KANLI PRANGA (Düzenlenecek)

22.bölüm

Yeni bir bölümle karşınızdayım benim minik tırtıllarım🦋

Artık kelebek olmamıza az kaldı🦋

Rahatsızlığımdan dolayı geç geldi.
Anlayışınız için şimdiden teşekkür ederim 🥰

Umarım beğendiğiniz bir bölüm olmuştur 😁

Yıldıza basmayı unutmayın please🥰

Herkese iyi okumalar 🦋

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Bawer'in yüzüne kapıyı kapatıp yatağa doğru yürüdüm. Yatağa yaklaştıkça besikte uyuyan bebeklere bakmak içimi tarifi  mümkün olmaya hislerle dolduruyordu.

Her ne kadar Kumsal benim kızım olmasa da bana emanetti ve bende onu oğullarımdan ayıramazdım.

Yerinde hareketlenen Kumsal ile tüm dikkatimi ona verdim.
Bir süre sonra ağlamaya başlaması ile Bahoz ve Agir'i uyandırmaması için hemen kucağıma alıp odadan çıktım.

Odadan çıkınca kapının önünde yerde oturan Bawer'i görmek şaşırmama neden olsa da kucağımda ağlayan Kumsal ile hemen bebek odasına geçtim.
Bawer de arkamdan odaya girmişti.

"ne oldu Zişan"  diye sordu.

"acıkmış olmalı Ceren maması valizde demişti yapabilir misin" demem ile Bawer başını olumlu anlamda sallayıp odadan çıktı.

Ağlamaları daha şiddetli hale geliyordu ve on dakika geçmesine rağmen Bawer hâla ortada yoktu.

Aklıma Ceren'in bana onu emzirmemi istediği an gelince her ne kadar tutmayacağından korksam da denemekten zarar gelmezdi.

Zaten Bawer'in de geleceği yoktu galiba...

Oda da bulunan sallanan sandalyede oturup sağ göğsümü açıp Kumsal'a yaklaştırdım ama ilk basta almak istemedi.
Pes edemezdim sürekli mama veremezdim daha sağlıklı olması lazımdı çünkü bebeklerimden büyük olmasına rağmen onlardan daha küçük kalmış buda demek oluyor ki gerçekten de hiç anne sütü almamıştı.

Birkaç denemeden sonra göğsümü tutup emmeye başladı.
Çok güzel bir bebekti..

Gerçi tüm bebekler güzel ve eşsizler bence..

O göğsümü emerken içimden ona karşı birşeyler akıp gidiyordu ve bu his çok güzeldi.

Belki gerçek annesi olamazdım ama süt annesi olmak da bana yeterdi.

Kapının açılma sesi ile bakışlarım oraya kaydı.

Bawer içeri girdiğinde Kumsal'ı emzirdiğimi görmesi ile elinde ki biberon ile öylece bakakaldı.

"Zi..şan" gözlerinde gördüğüm şaşkınlık ile beraber mutluluk vardı.

Galiba Bawer Kumsal'ı bu denli kabul edeceğimi beklemiyordu.
Ama asıl olan şu ki kucağımda ki meleğin hiçbir suçu yoktu.

Bawer yavaşça yanımıza yaklaşıp tek dizinin üzerine çöküp başımın üzerine öpücük kondurup

"teşekkür ederim " dedi.

"teşekkür edilecek bir durum yok çünkü Kumsal'ın bir suçu yok" demem ile gülümseyip tekrar öpücük kondurdu.

Bir hafta boyunca Bawer'i görmezden gelmiştim ama daha ne kadar görmezden geleceğimi bilmiyordum.