ჩემი გამჭირვებია ეს ონავარი კი თავს არ ანებებს ჩემს დაცინვას.
ბატონმა კიმმა თეჰიონი ტრიბუნისკენ წაიყვანა, მე კი დროის გასაყვანად ბარისკენ ავიღე გეზი და ორმაგი ვისკი შევუკვეთე დიდი ჭიქით.
დალევა არ მიყვარს, ერთ ჭიქაში ვთვრები, არც არასოდეს შემიყვარდება, მაგრამ დღეს ნამდვილად მჭირდება, მშიერი თვალებით მომზირალ ომეგებს ვეღარ ვუძლებ.
[რას გამოვიპრანჭე პატარძალივით, ჩაიცვი სტანდარტული სამუშაო ფორმა, გაიკეთე შავი სათვალე და წადი რა, მომინდომა ბიჭმა ყურადრების ცენტრში ყოფნა,ხოდა იყავი! მალე მინც დაბრუნდეს თეჰიონი!]
მალევე გავიგონე ხმაური და ბარის სკამიანად ტრიბუნისკენ შემოვბრუნდი.
ბატონმა კიმმა დამსწრე საზოგადოება სიტყვით მიმართა:
,,ქალბატონებო და ბატონებო მადლობას გიხდით მობრძანებისთვის და ჩვენი ბედნიერების გაზიარებისთვის.
დღეს მინდა ახალი ამბავი გახაროთ, ერთ თვეზე ნაკლებში ჩემი პატარა ომეგა სრულწლოვანი ხდება, რის შემდეგაც ის თავის ჭეშმარიტ მეწყვილეს აირჩევს, ქორწილის შემდეგ კომპანია მათ მფლობელობაში გადავა,.
იმედი მაქვს ჩემი მომავალი სიძე კარგად გაუძღვება კომპანიის მართვას.
მე კი დამსახურებულ პენსიაში გავალ და მომავალ შვილიშვილების აღზრდით დავკავდები!"
აბლოდისმენტების ხმამ არ დააყოვნა, თუმცა მე აღარაფერი მესმოდა თავში მხოლოდ ვ
ბატონი კიმის სიტყვები მიტრიალებდა.
-ჭეშმარიტი მეწყვილე....
-ქორწილი....
-მომავალი სიძე....
-შვილიშვილები....
თავში ფიქრები ფუტკრების გუნდივით ამერია, ყურებში მხოლოდ აუტანელი გუგუნი ჩამესის, მხედველობა დამებინდა ცრემლების გამო გამოსახულებები ბუნდოვნად მეჩვენება, ბარი დავტოვე და გასასელისკენ გავიქეცი, აქ ვეღარ გავჩერდები, გამოსვლისას იღაცეებს დავეჯახე, მაგრამ არ მაიტერესებს ფეხებზე მკიდია ყველა.
