ASENA GECE ALKAN (Gerçek Aile)

10. BÖLÜM ( YENİ TİM?)

Oylama ve yorum sayısı çok az lütfen yükseltebildiğimiz kadar yükseltelim.
Kusura bakmayın yoğun çalışma hayatından dolayı yazmaya fırsat bulamıyorum.

💫

💫

💫

💫

💫

Sizce aile nedir?
Sizce aile sevgi, mutluluk, sevinç, acı, şiddet midir?
Bunlardan hangisi sizce aile demek?

" Bir ailenin en güzel zamanı, birlikte geçirdiği zamandır."

Ben hiçbir zaman ailemle mutlu olmadım veya zaman geçirmedim. Tam tersi bana hayatımı zehir ettiler.
Küçüklüğümden beri kavga, gürültü, şiddet ve hakaret ile geçti benim yaşamadığım çocukluğum..........

Biz neden yaşıyoruz bileniniz varmı?

Ben bilmiyorum neden yaşıyoruz bana söyler misiniz neden yaşıyoruz biz bu hayatı?

Çünkü karşımda gördüğüm kişiler tamer bey ve oğlu galiba benim biyo abilerden biri.
Mehmet baba'mı nereden tanıyorlar ki.
Neden baba'mın evindeler. Neden burdalar ki. Bunun gibi aklımda sorular oluştu.
Düşüncelerimden babamın konuşmasıyla çıktım.

Mehmet B: "hoşgeldin kızım ve sen tanıyor musun onları." demesiyle hemen ağzını aralayıp konuştum.

- " Evet baba tanıyorum. Hani sana geçen gün karıştırıldığım demiştim ya hani şu bebekleri karıştırılma olayı işte onlar. Bu Tamer bey biyolojik olarak babam'mış kendisi diğeri'de oğlu ismini hatırlamıyorum isim hafızam iyi değil kusura bakma." Çocuğun ismini hatırlamadığım için sonunu söylerken ona bakarak söylemiştim. Oda önemli olmadığını söyleyip isminin bulut olduğunu benim 2. Abim olduğunu söyledi.

Dedem hala ayakta beklediğimi fark edip hemen oturmamızı söyledi. Benim oturmamla diğerleri de oturdu.
Lan ortada ölüm sessizliği oluştu lan harbiden onlar neden burda anlamış değilim ama çıkar kokusu yakında.

Kimse konuşmuyor birbirimize bakıp duruyoruz. Fazla sesiz olduğumuzu düşünen dedem olaya el attı. Vallah o konuşmasa benim konuşacağım yok.

Dede'min konuşmasıyla herkes ona bakmaya başladı tabi bende oda'ğımı ona verdim.

Ali Tuğrul ( dede): " öncelikle bir yemek yiyelim yemekten sonra çay içerek konuşuruz."
Dedemin ayaklanmasıyla hemipimiz dedemi takip ettik. Mutfağa geçtiğimizde başa dedem onun yanına babam ve babamın yanına da ben geçtim. Karşı çaprazımda tamer bey ve oğlu bulut oturmuştu.
Dede'min "afiyet olsun" demesiyle hepimiz yemeklerimizi yemeğe başladık.

~Yemekten sonra~

Çoktan yemeklerimizi yemiş üstüne de salona geçmiş çaylarımızı içmeye başladık. Bana sorulan soruyla bakışlarımı soru soran kişiye çevirdim soruyu soran da bulut.
Bulut: "Asena ne iş yapıyorsun?" demesiyle önce dedeme sonra babama baktım. Tabiki hemen onlara asker olduğumu söylemiyecem güvenmiyorum malesef.
O yüzden herzaman ki gibi şirketimin olduğunu söylemek. Aslında doğru şirketim var hatta tek şirketim yok hastane avm vb. Yerlere sahibim. Fazla sessiz olduğuma kanat getirerek hemen sorusunu cevapladım.

" Şirketim var"
Diyip ona bakmaya başladım. O da hemen başka soru sordu.?

Bulut:" peki sevgilin var mı?" dedi.
Derdi belli oldu 2 saatir kıvranıp duruyordu belli ki bu soruyu sormak içindi bu kadar kıvranması.
"Yok" diyip kestirip attım.
Dedemle iş konuşmak için gelmişler. Evet dedemin kendi şirketi var. Şirket ile ilgili konular varmış.