Ben bu aralar bir Rüzgar aşkıyla yanıp tutuşuyorum...
Bugün 40. Gün bana huzur veriyor.Ve maalesef ki aslında Mayıs'ın yarı karakteri beni yansıtıyor.
Mayıs'ı kendime benzetiyorum ama Rüzgar'ımı bulamadım.
Her neysehhh.Bu bölümü trende yazıyorum djxbejxjsnz.
Sadece giriş bölümünü evde yazmışımdır ehdhejb
İyi okumalar pastalarımmm.Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen.
🎥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@mayısözgr;Hediyeme bakınnnn
@rüzgarçtin ve diğer 200 kişi beğendi.
@okanas;Ellerimde büyüdüler...
@yeşimii;Şaka mı çok tatlı.
@buğranız;Bilin bakalım ne eksik
🎥
Haniinsan rüyasındaykendüşüyormuşgibi bir hisse kapılır ya .Şu an düşmüyordum ama babamın peşinden koşuyordum.Babam bana bakmıyordu.Sadece koşuyordu.
Sonrası ise yoktu.Uyanmıştım.
Onu rüyalarımda, kendimi ise gerçeğe terk etmiştim.
Dün Rüzgâr ben uyuduktan sonra gitmiş olmalıydı.Dün gece yaşadığım her bir an her bir konuşma zihnime düştü."Sen uyuduktan sonra gideceğim." demişti.Gülümsemeden edemedim.Bugün kendimi daha iyi ve enerjik hissediyordum.
Kapımın tıklanıp açılmasıyla görüş açıma giren anneme baktım."Günaydın güzel kızım." dedi ve odaya girdi."Günaydın anne." dedim.Annem elini saçlarımın arasına daldırıp okşadı.Annemin en çok sevdiği şey saçlarımı okşamaktı."Kendini nasıl hissediyorsun?"
"Enerjik ve harika." dedim gülerek.Annem alnıma küçük bir öpücük bıraktı."Sen iyi olda,gerisi mühim değil." Bütün zamanını benim sağlığıma adamıştı.Biz birlikte dik kalmayı becermiştik.Hastalığım çok kötü değildi ama acı eşiğini gereğinden fazla çekiyordum.Hiç bir anne ve baba kendi gözlerinde çocuğunun acı çekmesine dayanamazdı.Babamın benim hastalık sürecimde, geçirdiğim ataktan kaynaklı ağladığını biliyordum.
