gün batımı🌤

☆40☆

1 ay sonra

Buraya geleli neredeyse bir ay olmuştu, alışmıştık üniversiteye eve ama bu aralar o kadar yoğun geçiyordu ki kendime vakit ayıramıyorum.

Hergün Batı ve gerek diğerleriyle konuşan ben son bir aydır kimseyle konuşamıyorum Oğuz da aynı durum da evde bile tezlerden vizelerden konuşamıyoruz.

Bugün dün akşam yazdığım tezi hocaya verecektim önemli bir tezdi ama içimde bir sıkıntı vardı kendime güzel sözler söyleyerek düşüncemi unutmaya çalışıyordum ama olmuyordu.

Hocaya tezimi verdikten bugün ders olmadığı için eve gelmiştim.

Şimdiyse koltuğa oturmuş Köpüğü seviyordum, Oğuzun dersi olduğu için geç gelecekti.

Ani bir kararla batıya mesaj attım

-Batı nasılsın, konuşamıyoruz bu aralar farkındayım ikimizde yoğun bir dönemdeyiz...

Aradan 5 dakika sonra çevrimiçi olmuştu.

-biliyorum Gün ikimizde yoğunuz ve konuşcak vakit bulamıyoruz bende bu konu hakkında seninle konuşmak istiyordum

-Ne konuşacaksın ki, içimdeki kötü his gitgide büyüyordu

-Gün bence şu sıra ikimizde kafamızı birbirimizle meşgul etmemeliyiz bu dönemi bir atlatalım herşeyin düzeleceğine eminim ama bir süre ara versek?

-Ara vermek mi? Şu an ekrana gözlerim dolu dolu bakıyorum sanki yanımdaki köpükte hissetmiş gibi kucağıma yatmıştı.

-Ayrılalım demiyorum Gün ara verelim inan bu ikimize de iyi gelecek.

-Peki Batı ama bunun dönüşü eskisi gibi olmaz...

Daha fazla mesajlara bakmadan ağlamaya başladım.

Ben ağlarken kapıdan anahtar sesi geldi, içeri gelen Oğuza buğulu gözlerimle bakmıştım.

Artık ne haldeysem Oğuz beni kucağına alarak banyoya getirdi ve beni soğuk suyun altına tuttu.

-Ne oldu Gün ne hale gelmişsin böyle ben çıkıyorum sende duş al konuşalım olur mu?

-sadece tamam diye fisıldamakla yetindim.

Duştan çıktıktan sonra pijamalarımdan giyip salona geldim sonra Oğuza anlattım yeri geldi bana sarıldı destek oldu yeri geldi beraber sövdük yaşadıklarımıza iyiki vardı.

Saat geç olunca köpüğü kucağıma alıp odama geçtim ve uzun sürmeden kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Uyumadan önce kendime bu sözü vermiştim

Ne olursa olsun düştüğümde kalkmasını bilecek ve hayatıma devam edeceğim

Ben bu değildim kendime gelmeli dimdik ayakta olmalıydım...