My teacher

Hoofdstuk 3

Er gaan ondertussen een paar weken voorbij. Er gebeurt niet echt veel. Meneer de Bruin heeft volgens mij niet eens door dat ik iets met Tijs heb. Ik heb hem nog steeds niet, terwijl ik hem toch echt graag wil. Waarom moet hij nou persee docent zijn.

Ik sla mijn wekker uit. Ik heb zo geen zin in vandaag, we hebben als eerste engels. Ik heb besloten om kleffer te doen met Tijs, zodat ik meneer de Bruin jaloers kan maken. Ik doe mijn ochtendroutine en fiets naar school. Ik zie Tijs al staan. Ik zet een grote lach op en zet mijn fiets weg. 'Tijs!' Ik loop op hem af en duw gelijk mijn lippen op de zijnen. Mijn tong duw ik naar binnen. Tijs lijkt verrast maar gaat vrolijk mee in mijn gezoen. Ugh. Normaal had ik een hekel aan die kleffe mensen in het openbaar, en nu was ik er zelf heen. 'Je bent zo lekker.' Mompel ik zachtjes. Ik voel een glimlach tegen mijn lippen. De bel gaat en we laten elkaar los. We lopen naar het lokaal en moeten wachten op de docent. Perfect. Ik duw weer mijn lippen op de zijne. Zijn handen liggen op mijn heupen en mijn handen zitten in zijn haar. Nu doet hij zijn tong naar binnen. 'Uh, komen jullie ook.' Meneer de Bruin kijkt ons aan. Ik kijk naar de blik in zijn ogen, een beetje jaloers, mooi. Ik ga naast Tijs zitten, achterin. Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen. Liever haal ik hem weer weg, maar ik moet meneer de Bruin jaloers maken. Mijn hand verdwijnt ook inder de tafel en verdwijnt ook naar zijn bovenbeen. Hij trekt zijn hand weer terug en er verschijnt een grijns op zijn gezicht. Mijn hand gaat steeds hoger en uiteindelijk beland ik bij zijn geslachtsdeel. Ik aai zachtjes met mijn hand erover heen. Volgens mij geniet hij er van, terwijl hij zijn broek en al gewoon nog aan heeft. Dan ineens klinkt er een kreun door de klas. Ik trek snel mijn hand terug. 'Tijs, alles goed?' Vraagt meneer de Bruin. 'Ja, alles is perfect.' Hij gaat weer verder met de les. 'Dat was zo lekker, doe nog een keer, alsjeblieft.' 'Niet hier, je kreunde net hartstikke hard.' 'Sorry het voelde zo fijn.' Ik glimlach en breng mijn hand weer naar zijn bovenbeen. 'Niet kreunen.' Hij knikt. Ik plaats mijn hand weer op zijn geslachtsdeel. Ik doe weer hetzelfde als net. 'Geen seksuele intimiteiten tijdens de les.' 'Jaloers?' Zeg ik met een uitdagende glimlach. 'Blijf na de les maar even zitten.' 'Oke.' De les duurt gelukkig niet lang meer. Ik blijf zitten en de rest gaat de klas uit. 'Sinds wanneer doe je zo?' 'Wat?' 'Je weet dat je geen seksuele intimiteiten in de klas mag doen, waarom doe je dat?' 'Wat gaat u dat aan?' 'Heel veel, ik ben je mentor.' 'U wil het niet weten, geloof me.' 'Jawel, zeg maar.' 'U gaat spijt krijgen.' 'Moet dan maar.' 'Ik ben facking erg verliefd op u, ik probeerde zo een beetje indruk te maken, om u jaloers te maken.' 'Nou, dat is je gelukt.' 'Wat? Vindt u mij ook leuk?' 'Ik weet niet wat je met me doet, maar, ja.' Yes! Dit is wat ik wilde! Eindelijk. 'Maar het kan niet.' En toen was het magische moment weer voorbij. 'Wat? Hoezo niet?' 'Ik ben een leraar, jij een leerling.' 'We kunnen het toch proberen?' 'Nee, sorry.' 'Best, Tijs zoent vast veel beter.' 'O ja?' Dan voel ik zijn lippen op de mijne. Wat? Hij zoent me! Ik beantwoord zijn zoen. Zijn tong vraagt om toestemming. Die ik toelaat natuurlijk. Dan laat hij ineens weer los. 'Oke, u zoent beter.' 'Weet ik, ik zou maar snel gaan, voordat je vriendje je mist.' Ik steek mijn tong naar hem uit en loop het klaslokaal uit. Hij vindt mij leuk! Stomme school, als dat niet bestond hadden we gewoon iets kunnen hebben. Ik loop naar Tijs. 'Wat was er?' 'Hij ging een preek houden over seksuele intimiteit, heel saai.' 'Sorry dat ik kreunde.' 'Kan jij niks aan doen.' Zeg ik met een glimlach. Hij kon er ook niks aan doen toch? 'Zullen we gaan zitten?' Ik knikte. Moet ik hem vertellen over meneer de Bruin? Nee, hij mag het niet weten. Hij zal het sowieso vertellen aan de directie en dan zal meneer de Bruin weg moeten. Maar als hij weg is, is hij geen leraar meer en kunnen we samen een leven opbouwen. Ik zucht, dit wordt alweer een lange dag.

Thuis kan ik alleen maar aan zijn zoen denken. Het was perfect, waarom is het leven zo oneerlijk. Hij vindt mij leuk! Ik wil hem. Ik pak mijn telefoon en open mijn schoolmail. Ik typ zijn e-mail adres in en begin met de mail.
*Beste meneer de Bruin,

Ik snap iets niet van engels en overmorgen hebben we een proefwerk. Wilt u mij vanavond misschien even uitleggen? Ik zie u om 19.00 bij mij thuis. U weet vast wel waar ik woon.

Met vriendelijke groet,
Isabel*
Ik klik op verzenden. Perfect. Vanavond ga ik hem zien! Als hij komt natuurlijk. Dat zal vast wel. Hij vindt mij nou eenmaal leuk. Dan hoor ik dat ik wordt gebeld. 'Met Isabel.' 'Hoi! Met mama, ik kom vanavond niet thuis, sorry. Ik heb geld naar je over gemaakt zodat je iets kunt bestellen.' 'O, oke, tot morgen dan maar! Kus.' En ik hang op. Perfect. We zijn alleen thuis. Ik loop naar beneden en bestel patat. Een halfuurtje later is mijn bestelling er. Ik betaal en plof met het eten op de bank. Ik eet alles rustig op. Ik kijk op de klok. Het is al bijna zeven uur. Ik gooi het afval weg en ren naar boven. Ik doe mijn haar los en doe een knoopje van mijn blouse open. Hopelijk kan hij me zo niet weerstaan. Ik doe een luchtje op. Nu maar hopen dat hij komt. Niet veel later hoor ik de bel gaan. Dat is hem vast! Ik ren naar beneden en trek de deur open. Yes! Hij is het. 'Hallo, Isabel.' 'Hallo, meneer de Bruin.' 'Noem mij maar Jace.' Ik knik en laat hem binnen. Hij ziet er zo goed uit. 'Mijn boeken liggen boven, kom je mee?' Hij knikt. We lopen samen naar mijn kamer en gaan op mijn bed zitten. Ik wil nu zo graag zijn kleren uit doen. Maar ik hou mezelf in. 'Dus wat snapte je niet?' 'Zoveel.' 'Vertel.' 'De grammatica.' Hij begint te praten over de saaie grammatica. 'Oke, hou maar op.' Hij draait verbaasd zijn hoofd mijn kant op. Ik duw mijn lippen op de zijne. Hij houdt me niet tegen en doet zelf ook mee. Ik kan een glimlach niet onderdrukken. Ik duw hem het bed op en ik lig nu op hem. 'Moeten we dit nu wel doen?' Vraagt hij. 'Waarom niet?' 'Ik ben docent en je hebt een vriend.' 'Die vriend heb ik alleen maar zodat ik jou jaloers kan maken, en het is na schooltijd officieel ben je nu niet mijn docent.' 'Je hebt gelijk.' En hij lijkt zich te ontspannen. Zijn handen knopen mijn blouse los. Mijn blouse trek ik daarna uit. Nu knoop ik zijn blouse los die hij daarna uit doet. Mijn hand gaat naar zijn broek. Ik knoop het bovenste knoopje los. 'Wacht.' 'Wat is er?' Vraag ik. 'Ik wil dit niet, het is strafbaar.' 'Maar ik wil je.' 'Ik jou ook, maar het kan niet, dat moet je begrijpen.' 'U houdt zich wel erg aan de regels, he?' 'Ja.' Hij kruipt onder mij vandaan. Ik zucht. 'Kom nou, niemand komt het te weten.' Hij pakt zijn blouse van de grond. 'Wat als iemand er wel achter komt? Dan kunnen we elkaar nooit meer zien.' Zegt hij terwijl hij zijn blouse weer aan doet. 'Hallo, jij was anders degene die mij zoende! Dus jij hebt de eerste stap gezet. Ik wil gewoon verder met jou. En jij wil dat ook.' 'Natuurlijk wil ik dat, maar het mag en kan niet, begrijp het nou eens.' Hij haalt zijn hand door zijn haar, wat er zo sexy uit ziet. 'Neem anders ontslag.' 'Nee, ik moet ook gewoon mijn geld verdienen.' 'Je bent lastiger dan ik dacht.' 'Ja.' 'Waarom wil je het niet?' 'Straks komt iemand erachter, dan hebben we allebei een probleem. Of het gaat bijvoorbeeld uit tussen ons, ook al hebben we niet echt iets. Dan kan je zo boos zijn dat je het de school leiding verteld en dan heb ik een probleem omdat jij minderjarig bent.' 'Is dat serieus wat je dwars zit?' Hij knikt. 'Denk je nou echt dat ik zo ben, kom op, zo ben ik niet.' 'Toch is het niet slim, ik moet maar gaan denk ik, we vervolgen het gesprek later wel.' Ik knikte en hij liep mijn kamer uit. Wat een sukkel. Hij is zo volgens de regels, maar toch wil ik hem. Ik zucht en pak mijn blouse van de grond om die vervolgens weer aan te trekken. Ik wil mijn boeken terug leggen als ik ineens een telefoon zie liggen. Zijn telefoon.