မယ္ေတာ္ႀကီးက ေဒၚသထြက္သြားတာ
"မင္းလိုလူမ်ိဳးက
ဒီလိုအေပးအယူမ်ိဳးလုပ္ရဲေသးတယ္ေပါ့ !!!"
ထိုလူက မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေဒါသကိုမေၾကာက္လန့္ဟန္ျဖင့္
"၃ ရက္အခ်ိန္ေပးပါ့မယ္
ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးက အတင္းမတိုက္တြန္းတာမို႔
မယ္ေတာ္ႀကီးကိုယ္တိုင္
ဆုံးျဖတ္တာကိုပဲနားေထာင္ပါ့မယ္"
ထို႔ေနာက္ ထိုအမ်ိဳးသားဟာ
မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဦးၫႊန႔္လ်က္
နန္းေဆာင်ထဲက လြတ္သြားခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္ ခ်င္းဟြာက
မယ္ေတာ္ႀကီးဆီအေျပးေရာက္လာၿပီး...
"မင္းႀကီးရဲ႕ နန္းေဆာင္တို႔ လိုက္ၾကည့္ေပးပါဦး မယ္ေတာ္ႀကီး"
မင္းႀကီး ရဲ႕ နန္းေဆာင်ကို မယ္ေတာ္ႀကီးနဲ႕အတူ
ခ်င္းဟြာ လ်န္အာတို႔ေရာက္လာေတာ့
မင္းႀကီးက အျပစ္ကင္းစြာ အိပ္စက္ေနေလၿပီ
မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကလဲ
ေသြးမရွိသလိုျဖဴေဖ်ာ့ေနေလသည်။
ေဘးမွၾကင္ယာေတာ္ႏွစ္ပါးဟာလဲ မင္းႀကီးကို
ေစာင့္ၾကည့္ေပးေနၾကသည္
"မင္းႀကီး...
ဒါကဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲခ်င္းဟြာ!!!"
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမလဲ အခုခ်ိန္ထိ အေျခအေနကိုေသခ်ာမသိ ..."
"သိသေလာက္ေျပာ!!!"
"စိတ္ၿငိဳ႕ ခံထားရတာပါ ေဆးခတ္ၿပီးစိတ္ၿငိဳ႕ ထားတာ"
"ေတာက္!!! လုပ္ရဲတဲ့သူကို ေတွ့လို့ကတော့ အရွင္မထားဘူး ငါကိုယ္တိုင္သတ္ျဖစ္မယ္"
ထိုစကားကို ၾကင္ယာေတာ္ရွင္းအား တည္တည္ၾကည့္၍ေျပာလိုက္သည္မို႔ ၾကင္ယာေတာ္ရွင္းက မူပိုကာ ငိုယိုျပေလသည္။
"ဟင့္...ဟင့္ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးကမ်ား
မင္းႀကီးကိုဒီလိုလုပ္ရဲရတာလဲ မင္းႀကီး.. ဟင့္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ
စိတ္မေကာင္းျဖစ္လြန္းလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ၊"
ေရွာင္က်န႔္ကေတာ့ အားလုံးထဲမွာ ဘာမွမေျပာပဲ
တိတ္ဆိတ္လို႔ေနေလသည္။
မင္းႀကီးကိုသာၾကည့္ရင္း
အသံတိတ္ မ်က္ရည္မ်ားက်လိဳ႕ေနေပ၏။
မယ္ေတာ္ႀကီးက ဒါကိုၾကည့္ကာ
စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားဟန္ျဖင့္
အပိုင္း ၂၂
Start from the beginning
