11

452 39 8
                                    

Cenan:Yani hasta olduğun için.

Cenan bu söylediğine kendi bile inanmıyordu. Düpedüz Arife aşıktı. Fakat artık Arifte pek farklı duygular hissediyor değildi.

Arif:Peki, ama beni indirmeyi düşünmüyor musun?

Cenan Arifin kucağında olduğunun farkına yeni varmıştı. Fakat indirmek istemiyordu. Bendenleri birbirine değdikçe kalp atışları artıyordu.

Cenan:Hayır.

Arif:Ha?

Arif şaşırmıştı. Böyle bir cevap beklemiyordu açıkcası.

Cenan:Daha ilacını içmedin.

Arif:HAYIR İÇMEM!

Arif ilaç meselesini tamamen unutmuştu. Fakat şuan hatırladığı için Cenanın kucağından inmeye çalışıyordu.

Arif:YA CENAN İSTEMİYORUM İNDİR BENİ!

Cenan:Çok geeeeç.

Cenam Arifi mutfağa götürmüştü bile.

____

Cenan:OF ARİF İNAT ETME İÇ ŞUNU!

Arif:YA CENAN SAL BENİ OĞLUM İÇMİYCEM İÇ-MİY-CEM!

Cenan bıkkınlık ile kaşığı bırakmıştı. Şuan bebek bakıcılığı yapıyordu resmen. Arif çok inatçı olduğu için bir türlü içirememişti ilacı.

Cenan:Off tamam kalk o zaman. Gidelim doşalım biraz.

Arif:Ne alaka?

Cenan:EV 45 DERECE ÜSTÜNE ÜSTLÜK SENİN İNADINLA UĞRAŞICA PATLIYOR İNSAN!

Arif:NE BAĞIRIYOSUN LAN? BEN Mİ DEDİM SANA UĞRAŞ DİYE?

Cenan hızla gitmiş ve montunu giymişti. Arifte arkasından gelerek montunı giymişti ve ardından ikili dışarı çıkmıştı. Fakat Arifin mızmızlıkları bitmiyordu tabi.

Arif:Of Cenan bırak beni ya! Gidip alacağım! Ne olacak bir toptan?

Cenan:Arif daha iyileşmedin, üstüne üstlük ilaçta içmedin ve dondurma yemek istiyorsun!

Arif:Evet istiyorum ve yiyeceğim!

Arif onu tutan Cenandan kurtulmaya çalışıyordu. Arif tam bir zapt edilemez çocuktu. Cenanda onun kararlı ebeveyniydi. Asla o dondurmayı yedirtmeyecekti.

Cenandan

Cenan:Arif, koskoca dünyada dondurmadan başka birşey yokmu? Başka bir şey ye!

Arif:Ya hayır! Dondurmayla diğerleri aynımı Cenan? Ayrıca, bırak beni aksi takdirde kaba kuvvete başvuracağım!

Cenan:Başvur? Hatta şöyle birşey yapalım. Canımı acıtırsan dondurma yemene izin veririm.

Sırıtarak Arifin kararını bekliyordum. Arifte bana aynı şekilde sırıttı.

Arif:Kabul!

Arif koluma yumruk atmaya başlamıştı. Ben hiçbir şey hissetmiyordum. Eskiden boksördüm. Daha büyük acılara katlanmıştım. Bu hiçbir şeydi.

Arif:Ulan kolunu siktim resmen. Nasıl hala kıpırdamadın?

Cenan:Orasıda bana kalsın. Şimdi ne yemek istediğini söyle gidip yiyelim.

Arif:Dondurma.

Cenan:Dondurma hariç!

Arif:Of tamam Panzoretti yiyelim bari.

Ben kazanmıştım. Zaferime sırıtıyordum ve beraber Panzoretti yemeye gitmiştik.

HİÇ YEMEDİM AMA CANIM ÇEKTİ ŞAKA MIDIR?

______

1 hafta geçmişti ve bu akşam skeç oynayacaktık. Ben mışıl mışıl yatağımda uyurken telefon sesi ile uyanmıştım. Biri arıyordu. Telefonu alıp kısık gözlerimle bakmaya çalıştım. Fakat daha sonra direkt açtım.

Cenan:Alo?

Ebru:Cenan saat 2 oldu! Neredesin sen? Çabuk gel!

Cenan:NE!

Diyerek hızla yatağımda doğrulmuştum. O heyecan ile Ebrunun yüzüne kapatmıştım. Koşarak banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Daha sonra banyodan çıkıp kıyafetlerimi giydim. Araya atlayıp BKM'nin, yolunu tuttum.

_____

Emre:Sonunda Cenan! Dedim uyanıp gelir uyandırmayayım ama Ebru aramasa uyanacağın yok!

Cenan:Off kanka valla uyuya kalmışım. Normalde hiç bu saate kadar uyumazdım.

Emre:Dün yorucu bir şeyler mi yaptın?

Cenan:Yoo evden bile çıkmadım.

Emre:Anladım. Cenanda geldiğine göre devam edelim.

________

Sonunda program sona ermişti. Hepimiz çok yorulmuştuk. Hiç birimiz koltuktan kalkabilecek durumda değildik.

Hacı:Off oğlum ben bittim ya.

Atakan:Bizde bittik.

Cenan:Ya bok var en çok rolü bana yazdınız. Her skeç oynadım lan!

Cemile:Role en çok sen yakışıyordun ne yapalım?

Cenan:Pff neyde ben eve gidiyorum görüşürüz.

Ayağa kalkmıştım, tam gidecektim ki Arif kolumu tuttu.

Arif:Cenan skeç yazalım mı?

Cenan:Olur ne zaman?

Arif:Hemen şuan. Ya sizin evinize gidelim yada benim evime.

Cenan:Hep ben sana geliyorum bu seferde sen gel.

Arif:Tamam.

ÇOOOOK ÖZÜR DİLERİM VALLA SİZİ BÖLÜMSÜZ BIRAKMAK İSTEMEZDİM AMA UNUTMUŞUM İŞTE YAA

ı can/arcenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin