sessiz çığlıklar (+18)

''Sen Affetsen Ben Affetmem''

''Gözlerimi yabancı bir evde açtım, başım çatlarcasına ağırıyordu nerdeydim ben?'' Odayı incelemeye başladım, birden kapının açılmasıyla tedirgin oldum.

''Günaydın yenge''

''Gölge nerde?'' Haftalardır bi kere bile yüzünü görmediğim adam bi sabah ansızın beni evimden aldırmıştı, ''Cevap versene ali gölge nerde?" Diye sordum çaresizce.

''Hasta tedaviyi reddediyor ikna edebilecek tek kişi sensin yenge'' Buğazım düğümlenmişti yutkundum ''ölüyor...'' Karşımdaki kadın yüzünden ölücek olan Gölge Karanlığı sadece yaşamaya ikna edebilecek kadında ilaydı.

Göz yaşlarıma hakim olamadım ve alinin önünde hüngür hüngür ağlamaya başladım ''bana neler yaptı en iyi sen biliyorsun ali'' ölüyordu bir kaç ay önce kalbimi istese hiç tereddüt etmeden vereceğim adamın, şuan yaşamak için benim yardımama ihtiyacı vardı...

''Yenge onu ölüme terk edemezsin, haklısın çok kötü şeyler yaşattı sana ama...'' aması yoktu aslında vardır da Gölge Karanlık konuşmazdı pek.

''O beni öldürmek istedi ama ben ona yapamam'' göz yaşlarımı sildim karşısında güçsüz görünemezdim ''Tamam gidelim'' Hemen aşağı indim arabanın sağ koltuğuna oturdum, telefonum çaldı arayan ateşti hemen telefonu kapattım.

''O piç hala yaşıyor mu... pardon yenge'' Hala görüşüyordu O hainle, ''bana çok kızacak ama hayatta kalsında isterse bir daha yüzüme bile bakmasın onada razıyım''

''Hem alkol hem uyuşturucu bitirmiştir kendini'' dedim ciddi bir ses tonuyla

''Maddeler değil kahpeler bitirdi onu'' neyi ima ettiğimi anlamış olacak ki kaşlarını çattı ''Bide sensizlik mahvetti onu'' Diye ekledim çünkü daha o kadar canıma susamamıştım.

''Benim yokluğumun iyi gelmesi gerekirdi aslında ona tek sorunu bendim ya'' dedim iğneleyici bir üslupla konuşmaya devam ettim ''sahi hala eskisi kadar nefret ediyor mu benden?''

''Evet hatta eskidende fazla nefret ediyordur bile yenge'' istediği cevabı almıştı arkasına yaslanıp, güneş gözlüklerini taktı . Değişmişti gereksiz bir özgüvene sahipti ''gözlüklerin de güzelmiş yenge''

''Yenge yok artık ilay ben...'' gözlükleri takmamın sebebi ağlamaktan kızaran gözlerimi gizlemekti, beni çok iyi tanıyordu hemen anlardı ağladığımı. Ona güçsüz görünmekte istemiyordum ayrıca.

''Yengeden vazgeçemem Gölge abi seni boşasada yine yengem olarak kalacaksın'' dedim kendinden emin bir ses tonuyla.

''Hayatın biri var mı?'' Diye sordum çaresizce.

''Yok hayatında biri yok yenge neden sordun ki?'' İmalı bir bakış attım.

''Gölgenin değil senin'' eyvah burdan döndürmeye çalıştım yememiştir, ama yemiş gibi yapıyordu.

''Var nişanlım var''

Sakın Gölgeyi örnek alma bi kızın daha hayatı cehenneme dönmesin'' İç çektim çok az kalmıştı yolumuz, kalp atışlarım hızlanmıştı elimi kalbimin üzerine koydum çıkacakmış gibi atıyordu.

''Gölge abi ne yaptı bilmiyorum o sizin aranızda bizim ilişkimizi etkilemez merak etme sen'' kalbini tutuyordu ''Yenge iyi misin''

''İyiyim oluyor böyle bazen''

''İyi bende kalp krizi falan geçiriyorsun sanmıştım'' İkimizde aynı anda kahkaha atmaya başladık.

''Az kaldı geliyorum cehennemim'' dedim alaycı bir üslupla.

''Ondan neden bu kadar nefret ediyorsun'' diye sordum tüm cesaretimi toplayıp.

''Ben...'' gelmiştik, titreyen parmaklarımla arabanın kapısını açtım. Hiç bişey değişmemişti gittiğim gün gibiydi herşey. O kasvetli şato gibi köşkte cehennemi yaşatmıştı sevdiğim adam bana.

''Bişey mi oldu yenge yine duraksadın?''

''Hayır iyiyim ben'' nefesim kesiliyordu o çığlıklarım kulaklarımdan gitmiyordu. Yapabilirim hadi ilay diye teselli ettim kendimi, nefesim toparlayıp kendimden emin adımlarla içeri girdim

"Ali!" kafamı zar zor kaldırdım ali yoktu. Kadehimde son kalan viskiyi yudumlamaya başladım.

''Hemen geliyorum abi'' hızla merdivenleri çıkmaya başladım.