මිහිරි මිස් කිව්ව ක්‍රිකට් ගහපු කාණ්ඩෙට අයිති වෙන එකෙක්නෙක් හරි දැනට පන්තියේ ඉතුරූ වෙලා හිටියත් නැටුම් නටපු පිරිස නියෝජනය කරන පාර්ශවය නම් තාම පන්තියට වාර්තා කරලා තිබුනේ නෑ. ඉතින් මාණික්‍ය පොත පෙරලගෙන එයාගේ එහා පැත්තේ තිබ්බ හිස් පුටුව දිහා බැලුවේ එතනට මේ කාල පරිච්ඡේදයේ අයිතිවාසිකම් කියන කෙනා එන්නේ කීයටද අහන ඇස් වලින්.
"හරි ළමයි අද අපි කරන්න ගන්නේ කර්මාන්ත වල අනිත් කොටස.. මට කවුරු හරි නැගිටලා කියන්න එකලස් කිරීමේ කර්මාන්තය කියන්නේ මොකක්ද කියලා! බලමු මොකටද මතක කියලා"
මිස් නම් ඒ කිව්වේ නිකන් නෙවෙයි එකලස් කිරීම හුණු කූරෙන් බොඩ් එකෙත් ලියන ගමන්. ඉතින් සුපුරුදු පරිදි මුලු පන්තියම දැන් වැඩිම වෙලාවක් සද්ද නැතුව ඉන්න කෙනා තෝරනවා.
"බොලාලා එකෙක්ටවත් මතක නැද්ද ආහ්?? "
දැන් දැන් වෙන්න මිහිරි මිස්ගේ කටහඩ චන්ඩ මාරුතයක වෙස් අරගෙන පන්තිය පුරාවට කැරකෙන ගමන් තිබ්බේ. ඒ අස්සේ පන්තියේ හිටපු තැන්පත්ම ළමයා පොතේ පිටිපස්සේ පිටුවෙන් ඉරාගත්ත කොල කෑල්ලක් ගුලි කරලා ගැහුවේ ඉස්සරහාම පේලියේ ඉඳන් හිටපූ කන්නඩිය දාගත්ත පන්තියේ ඩබල් වෝල්ට්මීටරේට. හැබෙයි කාගෙ වෙලාවද නරක කියලා හොයා ගන්න බැරුව ඒ කොල ගුලිය ගිහින් මිස්ගේ ඇගේම වැදෙන්න යන විදිහ මාණික්‍ය කට ඇරන් බලන් ඉද්දි කොල ගුලිය යවපු පාර්ශවයේ පෙර කල පිං මහිමයකට පිටියේ පන්දු රකින දඟ පන්දු ක්‍රීඩකයෙක් අතින් ඩැහැගෙන වෙන්න තිබ්බ විනාසයක් මිහිරි මිස් පන්තියේ පැත්තට හැරෙන පමාවෙන් වැලැක්කුවා කිව්වොත් හරි.
"ආහ්!! මේ එන්නේ මහ උන්දැලෑ දෙන්නා! ඉක්මනට ගිහින් වාඩිවෙන්න ළමයිනේ මං මේ පාඩම පටන් ගන්න යන්නේ"
ඒ වෙද්දි මනරු බලන් හිටියේ මිස් දිහා මොකද එයාටත් ආපු කොල ගුලිය ගැන අපහැදිලි විශ්වාසයක් තිබ්බේ. ඒත් පබසරගේ පන්දු රැකීමත් එක්ක ඒ තිබ්බ චකිතය පහ වෙලා ගිය එකෙන් එයා එක එල්ලේම ගිහින් මාණික්‍යගේ එහා පැත්තෙන් ඉදගනිද්දි අතේ තිබ්බ කොල ගුලියත් අරන් පබසර ඊට ඉස්සරහින් තිබ්බ පුටුවේ ඉදගත්තා.
