KANLI SİS

•19.Bölüm-Adalet (1)

Kadın ciddileşmeye çalıştı ama hâlâ gülümsüyordu."Tamam,pekâlâ.Ne istiyorsun?"

"Değerli olan tüm eşyalarını!Çabuk!"

"Tamam tamam veriyorum,sakin ol."Ellerini kaldırarak odadan çıktı.Adam, silahıyla onu takip ediyordu.

"Şu koridor."dedi yan odayı işaret ederek."Değerli eşya dedin,öyleyse vereceğim ama bunları aldıktan sonra gideceksin anlaştık mı?"adam kafasıyla onayladı."Bu cümlemi sakın unutma.Sınavda çıkacak."

Adam tekrar garipsercesine bakarken kadın kapıyı açtı.İçerisi çok karanlıktı."Aç şu ışıkları!"diyerek bağırdı adam.

"Tamam, sakin ol."dedi kadın sakince.

İçeriye girip sola döndü ve karanlıkta kayboldu."Hey!Ne yapıyorsun?buraya gel çabuk!"

Adam korkuyla bir adım attığı sırada aniden içeriden kadın belirdi ve elinde silahı vardı."Ne yapıyorsun?!"

"Sana değerli bir eşyamı veriyorum."diyerek yanıtladı kadın.

"O silahı bırakmazsan seni vururum!"

Kadın sırıttı."Beni vurucak mısın gerçekten?"

"Beni öldürmen umrumda değil.Seni vururum!"

Kadın sırıtmasını genişletti."Sen ilk önce boş namlunu doldurup gel."dedi önünden geçip merdivenlere ilerlerken.

Adam şaşkınca silahına baktı ve namlusunu kontrol etti.Boştu bomboştu bir tane bile mermisi yoktu."Bunu nasıl anladın,kimsin sen?!"

Kadın merdivenlerden inip salondan adama baktı."İn hadi!"

Adam korkak adımlarla ilerlerken konuştu;"Beni öldürmeyeceksin değil mi?"

"Sana değerli bir eşyamı vereceğim hırsız."diyerek sırıttı."Ve bunu çok seveceksin."

Adam,salona geçti kadından uzak duruyordu.Kadın ona yaklaşmaya başladı.Geri geri yürürken silahı kadına dönüktü ve hâlâ hedef olarak onu alıyordu.Kadın silahı gösterdiği anda silahını yere fırlattı."Takas yapalım tabii."

"Pisliksin!"dedi adam nefes nefese.

"Hızlı çıktın ha hırsız?"

Uzun bir sessizlik oldu.En sonunda kadın konuştu;"Yere otur."

"Ne?"

"Yere otur!"

Adam yere oturup yukarıya yani kadının yüzüne baktı.Kadın silahını adama çevirip nişan aldı.

"Hayır!"

Kadın,işaret parmağı ile sus işareti yapıp susması gerektiğini belirtti.

"Sana unutmaman gereken bir şey olduğunu söylemiştim,bir cümleydi.Hatırlıyor musun?"

Adam, kafasını kaldırıp baktı."Değerli eşya dedin,öyleyse vereceğim ama bunları aldıktan sonra gideceksin."dedi adam.

Kadın gülümsedi."Ezberin iyiymiş.Neden hırsızlık yapıyorsun?"

"Sanane!Ben sana insanları neden öldürüyorsun diye soruyor muyum?"

Kadın,adamın önüne geçip ona döndü."Neden böyle bir örnek verdin?"

Adam bakmadan kolunu işaret etti."Dövmeni gördüm."

Yine uzun bir sessizliğin ardından kadın konuştu;"Pekâlâ,sana değerli bir eşyamı veriyorum öyleyse.Sonra da gidiceksin."

"Vermek mi?Ne vericeksin ki?"

Kadın sırıttı."Kurşunumu."dedi sakince."Unutma,ben nefes aldığım sürece...adalet yerini bulacak!"