Büyüler Kraliçesi 2 (Bitti)

15.Bölüm 💜 Deniz Kızı

Beğenmeyi ve Yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar! 🔮💜

15.Bölüm

4 Ay Sonra

Günlerin çuvala koyulup da ayları aştığı zaman diliminde, bir daha asla Kaiden ile konuşma girişimim olmamıştı. Glory ile olan tuhaf ilişkisinde, yaralanmak ve bu esnada karnımdaki bebeğe zarar vermek istemediğim için kendi kabuğuma çekilmiş büyücülük hakkında kitaplar okumakla yetinmiştim.

Hamileliğim, pek çok büyü karşısında büyük bir risk taşıdığı için kendimi sadece teorik bilgilerle donatıyor büyücüler ve iksirler hakkında olabildiğince bil toplamaya çalışıyordum.

Kimi zaman büyükannemle, eskisi gibi tarifler denerken buluyordum kendimi. Kimi zaman, muhteşem kokulu zeytinli ekmekler pişiriyor, kimi zaman çeşitli tatlılarla doyuruyordum kendimi.

Göbeğim neredeyse bebeğimin şekli kadar şişmiş, doğumumun yakın olduğunu bildiren sinyaller almaya başlamıştım.

Bazı durumlar, insan bebeklerinin hamileliğine benzemiyordu. Örneğin karnımda oluşan çatlaklarda, bebeğimin bulunduğu kesenin içi ışıklarla dolmaya başlamış, koyu mavi ile yeşil arası gelip giden renkler bazen karnımdan etrafa sızmaya koyulmuştu.

Bu işaretler biraz da benim yemek yaparken saçtığım büyücü kristallerine benziyordu. Bebek, daha cenin halindeyken büyülerle donatıldığı için büyü kristallerine karnımda kavuşmaya başlıyor, onunla ne yapacağına henüz bilmediği için kristalleri etrafa pervasızca saçıyordu.

Bu durumda Kaiden'ın gözlerindeki mutluluğu ve gururu görüyordum. Karnımdan süzülen ışıklara, büyük bir aşkla bakıyor göz göze geldiğimizde aşkı buruk bir özleme dönüşerek bana özürler sıralamaya başlıyordu.

Elbette, o günden sonra milyonlarca kez benimle konuşmaya durumu düzeltmeye çalışmıştı. Glory'i bir daha etrafta görmezken, Kaiden'a ne olduğunu bile sorasım gelmiyordu. İkisi ne isterse, yapmak da özgürdüler. 

Bir sabah erken uyandığımda giyinmek için acele ediyordum. Üzerime siyah ve gri çizgilere sahip uzun tül bir elbise giymiş, saçlarımı açık bırakarak sadece uçlarından örgüler örerek başıma taç yapmıştım.

Üzerime, beğendiğim kokulardan birini sürdüğümde uzun zamandan beri Kaiden ile baş başa kalacağımızdan dolayı hem gergin, hem de stresliydim.

Genelde evin içerisinde baş başa kalma konusunda çıkıntı çekmiyorduk. Yanımızda hep ya Gail, ya da büyükannem oluyordu. Onlar olmadığında ise Edna ya da Agnus bulunuyor, April ve Bonney bile ara ara uğruyordu.

Onlarla olan dostluğumuza geri dönmüş değildik. Hakkımda düşündükleri şeyler o denli rahatsız ediciydi ki, her biri binlerce kez özür de dilese eski tasasız günlerimize geri döneceğimizi söylesem yalan olurdu. Onun yerine, sadece savaşı kazanmaya odaklanıyor, evimizi geri alınca yine aynı birbirimizi tanımadığımız günlere döneceğimizi biliyorduk.

Giyinme işim bittiğinde, kilo alan yanaklarıma ve her yerden taşan etlerime baktım. Hamilelik bana o derece yakışmamıştı ki, minyon bedenimle bazen yuvarlak bir topa benzediğimi düşünüyordum.

Bu biraz komik bir tabirdi ama gerçekten beni betimliyordu. Üstelik gri saçlarımın parlaklığı azaldığı için bazen bir bebek değil de annesine düşman olacak bir yaratık dünyaya getireceğimi var sayıyordum.

Sonrasında ise, böyle bir yaratık bile olsa bebeğime olan sevgimin, kimseye vermeyeceğim büyük bir yoğunlukta olacağını biliyordum. Bebeğim sadece bana aitti ve dünyadaki en güzel armağandı.