Aradığım Kişi | Texting

Kırık kalp

Yeni bölüm ve yine biz💘

Bölüme geçmeden şunu söylemek istiyorum. Arkadaşlar yorumlarınızı şaşkınlıkla okuyorum. Bölüme geçelim. İyi okumalar.

💘

Kulaklarıma gelen seslerle gözlerimi araladım. Dila teyze var. Sesini duyuyorum. Biraz dinlediğimde daha önce gelen kadının olduğunu anladım. Neydi adı, Menekşe. Ve ince sesli bir kız. Aklıma gelenle gözlerimi kocaman açtım.

Oktay abisinin yeğeni?

Ne işi var onların burda?

Yorganı üzerimden atıp yataktan fırladım. Sessizce odadan çıktım. Sesleri daha net gelmeye başladı.

"Berke'yi en iyi sen tanırsın, Dila teyze. Sen hepimizin teyzesi, annesisin. Oktay, Berke'ye söylemiş ama Berke kesin bir şey dememiş. İşlerimi oturtamadım demiş. Sen de konuşsan. Bak yeğenimi de getirdim. Fotoğrafını gösterdim Berke'nin. Görüşebiliriz, dedi."

"Ben bilmem, Menekşe. Berke ile konuşun. Gençlerin işine karışamam ben. Onların kanı deli akar. Bir bakmışsın birine sevdalanırlar. Biz de yakıştırmakla kalırız. Onlar he derse olur. Eskisi gibi değil artık bu işler." dedi Dila teyze. Stresten tırnaklarımı yemeye başladım. Nerden çıktı şimdi bunlar?

"Zorla güzellik olmaz tabii." dedi ince ses. "Yengem, Berke'yi çok methetti bana. Aynı şekilde amcam da. 25 yaşındayım. Evlenmek istediğim için olumlu baktım. Görüşmeden olmaz elbet. Sadece bu mesele için değil, hâlini hatrını sormak için de geldik. Duanı almak için de."

Allahım bunlar çok kararlı. Daha fazla dinlemeden banyoya geçtim. Rutin işlerimi hallettikten sonra odama döndüm. Sağdan soldan konuşmaya dalmışlar.

Üzerime güzel şeyler giyinip makyaj yaptım çabucak. Saçlarımı kapatıp kapatmamak arasında kalsam da kapatmayı uygun buldum. Tam takır görsünler beni.

Aynada son kez kendime bakıp odadan çıktım. Salona yaklaştığımda gülümseme yerleştirdim yüzüme. İçeriye geçtim.

"Selamün aleyküm. Hoş geldiniz."

Bana döndüler. "Aleyküm selam." dedi ince ses. Kız gözlerini benden çekmedi. Ben de o sırada kızı süzdüm. Yüzünde bir gram makyaj yok. Ve cildi pürüzsüz. Renkli gözleri ile Dila teyzeyi anımsattı bana. Neden bu kadar güzel?

"Hoş bulduk." dedi yanındaki kadın. Kendimi toparlayıp Dila teyzenin yanına oturdum. Şirinlik yaparak yanağını sıktım. Gülümsedi.

"Hiç uyandırmamışsın da beni. Misafirlerimizin geleceğini söylememiştin, Dila teyze."

"Biz misafir sayılmayız, kızım." dedi gülerek Menekşe hanım. Dudaklarımdaki hafif gülümseme ile gözlerimi kapatıp açtım umursuyormuş gibi. Herkes yerini bilecek.

"Tanışalım mı? Ben Nazar. Senin adın ne?"

"Ben, Feriha. Berke'nin arkadaşıyım." deyip gülümsedim. Menekşe hanım yerinde kıpırdandı huzursuzca. Nazar'a baktığımda bir şeyler bildiğini anladım. Ama yine de huzursuz olmuştu.

"Evet, biliyorum. Zor durumda kalmışsın. Yardım etmiş sana. Allah yardımcın olsun. Duyunca üzüldüm. Acaba nerden arkadaşsınız? Buralarda görmedim seni."

"Uzak mesafe arkadaşıyız aslında." dediğimde dikkatini bana verdi. Kaşlarını çattığından haberi var mı acaba?

"Nasıl yani?" dedi anlamak ister gibi. Boğazımı temizleyip arkama yaslandım rahat tavırda. Dila teyze ve Menekşe hanım sessizce bizi dinliyordu.