Zaw
"သူ႒ေးအခန္းရဲ႕ဘယ္ဘက္က
အခန္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မဝင္မိ
ေစနဲ႕....မဟုတ္ရင္ နင္ေနာင္တ
အႀကီးႀကီးရလိမ့္မယ္"ေဒၚျဖဴရဲ႕စကားတို႔ကနားထဲ
စြဲထင္ေနသည္။ ေျခလွမ္းတို႔ကေတာ့
ပုံမွန္သာ ေလွ်ာက္ရင္း ဖန္စတို႔
ထည့္ထားသည့္ ဖန္ခြက္အၾကည္
ေလးကိုကိုင္ကာ ဦးစစ္အခန္းထဲ
ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။အခန္းထဲေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဦးစစ္အရိပ္အေယာင္ပင္ မေတြ႕ရ။
ထို႔ေၾကာင့္ ဖန္ခြက္ကို ကုတင္အနားက
အလုပ္စားပြဲေပၚ တင္ထားၿပီး
ထြက္လာခဲ့လိုက္၏။သို႔ေပမယ့္ ပန့္ေျခလွမ္းေတြကို
ရပ္တန့္သြားေစတဲ့အသံတစ္ခုကို
ပန္ၾကားလိုက္ရခ်ိန္...."ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္...ကို...
ကိုကတိမတည္နိုင္ခဲ့ဘူး အနီ"အနီ.....
႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရသည့္
နာမည္တစ္ခု။ ဒီအသံက ဦးစစ္ရဲ႕
အခန္းေဘးက အခန္းကေန
ထြက္လာတဲ့ အသံပင္။ဦးစစ္ငိုေနတာလား....
အနီဆိုတဲ့မိန္းမအတြက္....
ဦးစစ္ငိုေနတာလားဟင္....သိခ်င္စိတ္ကေလးျပင္းျပ
ေနေတာ့ ဦးစစ္အခန္းဝက
ပန့္ေျခလွမ္းေလးေတြက
ဦးစစ္ရွိရာအခန္းဆီ ဦးတည္
ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေနတဲ့
ေျခလွမ္းတို႔က မဝံ့မရဲ။
ေဒၚျဖဴေျပာတဲ့ ေနာင္တဆိုတာ
ကိုပင္ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့။အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့
တံခါးကေစ့႐ုံေလး ေစ့ထားတာကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အနည္းငယ္
ပြင့္ေနတဲ့ တံခါးဟဟေလးကေန
အထဲကိုေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ခ်ိန္...."အနီ....မင္းသိပါတယ္....ကိုမင္းကို
သိပ္ခ်စ္တာ....ကို႔အသက္ထက္....
ကို႔အသက္ထက္ပိုခ်စ္တာပါကြာ
အနီရာ...."အခန္းထဲ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့
ဓာတ္ပုံမ်ား....။ အသားျဖဴျဖဴ၊
ေသးသြယ္ကိုင္းယိုင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္၊
ႏွာတံခြၽန္ခြၽန္တို႔နဲ႕ ေသးသြယ္လွပတဲ့
ေမွးရိုးေတြ....တစ္ခုမွအျပစ္ေျပာစရာ
မရွိေအာင္ လွရက္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္
ရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြကို ပန္ မ်က္လုံးဝိုင္း
ေလးနဲ႕စိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။
YOU ARE READING
တရားမဝင်ဇနီး
Romanceပန့်ဘဝမှာ အချစ်ဆုံး အမျိုးသားဟာ ဦးစစ်လို့ပြောရင် ဦးစစ်ယုံမှာလားဟင်...