2.

179 97 28
                                    

Şuan bulduğum yer ara bir yerdi.Yani giriş kapısıyla başka bir kapının arasındaydım.Kapıya doğru ilerleyip kulpunu bulmaya çalıştım ama yoktu kapıyı tıklattığımda kapı açılmış ve bir ses konuşmaya başlamıştı.

"İçeri gir kapat kapıyı" tamam abi niye sinirlendin ki sen şimdi kapatıyorum hemen dediğini yapıp kapıyı kapattım.

Burası bi koridordu ve ışıkları yanıp sönüyordu.Aynı zamanda farklı sesler vardı.Korkuyordum.Yavaş adımlarla ilerlerken tavandan asılı olan insan vücudunu anımsatan bir şeyin önüme inmesiyle çığlık atarak yere oturup gözlerimi kapatmıştım. Yavaşca gözlerimi aralayıp cisime baktım tamam sadece bez parçalarından oluşuyordu.Bir şey yok sakinim.

(Tırnak içinde olan yazılar yönlendiren sese aittir)

"Sağ taraftaki  kapıdan geç" dediği yer küçük bir kapıydı geçmek istemiyordum."Sana o kapıdan geç dedim" kızıyordu bide tamam onu da yapalım bakalım.Küçük kapıdan geçtiğimde başka bir odadaydım arkama dönüp kapıyı kapatacakken "kapıyla işin yok önüne dön" dedi.

Bu odada siyah poşetlerin üzerinde  sayılar vardı."Bulduğun sayıları söyle " 8,2,5 dedim yanlış tı 5 vardı ama şuan o kadar korkuyordum ki ne dediğimi sonradan anlıyordum. 3,6 ve 8 di  ama şuan bunun pek bir anlamı yoktu.

"Yalnış,bunun cezasını bir sonraki odada çekeceksin"
"Bulunduğun odanın şifresi 3,6,8"

Bunu demesiyle alttan ayağımın çekilmesi başka odaya geçiş yapmam ve çığlık sesi eş zamanlıydı tam gözlerimi açtığımda ise siyah gölge kaybolmuştu.Tuhaftı bi diğer odaya geçmem için bir anahtar daha bulmam gerekmiyormuydu?

Halimize acidilar bi yardim ettiler galiba

Öyledir herhalde başka bir açıklaması yoktu.(belki vardır eheheh)

"Solunda bulunan kutudan anahtarı al ve tüneli aç " Peki bu basitti.Kutuya elimi soktuğumda elime değen şeylerle tekrardan çığlık atmıştım.

Erken konuştuk galiba

O da yetmezmiş gibi elimi kutudan çekmeye çalışırken kutuyu da çekmiştim ve içerisindeki örümcekler üzerime dökülmüştü.Çınlama sesi ve benim çığlığım birbirine girmişti yerden anahtarı alıp koşmuştum.Aynı zaman da ağlıyordum umarım sahtelerdir.

"Tüneli takip et"  tünelde yürürken omzumda el hissediyordum ve güvende hissettiriyordu.

Sakin ol korkma ve çığlık atma

Ne sakinim ki , algıladığım şeyle donarken çığlık atarak koşuyordum burada benden başka kimse yoktu ki o eller kimindi çok korkuyordum. Nasıl anlayamamıştımki ben bu kadar mal değildim.
Tünelin sonu genişti ve duvarlarda kabartmalı bir şeyler vardı.

"Duvardaki matematik sembollerini bul ve söyle 30 saniyen var bu süre içerisinde bulamazsan cezan ikiye katlanacak"

Elimi duvara attığımda ilk bulduğum eksi idi 2. Artı 3. Eşittir di başka sembol yoktu.30 saniyeden az bir sürede bulmuştum hemen söyledim artı , eksi , Eşittir.

"Şimdi bu dediğin sembolleri kapının kenarında bulunan sandıktan al ve kapının üzerine yerleştir."

Dediğini yapıp sembolleri kapının üzerindeki yerlerine yerleştirdim.

"Şimdi ceza vakti" diyip gülmüştü.Belki inanmazsınız ama gülmesi bile korkutucuydu zaten ses tonu bile korkunçtu.

"Bundan sonra kendi kaderini kendin belirleyeceksin kendin için seçeceğin işkenceler senin elinde"

Ne işkencesi abi buraya gelene kadar öldüm dirildim zaten.
(Bunları sesli söylüyor bu arada)

"Şimdi sana bi iyi bi kötü haberim var iyi haber,çıkışa yaklaştın.Kötü haber ise itiraz ettiğin için işkencelerini ben seçiyorum"
"İçeri gir ve kapıyı arkandan ört"

Dediğini yaptım, yapmaktan başka bir çarem vardı sanki.
Bu odada beyaz ışık ve siyah  ışık vardı ve yanıp sönüyordu. Tek gördüğüm içeride bulunan yüksek bir masaydı.Bir anda arkadan bir yaratığın birşeyle  bana vurmaya başlamasıyla arkamı dönmüş çığlık atıyordum, beyaz ışığın yanmasıyla yaratığın yüzünü görmem çığlığımı güçlendirmişti.Kapıyı tekrar açıp çıkacakken konuşmuştu.

"Sana kapıyı kapat dedim . Ama açtın sana açmanı söylemedim kaderini kendin seçtin"
 
Bu odada kaç kişi vardı farklı hissediyordum ışık her yanıp söndüğünde farklı simalar vardı.Masaya çıksaydım kurtulurdum belki kurtulurdum kurtulur.

Malmısın adamlar nerde belli değil

Masada elim birşeylere  çarptığında devrilirken bunun su olduğunu düşünüyordum ve yardım edin bana diye bağırıyordum.Sırtımda hissettiğim acıyla yüzüm buruşurken aynı acıyı 2. Defa hissetmiştim  şokmuydu bu ?

İrem denk düşmeyelim kızım ne vardı da korku evi dedin

Kes sesini bi kere eğlen bi kere eğlen al eğleniyoruz mutlu ol.3. Bi şok yemek istemediğim için bulunduğum yerde ne tarafa atlasam diye düşünüyordum masa desem bile değildi fazla yüksek ti  yani bana göre yüksekti  nasıl çıktığımı bile hatırlamıyorum.Şok acıtıyor muydu bilmiyordum bacağımı aşşağı sallandırdığımda bi şok daha yemiştim.Aynı zamanda söyleniyordum ve yaratık gülüyordu söylediğim komik miydi Abi yaptığın ayıp ha demiştim.

Yaratığın biri üzerime şok vermeye devam ederken ayağa kalkmış çığlık atıyordum.Kendimi yere atsam olurdu.Kendimi sağa doğru bıraktığımda diğer yaratık beni kucaklamış yere bırakmıştı.

Oyy yavaş yavaş elletme kendini elin yartığına

Şuan yerde yatar haldeydim.Ve yine o ses bi sus artık bi sus.

"Sana yat demedim ayağa kalk ve son görev sağ duvarın alt kısmında bulunan tünelden geç"

Yine mi tünel  pekala bıkmıştım artık bit lütfen.Eğilip dediği tünele girdim bu tünel küçüktü ve sürünmem gerekiyordu sürüne sürüne ilerlerken  korku sarmıştı yine.

Hic gectimiki sarsın yine

Tünelin sonuna geldiğimi hafif ışıktan anlarken sonunda çıkacak olmamın mutluluğunu yaşıyordum.Tünelin kapısına geldiğimde  ayağa kalkmış ve önümde ki yaratıkla karşılaşmış o anın verdiği dürtüyle yüzüne tokat atmıştım.
Alttan ayağımın tutulmasıyla kendimi duvara yaslayıp ellerimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladım.O sırada ışıklar yanmış ve odayı şarkı doldurmuştu.

Ben hâla yüzümü açamazken omzuma bir el dokunmuştu ve o an karşımdaki kişinin kim olduğunu umursamadan sarılmıştım.Bu sanırım tokat attığım yaratıktı.





Eveeeet 2. Bolumun sonuna gelmiş bulunuyoruz öncelikle şunu belirteyim olmamis olabilir çünkü bu konu hakkında pek bilgim yok  ve  internetteki videolardan da yardim aldim tabiki tamamen aynisi degil sadece nasil olduğunu öğrenmem gerekiyordu ve bende buna baktim yani internetteki ile aynı değil  yanlis anlasilmak istemem

Okuyan arkadaşlara teşekkür ederim.

Bunu yazarken yanimda olup beni destekleyen ask arkadaslarima ayri teşekkür ediyorum.Onlarin yeri ayrı.



Korku EviOnde histórias criam vida. Descubra agora