The night is quiet, we have the alley all to ourselves pero parehas kami hesitant mag open up ng conversation.

Dala na rin siguro ng pagod.

Kinapa ko bulsa ko to go grab my phone and finally check the messages na di ko binabasa mula kanina.

Most of them are from my friends, likes sa posts ko, reminder na di pa ako nagbabayad ng bills and etc.

But what really caught my attention was a certain message at the very bottom of my notifications.

I was so taken back na napatigil ako in the middle of walking.

Nabalik nalang ako sa wisyo nang tawagin ako ni Via.

I cleared my throat before sliding my phone back inside my pocket and catch up to her na nauna na maglakad.

Tahimik na ulit kami while naglalakad, I was thinking na ihahatid ko lang sya pauwi sa unit nya then babalik na rin ako sa condo ko, probably go grab coffee bago umuwi, but suddenly there's a change of plans.

She's always been like this, bat pa ba ako nagtaka.

I mean, she's West. She's never been consistent of whst she says. Hirap din syang sabihin diretsahan gusto nya making it difficult for me to understand her everytime may misunderstanding kami, itulad mo yung kanina.

Yes, pangit magalit si West kasi walang preno bibig, but knowing her she's a reasonable person naman. Ang problema nga lang dyan, ako pa mismo huhula ano yung rason kasi ayaw nya sabihin.

Been like that for years, nasanay na rin ako. Yung tipong mas matanda sya pero parang ako nagaalaga sakanya.

Well, I mean not now since may boyfriend na sya.

I was in the midst of my thoughts nang maramdaman marahan na pagpatak ng ulan.

I lent out a palm to make sure if it is actually raining and I was right.

I was about to put on my cap nang mapansin si Via na nakatakip ng ulo gamit bag nya.

I walked closer to her at isinuot sakanya ang cap then gave her a slight pat.

"Next time magdala ka ng payong." I said.

Napatingin naman ito sakin then flashed a smile na agad din napalitan ng kunot ng noo.

"Hala! Edi anong gagamitin mo? Sayo na to, andyan na unit ko oh!" she exclaimed pointing out the building na tanaw na sa di kalayuan.

"Don't mind me, the cold never bothered me anyways."

"Alagad ka pala ni Elsa," she said laughing.

"I'm actually more of an Anna fan."

When we felt na mukhang lalakas pa ulan, napatakbo na kami.

Thankfully, di pa bumubuhos masyado and nahatid ko na sya sa building nya.

We're currently in the lobby, pinupunasan ko saglit buhok ko and mukha ko na nabasa.

"Do you wanna come up to my room muna? Bihis ka, di maganda maulanan," Via suggested as she looks at me.

Umiling nalang ako.

I can't really stay longer out here, need ko na rin umuwi.

I handed back her towel na pinahiram nya.

"Thankyou, but I have to go na, ingat."

After that, tumakbo na rin ako palabas.

Babalik nalang ako sa studio since andun kotse ko.

Dun ko kasi iniiwan since uso nakawan ng windshield sa parking lot ng condo unit ko.

Friends (GxG) | FreenBecky FanficWhere stories live. Discover now