Barıştan savaşa

9. Bölüm

Yepyeni bir bölümle karşınızdayım.

Ve sonunda Alev'den bir bölüm.

İyi okumalar.

Medya:Alev🔥

________

(Alev'in anlatamıyla)

Ecem ve ben sanki hiçbir şey olmamış gibi oturmuş film izliyorduk. Nehir ile Burçe çoktan yatmıştı bile.Film çok sarmamıştı ama vakit geçsin diye izliyorduk işte, birden omzumda bir kafa hissettim Ecem kafasını omuzuma koymuş uyukluyordu.

Bende son enerjimle kumanda yardımıyla filmi kapatıp kafamı Ecem'in kafasına koydum ve uykuya daldım.

_______

Uyumak ve uyanmak arasında kalmış gibi yatıyordum. Üzerimdeki pikenin kalktığını ardından tekrardan üstüme geldiğini hissettim.

Büyük ihtimal Ecem su içmeye kalkmıştı. Bir kaç dakika sonra tekrar yanıma uzandığını hissettim ve uykuya daldım.

"Burası çok sıcak" dedim etrafımdaki dumanlara bakarken.

Arkamdan bir ses geldi.

"Yanıyorsun Alev, aynı ismin gibi her yer alev alev" bu ses çok tanıdıktı.

Kaşlarımı çattım bu bir rüyamıydı ?
Rüya olsun.

"Seni o çağırdı" dedim kendimde kimden bahsettiğimi anlamayarak.

"İsmine uygun bir ölüm sunuyorum sana" dedi ve her yer tekrar alev aldı.

Aynı ismim gibi.

Alev Sönmez işte ben,bu sefer soy adıma layık bir şekilde harlanıyordum.

Her geçen gün...

Sıçrayarak yerimden kalktım kabus görmüştüm. Normalde kabuslar beni korkutmazdı ama bu çok gerçekciydi.

Aklıma kızlar geldi. Ecem, Burçe ve Nehir sabah bir kapı sesi duymuştum. Yine yüksek ihtimal Burçe ve Nehir erkenden kalkıp bir yere gitmiştir.

Ağzım kurumuştu ve belim ağrıyordu.

Yavaşca koltuktan kalktım ve su içmeye ilerledim.

Mutfak kapısını açtığımda Ecem ile karşılaştım yemek yapıyordu.

"Günaydın" dedi enerjik sesi ile her zaman ki gibi ve tezgaha yöneldi sürahi den su doldurup bana döndü.

Bardağı elime tutuşturdu beni iyi tanıyordu.

"Teşekkür ederim" dedim soğukça bana alışık olduğu için sorun etmedi soğuk sesime.

Konu açmak istermiş gibi bana döndü.