Ne zaman huzura erecek
Gençliğimin ölen ruhu, söyle
Her gün onun mezarında ben
Yalvarıp dualar ederken böyle
O simdi orada korkuyordur
Genç bir ruh nereden bilsin?
Daha şimdi ilk aşkını bile yarım yamalak
İlk heyecanlarını yaşarken nasıl gitsin?
Ama o şimdi titriyordur soğuktan
Ve daha farkında değildir bir nedenden Acımasız bir yetişkin tarafından
Koparıldığında bu bedenden.
Sadece artık büyüyorsun gibi
Artık sana ihtiyacımız yok gibi
Ev sahibi sanarken kiracı gibi
Aptalca bahanelerle kovuldun bu evden
Şimdi sadece dua edebilirim sana
Üzgünüm büyüdüğüm için
Ve artık hiçbir fikrin gerçekçi değil bana
Bu yüzden affet beni her şeyi sildiğim için
Büyümek kronik bir yorgunluk gibi
Geçmeyecek bir sancının sürekliliği
Ne durdurmak isterdim ah bilsen seni
Ve özür dilerim yetişkinliğe acelem için
