Acısı Güzel Olan

Start from the beginning
                                    

" evet, tam kapının önünden geçerken zil çalınca"

" iyi yapmışsın, eee hadi burada mı duracaksınız Savaş sen geç oğlum" ikilinin konuşması sırasında babası ona dönünce " hoş geldin kızım " derken Savaşın salona girdiğini gördü. Ona sarılan babasına sarılıp " ne oluyor baba Savaş amir neden burada" deyip babasından ayrıldı, yüzüne bakan kızına gülümsemesini gösterip " babasıyla arkadaş olduğumuzu biliyorsun kızım, iki gün önce karşılaşınca sohbet arasında bize davet ettim işte yemekteyiz bekletmeyelim insanları ben geçiyorum sende elini yıka da gel" dedi. Leyal eve dinlenmek için gelmişti ama bilseydi sürpriz yapmazdı en azından babasını aramalıydı evde misafir olduğunu bilse işine ara vermezdi. Daha fazla bekletmeden odasının olduğu kata çıkmak yerine misafirlerin kullandığı lavaboda ellerini yıkadı ardından salona geçti. Evde misafir olduğu için yemek masasını büyütmüştü yine ailesi, salondan girdiği an misafirlere " hoş geldiniz" deyip yerine geçmek istemişti ama her zamanki yerinin dolu olduğunu görünce şaşırmıştı, ailesinde yemek masasında tek kural evde yaşayanların yerleri kesinlikle kimseye verilmezdi. Neler olduğunu anlayamadığı için onun sandalyesinin karşısında oturan annesiyle göz göze geldi. Annesi ona gözleriyle oturmasını istediği yeri gösterince oraya doğru ilerledi. Sandalyeyi çekip oturunca farklı bir şeyler olduğunu anlamıştı çünkü oturması için boş bırakılan tek yer Savaşın yanıydı, onun aklını kurcalayan tek bu değildi oturduğu andan beri aile büyüklerinin ikisine bakıp sonra birbirlerine gülümsemesi olmuştu. O an çok rahatsız hissetmeye başlamıştı, aklına gelen bir şeyler vardı ve bu şeyler masada rahat oturmasına engel oluyordu. Babasına bakınca aklından "umarım düşündüğüm şey değildir " diye geçirdi çünkü öyle bir planın içindeyse ilk defa babasıyla kavga edebilirdi.

Yemek faslı bitince masayı annesiyle topladı, yardımının en büyük nedeni annesinin boşluğunu yakalamak ve neler döndüğünü öğrenmekti ama Savaşın annesi bir türlü böyle bir boşluk yakalamasına fırsat vermedi, kadın bilerek yapıyor gibi değildi buda sinir olmasını engelliyordu kadına. Bütün gece boyunca aile üyelerinden biriyle bile yalnız kalamamıştı. Bunun için misafirlerin gidişini sabırsızlıkla bekliyordu. Tabi iki ailenin de Savaşla onu birbirlerine yakıştırma muhabbeti bir süre daha sürerse gidişlerini beklemenin bir önemi kalmayacaktı ve yeter diye bağıracaktı. Bunu anladılar mı bilmiyordu ama daha fazla dayanamayacağını anladığı an kalkmışlardı. Ailesiyle beraber onları yolcu eden Leyal kapıyı kapatır kapatmaz anne ve babasına dönüp " ne dönüyor bu evde " diye sordu. Annesi bu konu hakkında çekimser olduğu için cevap vermemiş, babası ise gayet sakin bir şekilde " hiç bir şey dönmüyor kızım, her zaman yaşadığımız normal bir olay yaşadık" bu sakinlik ve cevap karşısında kendini sıkmayı bıraktı, demek ki direk muhatap alacağı kişi babası olmalıymış.

" bence sen sorduğum soruyu gayet iyi anladın baba" diyerek sesinin tonu kendini sıkmayı bıraktığı için bir tık yüksek olduğunu fark etmişti ama şuan dikkat etmek istemiyordu.

" neyi anlamam gerekiyor şuan verdiğin tepkilerin farkında mısın"?

" ben tepkilerimin gayet farkındayım tıpkı sizin ne yapmaya çalıştığınızın farkında olmam gibi"

" öyle mi hanımefendi, bize de söyle de biz de bilelim ne yaptığımızı"

" Allah aşkına baba ben oradan bakınca salak gibi mi görünüyorum, hayır yanı beni Savaşla yakıştırmak ne demek"

" ne olmuş yani yakıştığınızı söylemek suç mu" ?

" sadece yakıştırsanız iyi ben o yakıştırmayla kalmadığını biliyorum en azından, sonuçta yıllardır ismini bile ağzından duymadığımız arkadaşını ve ailesini evimize çağırmazdın dimi baba" Özkan Amir kızının kurduğu planı erken fark etmesini bekliyordu bundan dolayı olayı daha fazla uzatmadan başını kabullenmiş bir biçimde sallayarak " kabul ediyorum, tüm bu plan sen ve Savaşın arasını yapmak içindi, bu konuda bana ya da annene kızamazsın sadece kızımızı düşünüyoruz biz" ister istemez babasına karşı inanmaz bir tavırla tebessüm sundu " yapma baba sence de biz kızımızı düşünüyoruz laflarını bırakma zamanı gelmedi mi, burada ki herkes biliyor senin istediğin sadece Emirin yerini biriyle doldurmam hatta yapabilseydin onu tümüyle hafızamdan silerdin" kızına gözünde oluşan hayal kırıklığı ile bakıp " sen gerçekten böyle mi düşünüyorsun" dediğinde Leyal

GECENİN ESİRİWhere stories live. Discover now