis bana bakıyordu.

" Babamın arkadasiymis kendisi. Bana yardım etmek istiyormuş." Dedim kısaca özet geçerek.

"Güvenmedin dimi , altından başka bir çıkabilir. Biliyorsun dimi tehlikede olma ihtimalin var." Dedi Oğuz.

" Saçmalama tabi ki güvenmedim annene sor dedi eğer Güvenirsen beni ara dedi. Off ne yapacağımı şaşırdım. Bir an önce anneme gitmem lazım." Diyerek kafamı ellerimin arasına aldım.

" Neyse bu konuyu halledicem siz ne yaptınız?"

" Az çok özet geçtim ne yapacagimdann ama senle birlikte bile 3 sene harcadık 4 kişi için bir kişi daha gerekli öyle daha çabuk hallederiz gibi." Diyince Oğuz hak verdim.

" Tamam o zaman haklisin bir tanidigin falan var mi? Varsa soyle gelsin." Dedim.

" Tugrul var hatirlarsan onu cagirabilirim . Yardimci olur bize."

Tuğrul , Oğuzun amcasının ogluydu. Ara da bir oda gelirdi bizimle boks yapardı.

" Hatırladım, tamam o zaman gelsin oda müsaitse. Bunu da çözdüğümuze göre... E kızlar nasil buldunuz mekanı?" hep bir ağızdan güzel olduğuna dair şeyler söylediler.

Biraz daha orada oturduktan sonra " Hadi o zaman siz eve geçin ben anneme geçeyim. Bakalım bu herif kim ." Deyince ayaklandık hemen .

Arabaların oraya gidince sarılarak veda ettik. Onlar geldiğimiz arabayla dönerken bende diğer arabaya binip annemin evinin yolunu tuttum. Bu herifin kim olduğunu öğrenmem lazım. Kim ki bana yardım eli uzatıyor.