HÜMA (ara verildi)

Yeni Bölüm : DEVRİM

BÖLÜM ŞARKISI;
Emre Aydın ~ Hoşçakal

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINNN!! Keyifli okumalar

🤍🤍🤍🤍🤍

"Bir küçücük aslancık varmış
Bir küçücük aslancık varmış
Çöllerde ko ko koşar oynarmış
Çöllerde ko ko koşar oynarmış"

Bunu Lara söylemeye başlamıştı. Minik Lara'nın dili kelimelere tam olarak dönmese de Atlas abisiyle beraber bu şarkıyı söylemeye bayılırdı. Onun hemen karşısında oturan Atlas ise bebekleriyle kardeşini izliyordu.

"Abisi onu pek çok severmiş
Abisi onu pek çok severmiş
Sen benim ca ca canımsın dermiş
Sen benim ca ca canımsın dermiş"

Söyledikleri bu şarkıyı her zaman abi öznesiyle söylerlerdi çünkü Atlas, Lara'ya böyle öğretmişti. Bazen Ata'nın hiç çıkamadığı odanın kapısına gidip, bu şarkıyı söyleyerek ona seslerini duyurmaya çalışırlardı.

"Aslan abi harbe gidince
Aslan abi harbe gidince
Küçüğü ra ra rahatı bitmiş
Küçüğü ra ra rahatı bitmiş"

Tam olarak bu kısımda Lara'ya, Atlas'ta katılmıştı. Aslında hiç duygusal olmayan bir çocuk şarkısı onlar için dünyanın en zor, en acılı şarkısı haline gelmişti. En azından Ata ve Atlas için böyleydi.

"Aslan abi harpte vurulmuş
Aslan abi harpte vurulmuş
Küçüğü çö çö çölden kovulmuş
Küçüğü çö çö çölden kovulmuş"

'Evet' dedi küçük Atlas içinden, 'aslan abi, asker olmak istiyor.' Lara elindeki oyuncağı bırakıp, koşarak Atlas'ın yanına geldi. Yanına gelmekle kalmadı onun arkasında saklandığında Atlas'ın kaşları çatılmıştı.

"Ne oldu ufaklık?"

"Ben ufaklık değilim." diye sinirle karşılık verdi Lara. Sonra bakışlarını kapıya çevirdiğinde Atlas'ta o tarafa doğru dönmüştü. Tabiki karşısında daha önce hiç görmediği kendisinden biraz daha büyük olduğu belli olan bir erkek çocuğunu ve onun yanında Yavuz Yiğiter'i görmeyi beklemiyordu.

"Bak bunlar da benim çocuklarım."

Erkek çocuğu bakışlarını onların üzerinde gezdirip kollarını göğüsünde kavuşturdu. "Babam, üç çocuğun olduğunu söylemişti. Diğeri nerede?"

Yavuz Yiğiter bir an duraksada yüzüne mide bulandırıcı bir gülümseme kondurdu. "Birazdan gelecek."

Atlas heyecanla babasına doğru döndü. Uzun bir aradan sonra yani neredeyse altı ya da yedi yılın ardından abilerini ilk defa göreceklerdi. Lara olduğu yerde zıplamaya başladı. Bu bir sevinç gösterisiydi. "Abim mi gelecek?" Yavuz Yiğiter, Atlas'a doğru baktığında yüzünde as önceki gülümsemeden eser kalmamıştı.

"Abin kaç yaşında küçük budala, senden altı ay falan mı büyük?"

Erkek çocuğunun yüzündeki sırıtma Atlas'ı sinirlendirmişti ama sessiz kalacaktı. Babası buradayken saygısızlık yapamazdı.

"Seni ezecek kadar büyük." dedi Atlas'ın arkasından öne doğru çıkan Lara. Erkek çocuğu hafifçe sırıttı ve Lara'ya doğru eğildi.

"Emin öyledir küçük kız."

"Siz kaynaşın ben de abinizi getireyim." Yavuz Yiğiter odadan çıktığı gibi erkek çocuğu odaya doğru adımladı.

"Kimse sana içeri girebileceğini söylememişti."