RANDOM SHOTS

💕SHORT ENCOUNTER💕

Nadapa lang naman ito at napasubsob lang naman ang nabangga niya  at 'yon ay si Montenegro, kaya naman mabilis na umalalay sina Eric at Jun upang mapatayo ito. Mangiyak-ngiyak namang bumangon si Naomi habang hinihipan ang dumudugong tuhod nito na ngayon ay inaalo nina Margaux at Kiera.

"Naomi, ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni Kiera.

"Ayos lang naman ako. 'Yong tuhod ko lang ang hindi" sagot ni Naomi.

"Di ka kasi nag-iingat. Ayan tuloy " pangangaral naman ni Mandaline habang pinupulot ang mga seedling sa lupa.

Naomi's POV......

Pinaypayan naman nina Margaux at Kiera ang tuhod ko na dumudugo, habang abala naman ang iba sa taong nabangga ko kanina, "Ano'ng ginagawa nila rito?" taka kung tanong dahil nandito lang naman ang lahat ng second year seniors.

"Para bantayan tayo" sagot ni Mandaline.

Napasilip ako sa likod ni Kiera kung sino ang nabangga ko, kalaunan rin ay napatago nakatingin rin kasi, kaya naman napatago tuloy ako. Guilty. Napatili ako ng may bumuhat sa akin at 'yon ay ang lalaking nabangga ko kanina, pati mga kaklase ko nagulat rin.

"Where the hell are you taking her, Montenegro?!" rinig kong sigaw ni Zeal.

"Ibalik mo kaibigan namin!" sigaw rin ni Mandaline na ikina-sang ayon ng mga kaklase namin.

Tila walang narinig ito dahil di man lang siya lumingon o sumagot man lang. Lakad lang siya ng lakad nang iba na ang daang dinaanan niya.

"Hindi dito ang clinic" I said at tumingala sa kanya, "We have in our building" sagot niya.

Wow, ang lamig ng boses niya at ang baba pa nito. May sore throat ba siya?

"Okay"

............Nakatingin lahat ng mga estudyante sa amin ng dumaan kami sa open field. Ang laki talaga ng school na 'to, bawat distansya ng mga building by level ay 1 meter ang layo, tapos ang lawak pa ng field. Pagkarating namin, siguro ito 'yong building nila, agad niya akong ibinaba sa mesa. Siguro ito ang upuan niya dahil halos upuan may mga bag, tapos binuksan niya pa ang bag na nasa gilid ng mesa bago umalis, siguro kukunin niya ang kit. Uupo sana ako sa upuan ng dumating kaagad siya- ang bilis niya ata? Kaya naman inayos ko nalang ang pagkaka-upo dahil nakapalda pa naman ako. Bale, ang ayos namin ngayon ay nakaharap siya ngayon sa gitna ng hita ko at ako ang nasa harapan niya. Ang weird nga ng pwesto na 'to.

Inilabas niya ang alcohol at cotton bago itinapat sa sugat nang, "May betadine ba kayo? 'Yong parang toyo ang laman ehh hindi naman soy sauce" aniko.

Akala ko tatawanan niya ko pero hindi, "No, we don't have any. Just grab my hair kung hindi mo kaya ang alcohol" he said. Nagdadalawang isip naman ako, "Don't worry. I would love to feel your tiny hands around my hair" he added.

"No, don't bother" I said, trying to cover my flushed cheeks "I-I'll endure it. I'm a big girl na kaya" I added, putting a brave face.

"If you insist. But feel free, I won't take back the offer" aniya.

Sa paglapat pa lang ng cotton na nalagyan na ng alcohol ay napapikit ako sa hapdi, na agad niya namang hinipan.

......
"Umm, can I go back now?" tanong ko, he was hugging me tightly around my waist, tama lang na makahinga ako. Actually, all his classmates are back pati ang adviser nila. They were looking at me, of course they were looking at me, sino naman ang hindi. I was hug by this guy na hindi ko kilala that's why I just buried my face on his table. He won't even say a word. Hindi pa ba siya nangangalay? I'm sure everyone was looking for me, and I bet that overprotective brother of mine would be. Definitely. Staring Ms. Aquinas, hoping she get my message, I knew she was also secretly glance in this seat just like the others.