7.

6 3 0
                                    

Luna's Point of View

Kanina pa ko irap ng irap dito,Kung totoo yng kasabihna na baka mdaanan ng masamang hangiyung bata ko baka banlag na ko ngayon. 

Dahil kakasimula  palang namain magreview dito sa library kanina pa paikot ikot mata ko. Pano ba naman, parang higad itong babae sa harapan ko. Makakakapit kay Emman, Magtatanong lang patungkol sa sinsagutan  nila kailngan pa kumapit sa braso niya.

 Nagrereview na kasi kmai ireview para sa competion.Bale excuse kami sa mga classes pero sa mga quiz at exam hindi, pero hindi kami sumabay sa mga kaklase namin. Pagkayari na lag ng competion nila kami pag take ng special quiz at exams. 

 Iniwan muna kami ng teacher at mag self study daw kami. Kaya simula nug umalis yung teacher kung makadikit yung babae nato. 

 " Sophia..." tinawag ko siya in a sweet tone, yes plastic ako. eh ano naman charr. Hindi niya ko nilingon, kahit narinig naman niya ko. 

" Sophia.." tawag ko uli. this time nilingon niya ko na may inis sa mukha niya. Nginitian ko siya ng napakalaki laki. 

" WHAT!?" mataray na sagot niya. Nakakapanloko talaga ang Anghel na mukha, aakalain mo anghel din ang ugali. 

" Pwede ka magtanong sakin. Kaya ako andito. Hindi makapagfocus si Emman sa pagrereview niya eh" nakangiti pa rin ako habang sinasabi yan. May a little sarcasm na rin. 

" Hindi ba magkaiba tayo ng sasalihan na competiton right? Why don't you focus on reviewing your own and leave us be, ikaw ang nakakaabala samin." sabi nito.  Nag echo sa tenga ko lahat g sinabi niya. Hindi ko namalayan na I'm starting to clench my fist dahil sa pagpigil ng inis ko.

"......Hindi ba Emman?" dugtong nito. tumingin ito kay emman, napatingin naman sakin si Emman. Wala siyag sinagot tumingin lang siya while holding his ballpen.

 Mas dun ako napuno sa hindi pagsagot ni Emman at na feel na parang nasa upper hand sakin si Sophia sa situation na to. 

Tumayo ako, susuntukin na sana si Sophia sa mukha pero Emman stop it, sinalo niya yung kamao ko. Ramdam ng kamay ko impact ng  pagsuntok ko. Alam kong parehas kaming nasaktan sa suntok ko na yon. 

" Luna.." may awtoridad na pagtawag ni Emman sa pangalan ko. 

" .... Tama na " dugtong nito, May isang minuto siguro kami na nasa ganun posisyon nakatingin lang sa mata ng isa't isa. Sapat ang oras na yon na kumalma ang emotion ko. 

" Are you trying to punch me!? How dare you!. You poor little b---- " Emman cut her off

"STOP IT SOPHIA! YOU GET OUT OF HERE! WERE DONE FOR TODAY GO HOME OR GO BACK TO CLASS!!' Sigaw sa kanya ni Emman, kami lang tatlo ang nasa library dahil lahat ng students ay may mga klase. 

Nagdadabog na umalis si sophia dala dala ang gamit niya.  Kaming dalawa ang naiwan dito . Pinaupo niya ako at tinabihan ako hawak hawak niya pa rin yung kamay ko. 

" Anong nangyari sayo? Nitong mga nakaraang araw. paikli ng paikli ang patience mo ngayon ka sumabog ng ganyan " Malumanay na salita niya. Bumalik na uli sa dati tono ng boses niya. Kahit ako nagulat sa pag sigaw niya na yon it's the first time na naging ganon siya. He is usually chill person at hindi siya sumisigaw ng ganun kahit anong galit niya. 

" May mga nangyari lang mga nakaraang araw na mas nakakabilis umubos ng pasensya ko" Dahil simula ng dumating yung tao na yon, araw araw n itong pumuputa sa bahay. Minsan andon ng umaga, minsan naman gabi. At ngayon pumunta dito sa school ng lunch. May dala itong pagkain, buti na lag di pinapasok ng guard. Dahil pinapatawag muna yung studets bago papasukin yung visitor. Sinabi ko na hindi ko kilala kaya hindi pinapasok. 

First LoveTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang