SEN VE BEN

Bende ki sen 4

Her defasında kendimi burada seninle bulmak kendimi sana, seni de sana anlatmak beni her ne kadar rahatlatsa da bir yanım bana bunu yaptırdığın için çok kırgın. Bu kırgınlığım seni görene kadar olması da benim bana olan kırgınlığım. Bağıra çağıra, içim dışıma çıkana kadar ağlamak istiyorum ama yapamıyorum olmuyor yapma diyorum yaparsam dağılırım yaparsam yıkılırım, yaparsam toparlanamam.

''Yanlış bir hayalin  şehrinde kaldım, sevdiği ben değilim.'' Diyor ya Atilla İlhan tam da öyleyim işte ama hata bende ki ben kalbi dolu bir adamın kalbine girmeye çalışıyorum ama sende oluyormuş gibi yaptın sende beni kandırdın ben şimdi sana nasıl kızgın olayım ki bunca sevgime rağmen ben nasıl sana kızarım nasıl senin suçun derim. Diyemem ki yapamam. Bu da benim ayıbım olsun.

Olmuyor biliyor musun? O kadar emin yürüdüğün yollarda omuzlarında tonlarca ağırlıkla o yürüdüğün yollarda tek başına döndüğünde anlıyorsun bazı şeyleri. Ama yine de yapamıyorsun, kopamıyorsun. Bir değil, iki değil onlarca kişi seni uyarıyor ama; olmuyor vazgeçemiyorsun. Olay aslında tam olarak ne biliyor musun? Hani su içersin de su boğazında kalır ama o hissin geçmesi içinde tekrar su içmen gerekiyordur zarar veriyor ama ilacın da o. Işte benim ilacımda bana zarar veriyor ama ondan başkası da bana ilaç olmuyor. 

Ben sana çok geldim her gelişimde biraz daha tükendim. Çaresizdim, senden başkası nasıl sevilir bilemedim. Kalbimde ki seni hiç bitiremedim hoş hiçbir zamanda tam anlamıyla seni bitirmek istemedim. Seni silmek isterken bile bir yanım ya gelirse diyordu ama gelmedin, gelmiyorsun ve gelmeyeceksinde. Çok acıyor artık içimde bir yerler aslında bir kere gözlerime baksan eğer bu acıyı hak ettiğimi düşünürsen sana hakkımı helal edip gideceğim senden. Yara bere içinde uçurum kenarında bekliyorum olurda gelirsin diye ama gelmiyorsun gelsen ya bir kez ben tatsam senin tarafından sevilmeyi sen tatsan gerçek sevgiyi ben desem herkese bak geldi tüm olmazlara inat. 

Aslında tüm huysuzluğum, tüm üzüntüm, tüm bu hırçınlığım özleyince göremememden, isteyince sarılamıyor oluşum sesini duyamıyor oluşum yani seni doya doya yaşamıyor oluşumdan. Ben bütün gece canım çıkana kadar senin yüzünden ağlarken yine seni istedim yanımda yine sana sarılarak sana seni şikayet edeyim istedim bundan ağır çaresiz bir şey olamaz. Karşılık beklediğimden değil belki ama sana dair her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşündüğümün bana yaptığı düşüncesizliği sindiremiyorum insanı bu kadar çok kıran bir şey daha olamaz. 

Ya keşke diyorum, keşke sen, ben olsan. Seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan. Keşke ben, sen olsam. Bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam. Belki o zaman her şey daha farklı daha güzel olurdu. Ben sana bakınca herkese bu da benim yangınım demek yerine bu da benim cennetim demek istiyorum. Sana seni ne kadar özlediğimi anlatamam kilometrelerce öteden duyulan bir hasret bu gözlerine bakarak sarılmak istiyorum izin ver buna.

Bu satırlar ne zaman bitecek biliyor musun? Eğer olurda bana gelirsen bir kez mutlu bir sayfa yazıp bitirmek istiyorum ama gelmezsen benim mutsuzluğumla benim sana olan saf çaresiz sevgimle bitecek. Buna izin verme olur mu böyle bitirmeme izin verme bu satırları mutlu bitsin tüm bu acıya rağmen mutluyum diye bileyim.

Beni kör kuyular da merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın ,beni sensiz bıraktın.