KANLI PRANGA (Düzenlenecek)

7.bölüm

Yeni bir bölümle karşınızdayım benim minik tırtıllarım 🦋

Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın 🥰🥰🥰

Emeğe saygı pleaseeeee 🙏🙏🙏

Herkese iyi okumalar😉

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Üzerimdeki beyaz elbisem ile aşağıya indiğimde herkesin aşağıda ki sedirlerde oturduğunu görmemle gülümsedim.

Ama onlar bana şaşırmış gözlerle bakıyorlardı.
Yanlarına doğru ilerleyip önce Agit ağanın daha sonra Awzer hanımın elini optukten sonra Zerda'nın yanına oturdum.

"iyi misin kızım" diyen Agit ağa ile ona bakıp gülümseyerek
"iyiyim baba" demekle yetindim.

"emin misin buke" Awzer hanımın sesiyle ona dönüp

"eminim jimom" diyip gülümsedim.

Onlar ben yokken ne konuşuyorlarsa onu konuşmaya devam ettiler.
İşin garip tarafı Bawer'in konusunu bile açmıyorlardı.
Ben ne kadar kızgınsam onlar daha fazla kızgın olmalılar çünkü kendi yetiştirdikleri evlatlarından böyle birşey beklemiyorlardı.

Beş ay boyunca bunları düşünüp kendimi daha fazla yıpratmamaya elimden geldiğince mutlu olacağıma dair kendime söz verdim.
Bu sözümü tutmak için elimden geleni yapacaktım.

Yanımda oturan Zerda'nın Asaf abi gitti diye moreli bozuktu biliyordum belki beni suçluyordur ki haklı olarak benim yüzümden Agit ağa Asaf abiyide göndermişti ben Bawer'i görmek istemiyorum diye..

Koluna dokununca bakışları hemen bana döndü.

"biraz konuşabilir miyiz Zerda" diye bakışlarımı kaçırarak sorduğum soruya

"tabii Zişan konuşalım" dite beni onaylayıp qyaga kalkıp ilerlemeye basladi bende arkasından kalkıp gideceken bana bakan Agit ağa ve Awzer hanıma bakıp

"müsaadenizle" diyip ilerlemeye başladım.

Oturma odasına giren Zerda ile bende arkasından girdim. Koltuğa oturunca bende hemen yanına oturdum. Söze nasıl başlayacağımı düşünürken Zerda nasıl kıvrandığımı fark etmiş olucak ki

"kıvranma da söyle" dediğinde bnede ona bakıp

"özür dilerim" dedim. Şaşırmış bir şekilde bana bakıp

"neden özür diledin şimdi sen" diye sorduğunda

'Asaf abi benim yüzümden gitti sende benim yüzümden eşinden ayrılmak zorunda kaldın eğer bana kızarsın seni anlarım bu yüzden sana da hiç kırılmam inan ki ama beni de an-" sözümü yarıda kesen şey ise Zerda'nın

"bir sakin ol önce derin bir nefes alıp ver bakayım"
dedikten sonra bende derin bir nefes alıp verdim.

"öncelikle ben sana kızgın falan değilim kocam gittiği için üzüldüm ama gitmesi iyi oldu yani" diyip gülümseyince anlamaz gözlerle ona bakamayan başladım.

"nasıl iyi oldu" anlamamıştım.

"bak benim canım eltim canım kardeşim arada uzak olsun ki özlesin kıymetimi anlasın anlasın ki hemen gelmek için işlerini erkenden bitirsin" diyip gülümsemeye devam etti.

"nn...nasıl" hala anlamamıştım.

"kızım sen bu kadar saf mısın yoksa beni mi sınıyorsun bak şimdi zaten normalde de Agit babam Asaf'ı İstanbul'a işi için gönderir ben de ilk başlarda üzülürdüm ama bir gün ablam bana bırakta o seni özlesin demişti ilk başlarda bende böyle senin gibi kusura bakma ama mal gibi bakakalmıştım sonra işte o gün onun en sevdiği renkteki elbisemi giyip fotosunu attım sonra banyodan çıktıktan sonra bornozla sonra geceliklerle tabi en cesur olanlarından böyle yapa yapa baktım ki bir haftalık işini üç günde bitirip gelmeye başladı yani anlayacağın bazen ayrılıklar ilişkiyi diri tutar şimdi anladın mı şimdi şapşal" dediklerini ağzım bir açık kalmış bir şekilde dinliyordum.