I don't care...p(p26)U&Z

Começar do início
                                    

ဂျောင်ကုအမေနဲ့အဖေရလည်းဂျောင်ကုကိုကြည့်ပြီး....

ဂျောင်ကုလာထိုင်လေး...

ကျွန်တော်သွားကူလိုက်အုန်းမယ်ညီ​လေးကိုမင်ဂျောင်ပြောပြီးထယ်ယောင်းနောက်ပြေးလိုက်သွားတယ်။

ဂျောင်ကုတို့မသားစုသုံးယောက်မျက််နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီးစကားမပြောဘဲတိတ်ဆိတ်နေတယ်...

မကြာပါထယ်ယောင်းရဲ့အသံဆာဆာလေးကထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။

"ဂျွန်ရေ....ommaနဲ့appကိုခေါ်ပြီးလာခဲ့နော်ထမင်းစားရအောင်..."

"အင်းထယ်...."

မင်ဂျောင်လည်းထယ်ယောင်းကြည့်ပြီးပြုံးနေမိတယ်အိမ်ရဲ့ဆည်လည်းလေးဘဲသူ့ညီရှာတော်တယ်အရမ်းကိုမှအားလုံးကိုချစ်အောင်လုပ်နိုင်တယ်သူ့မှာလည်းအသဲယားနေရပြီယောက်ဖပိစိလေးကို....

အကို....ဘာတွေပြုံးနေတာလည်းထယ်ကိုကူမိုဆိုထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီပြောတော့...

သေချာတယ်ဒီနှုတ်ခမ်းကိုဂျောင်ကုနေ့တ်ိုင်းပါးစပ်ထဲငုံထားမယ်ဆိုတာကို...

"လာပါပြီဗျား..."

ဂျောင်ကုအကိုလည်းထယ်ယောင်းကိုကူညီနေတယ်.....

ဂျောင်ကုမိဘတွေလည်းအလုပ်ဆက်လုပ်နေသလို့ဂျောင်ကုကလည်းဖုန်းပြောနေတယ်....

ထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းကြီးကိုက်ကာခါးထောက်ပြီးသုံးယောက်ရဲ့အရှေ့ရပ်ပြီး....

"ရားးးးဂျွန်ဂျောင်ကုမင်းအလုပ်တွေကိုအခုထိမဖြတ်သေးဘူးလားငါ့ကတော့စားရအောင်မီးဖို့ဆောင်ထဲသွားပြင်ပေးနေရတယ်မင်းကဘာလည်းငါ့စကားကိုနားမထောင်တာလားမင်းမိဘနဲ့အချိန်ပေးပြီးစကားပြောခိုင်းထားတာမပြောဘဲအဲဒါဘာလုပ်နေလည်းလာစမ်းအဲမပါတဲ့ပါးစပ်ကိုတိတ်နဲ့ကိုပတ်ပစ်အုန်းမယ်....."

မဟုတ်ဘူး...ထယ်...ထယ်...မာမီနဲ့ဒယ်ဒီကဂျောင်ကုသူ့မိဘတွေကိုလက်ညိုးထိုးပြတော့....

ဘာလည်းAppနဲ့ommaကထယ်ယောကျာ်းက်ိုတကယ့်ကယ်ဘဲမချစ်ကြဘူးလားထယ်ယောင်းဂျောင်ကုမိဘဘက်လှည့်ပြ​ီးမေးတော့....

I don'care(ကိုယ်ရံတော်ficလေးပါ)CompletedOnde as histórias ganham vida. Descobre agora