İşten çıkmış karanlık bir sokakta yürüyordüm biri beni takip ediyor gibiydi arkama dönüp baktığımda kimse yoktu hızlı adımlara yürümeye başladım yürüdükce ayak sesleri daha çok çoğalıyordu duvara yaslanıp duraksadım âniden gölge belirdi çok korkuyordum heycanla koşmaya başladım tabelaya baktıp tabelada "mühürlü orman" Yazıyordu ormanın içine daldım koşmaya başaldım koştukça arkamdaki kişi benimle birlikte hareket ediyordu ne istiyordu benden kimsesiz kendi halinde doktordum
telefonu elime alıp feneri yaktım polisi aramaya karar verdim elinde silahı olan adam gölgesi belirdi telefon elimden düştü tekrar koşmaya başladım bu sefer bir ağaca yaslandım gözlerimi kapatıp"allahım nolur kurtar beni yetimhane de büyüdüm çok çalıştım doktor oldum insanlara yardım etmek istedim buna rağmen kim beni öldürmek ister aklım almıyor yaşamak istiyorum"
Gözlerimi açmıştım etrafı ateş böcekleri sarmış gökyüzün de dolunay belirmişti etrafa sigara kokusu yayılmaya başladı muhtemelen silahlı adam yaklaşıyordu çok korkuyor ayak sesi duyuyordum kaçacak yerim kalmamıştı şimşek çakmış etrafımı mavi korunma kalkanı oluştu kalbim heycan ile atıyordu bedenim halsiz düşüp gözlerim karanlığa kapandı
أنت تقرأ
paralel evrende Aşk⚡❤⚡
أدب المراهقين"Yokluğunda harabeydi gönülüm Kalbim sen diye atardı Şimdi sensiz sesiz kaldı atmıyor artık eskisi gibi yağmurda ansızın çıkan gökkuşağımdın dikeni batsada acıtmayan gülümdün sen benim nefesimdin Bedenime yokluğunun acısını ölümün soğuk nefesi gibi...