Pierwsze Światło

Prolog

Ta opowieść zaczyna się od życzenia.

Pragnę idealnego świata.

Mojego świata.

Życzenie było tak potężne, że w pustce, tajemniczym miejscu, wypełnionym mroczną esencją, gdzie ciemność oraz istoty mroku były jedynymi mieszkańcami od samego początku.

W pewnym momencie pojawiło się coś obcego, coś co podważyło zasady oraz prawa pustki. Pojawiło się Pierwsze Światło.

To wydarzenie było punktem zwrotnym w tym mrocznym miejscu. Światło przyniosło ze sobą strach. Istoty, które przez wieczność żyły w ciemności, nagle doświadczyły czegoś co było im nieznane.

Wraz z strachem pojawiły się też nowe uczucia, ciekawość, niepokój, nadzieja czy też podekscytowanie.

Pierwsze istoty mroku, które postanowiły zbadać tą, anomalię jaką jest światło, przekonały się na własnej skórze do czego jest zdolne.

Światło, jednym z jego praw, było żywienie się mroczną esencją dzięki, której stawało się potężniejsze. Esencja mroku to inaczej energia życiowa istot, które żyją w ciemności.

Nowy byt w pustce okazał się być wielkim zagrożeniem, który wraz z czasem zaczął ewoluować. Gdy Światło doświadczyło bezpośredniego kontaktu z pierwotnymi mieszkańcami pustki, rozpoczęło proces tworzenia.

Światło stworzyło naczynie. Korpus w, którym Światło było bezpieczne oraz sześć potężnych nóg stworzonych z czystej mocy, dzięki którym poruszanie się w pustce było możliwe. Ta nagła ewolucja sprawiła, że istoty mroku postanowiły pozbyć się tego narzędzia mordu za wszelką cenę.

Oczywiście, wszystkie próby pokonania Światła, skończyły się ogromną porażką, za którą ponieśli wielkie straty. Światło pożerało całą esencję mroku z istot podczas fizycznego kontaktu, co kończyło się ich całkowitą dezintegracją.

Istoty mroku ginęły w zastraszającym tempie. A kiedy Światło zebrało wystarczająco mocy, zatrzymało się w miejscu na jakiś czas, po czym wyrwało z siebie odłamek, który był naładowany mocą światła.

Chwilę po tym wydarzeniu, Światło w swoim naczyniu, ruszyło dalej w celu pożerania esencji mroku. Ten proces powtórzył się wiele razy, dzięki czemu w pustce, zaczął się kreować całkowicie nowy krajobraz.

Odłamki , różnią się od Światła tym, że nie mają nieskończonej mocy, co oznacza, że z czasem się wypalą. Nie potrafią wchłaniać esencji mroku, ale potrafią ją niszczyć. Ich zadaniem jest oświetlać pustkę, oraz zrodzić życie, na podstawie mocy światła.

Gdy odłamków było już naprawdę wiele. Światło opuściło naczynie i w tym samym momencie, naczynie uzyskało świadomość. Był to efekt uboczny, przez który po raz kolejny zmieni się przeznaczenie pustki.

Światło powtarzało ten proces przez bardzo długi czas, tworzyło naczynie, rozstawiało odłamki, odpoczywało po czym przechodziło do nowego, bardziej udoskonalonego naczynia.

Kolejnym bardzo ważnym wydarzeniem było stworzenie pierwszej pochodni przez świadome naczynia. Pochodnia to miejsce, gdzie istoty światła mogły znaleźć schronienie, żyć w zgodzie między sobą i separacji z istotami mroku.

Każda istota światła ma jakiś cel nadany im przez Światło w momencie jego odejścia, czy to budowanie nowych pochodni, czy też zbieranie surowców pustki.

Pustka wbrew pozorom jest pełna surowców, przez cały ten czas od momentu przybycia ???, na bazie esencji mroku powstawały przeróżne minerały oraz bujna flora, która tą esencję produkuje.

Istoty światła nauczyły się korzystać z esencji mroku dla swoich korzyści, od wzmacniania swojej mocy światła do tworzenia z niej wszelkiego rodzaju wyposażenia.

Nowi mieszkańcy pustki rozwijali się w zastraszającym tempie. Pochodni było coraz więcej, pustka była z każdą chwilą bardziej jasna. Świadomość, efekt uboczny dzięki, któremu naczynia osiągnęły tak wiele, stali się panami tego miejsca.

W pewnym momencie, z nieznanej przyczyny wśród naczyń pojawiły się, emocje. Do tej pory istoty światła rozwijały się bo taki był ich cel, a teraz, gdy zrozumiały o tym, że mają wolną wolę, mogą robić co chcą, mieć swoje cele, pojawiły się pytania. Czym jestem? Jaki jest mój cel? Czym jest to miejsce? 

Tak więc istoty Światła zaczęły eksplorować oraz badać pustkę w celu odnalezienia odpowiedzi. Niestety zamiast odpowiedzi, było coraz więcej pytań. Pierwsze istoty Światła zaczęły się wypalać. Ich żywot zbliżał się do końca. Zrozumienie tego świata zostało zrzucone na bok, ważniejsze było przetrwanie.

Pojawił się strach przed śmiercią, który spowodował, że istoty światła zaczęły magazynować moc światła dla siebie, dla swojego dobra. Spory, o to kto powinien mieć więcej mocy oraz komu ona się należy, powodowały upadki pochodni, przez co ich mieszkańcy zmieniali się w cienie.

Pomimo tego chaosu spowodowanego przez istoty światła, Światło się rozwijało i tworzyło coraz potężniejsze i sprawniejsze naczynia. Tak samo było z siłami mroku. Nieskończona Ciemność stworzyła bestie, które potrafiły pochłaniać moc światła, tak samo jak wcześniej Światło robiło to z esencją mroku.

Teraz gdy nie tylko istoty Światła były zagrożeniem same dla siebie, część z nich się opamiętała i wspólnymi siłami stworzyli Świetlny Krąg. Wielkie centrum gdzie istoty mają żyć w harmonii, pomimo emocji i własnych zachcianek. Rządzącymi tym miejscem byli Lordowie, byłe naczynia, które zrozumiały, że spory doprowadzą jedynie do upadku.

Powstał Nowy Porządek, zasady, którymi związane były istoty Światła. Stały się one nowym prawem, które po złamaniu od razu karało winowajców. 

To co się działo po stworzeniu Nowego Porządku nazwano Wielką Czystką. 

Istoty Światła zrozumiały, że jedynym pewnym sposobem na przetrwanie oraz ewentualne uzyskanie nieśmiertelności, jest zatrzymanie pierwotnego Światła dla siebie. Tak więc powstała grupa wrogich istot Światła, które polowały na naczynia oraz istoty związane z światłem.

W pustce, rozpoczęła się wojna o przetrwanie. Wyścig, którego zwycięzca nigdy nie zostanie wyłoniony. 

Słabsze istoty światła uciekły do wyższych warstw pustki, a na niższych działo się piekło.

Podczas tej wojny, wiele różnych istot przestało istnieć, tak jak i pełno nowych istot zostało stworzonych. Tysiące historii miało swój początek i koniec, niektóre trwają do teraz. Przeznaczenie pustki jest jedną wielką zagadką.

Odkładając te wszystkie wielkie wydarzenia na bok, w pewnym momencie, z jakiegoś powodu, który nie jest do końca jasny. Światło zniknęło na jakiś czas zostawiając za sobą niepewność oraz uczucie pustki w rdzeniach istot światła. Może Światło wyczuło, że jest zagrożone? Czy była to sprawka jakiejś wyższej siły?

Światło musi się odnaleźć za wszelką cenę, bez niego wszyscy upadną.

Wiele istot światła powierzyło swoje życie w celu odnalezieniu Światła, ale do tej pory nikomu się nie udało go odnaleźć.

Królowa Światła, matka istot światła, ta która nadaje imiona i kieruje przeznaczeniem, zebrała część swoich dzieci, by przygotowały się, żeby powitać zbawcę, kiedy przyjdzie wraz z Światłem.

Wir przeznaczenia kieruje coraz więcej istot w stronę jednego zakończenia, i tylko czas pokaże, do czego to wszystko zmierza...