KANLI SİS

•12.Bölüm-Alevli Gözler

Arabasına binip bir süre öylesine tur attıktan sonra,katilin cinayetini işlediği yer aklına gelmişti.Merak ediyordu,incelemek istiyordu.

Sola dönüp,olay yerine sürdü arabayı.Yollar sessizdi,büyük ihtimalle üst üste cinayetler burada işlendiği için insanlar korkuyor ve dışarıya çıkmıyordu.

Arabayı rastgele kenara park edip,kilitledi.Anahtarı uzun kabanının cebine sokup göl manzaralı olay yerine gitti.Cesetler göle atılmıştı.Neden olduğunu bilmiyordu,bir tahminide yoktu.

Köprüye yaslanıp gölü seyretmeye başlamıştı.Son zamanlarda ki fazla yağış nedeniyle su fazlaydı ve sesi çok güzeldi.

Jack,yarın izine ayrılacaktı.Fransa'ya gidip tatil yapacak,sonrasında Elena'yı bulacaktı.Sadece Fransa'da olduğunu biliyordu.Telefon numarasını bulup ulaşacaktı büyük ihtimalle.

Adela'yı bulamamıştı.Çok araştırmıştı ama olmamıştı.Hangi ülkede olduğunu bile öğrenememişlerdi.Tedirgin olmaya başlamıştı Darian, başına herhangi bir bela gelmesini istemiyordu.'Umarım gelmemiştir' duaları her gün,her akşam,her aklına geldiğinde tekrar ediyordu.

Küçükken,Adela ailesi ile çok sorun yaşardı,o yüzden her okul çıkışı onu eve Darian bırakırdı,Adela ne kadar gitmek istemese de.Ona sımsıkı sarılır ve ona destek olurdu.

Bunları düşünürken ağzından rastgele,istemsiz kelimeler çıkmaya başladı.

"I broken heart is all that's left,I'm still fixing all the cracks,lost a couple of pieces when,I carried it,carried it,carried it home."

"I'm afraid of all I am..."

Sesin geldiği yöne,yani arkasına baktı.Bir kadındı ve Darian'ın biraz ilerisinde yanına geliyordu,yavaşça.Topuklu çizmeleri yürüdüğü adımlarla ses çıkarıyordu.

"My mind feels like a foreign land,"

Biraz daha yaklaştı.

"Silence ringing inside my head,"

Çok az kalmıştı.

"Please carry me,carry me,carry me home."

Ve artık tam yanındaydı.İkiside kalın demire yaslanmış birbirlerine bakıyorlardı.

Kadının üstünde uzun deri bir kaban,siyah bir tişört,siyah deri bir pantolon, uzun;topuklu çizmeler vardı.Ve ağzından indirilmiş gibi duran, boynundaki kumaş...

"Sen..."dedi Darian."Gizemli katil, sensin."

Kadın dudaklarını sağa doğru kıvırdı.Bir katile göre daha yumuşak ama sert bakışları vardı,bu belki de sadece Darian'a özgüydü.

Gözlerini sert bir şekilde göle dikti.Kaşları bile bu ciddiyete fazla ayak uyduruyordu."Kime söylüyordun o şarkıyı?"

"Şuan karşımda bir katil var ve bana söylediğim şarkıyı kime söylediğimi mi soruyor?"

Kadın kafasını salladı."Evet, karşında bir katil duruyor ve söylediğin şarkıyı kime söylediğini soruyor."dedi ciddi ve sert bir tonla.

"Neden insanları öldürüyorsun?"Bir katilin yanında durmasına rağmen korkmuyordu.Ne ölümden,nede acı içerisinde öldürülmekten.İkisi aynı şey değildi.

"Bunlar,bir katile sorulmayacak sorular komiser."dedi göle bakarak.

Darian,biraz daha eğilerek kadının suratına baktı."Komiser olduğumu nereden biliyorsun?"

Kadın tek kaşını kaldırarak kafasını sağa eğip kaldırdı."Bilmeyen mi var."

Darian,sahte bir şekilde gülerek bakışlarını göle çevirdi."Bu kadar ünlü birisi olduğumu bilmiyordum."

"Şarkıyı kime söylüyordun?"dedi sert bir şekilde.Darian'a baktı.Darian da kadına baktı.

"Bilmiyorum,istemsizce söylemeye başladım."

"Boynundaki dövme..."dedi kadın."Bir anlamı var mı?"

Darian sırıttı."Bir katile göre,fazla soru soruyorsun kadın.Amacın ne senin?"

Kadın önüne döndü."Ben,diğer katillerden farklıyım.Ben,bir katilden fazlasıyım."

"Demek öyle."

Bu sefer konuşmadı.

Darian, kadına baktı."Neden buradasın?"

Kadın cevap vermedi.

"Ben bir komiserim.Görevim seni tutuklamak ve adaleti sağlamak.Bunu neden yapamıyorum,sana neden karşı koyamıyorum kadın?"

Kadın, Darian'ın gözlerine baktı."Bunu kendine sormalısın..."ve devam etti;"komiser."

Uzun bir sessizlikten sonra tekrar konuştu;"Çok mu seviyorsun onu?"

Darian kadına baktı."Kimi?"

"Şarkıyı söylediğin kadını veya adamı.Çok mu seviyorsun?"

Darian güldü."Erkeklerden hoşlanmıyorum, karşıyım ben öyle konulara."

"Sana bu konu hakkında ki düşüncelerini sormadım.Onu seviyor musun?"

"Neden soruyorsun?"

Kadın cevap vermedi.Darian bakışlarını kaçırdı, göle baktı."Seviyorum..."

Kadına bakmadı,ondan ses gelmedi.Neden gelmemişti,neden konuşmamıştı?Zaten konuşmuyordu diye düşündü.

"Merak ediyorum.Kimsin sen?"

Kadın, bakışlarını Darian'a çıkardı.Darian'ın yüzüne derin derin baktı."Gecelerin,katili."

Kadının yüzüne birden ışık belirdi.Eli ile gözünü gerip gözlerini kıstı.O bir saniyecik an...kahverengi ve ela karışımı gözleri...Tıpkı bir...ateşe benziyordu...

Kadın ilerideki ışığa bakıp, boynundaki kumaş maskesini ağzına çekti.Maskenin köşesinde iç içe girmiş bıçak ve ay sembolleri vardı.

Bakışları o kadar keskin,o kadar asildi ki.

Darian arkasına baktı.Polis arabaları,ve arkasındaki bir sürü araba bu tarafa doğru geliyordu.Tekrar kadına döndüğünde kadın zaten Darian'a bakıyordu.

"Yakında görüşücez, komiser."

Kadın arkasına dönüp koşmaya başladı.Koşarken topuklu çizmelerinden sesler geliyordu.Topukluların verdiği acı onu etkilemiyordu bile.

"İnsanları öldürme!"

Uzaktan bağırdı ama anlaşıldı;

"Üzgünüm,seni kırmak zorunda kalacağım!"

***

Merhaba merhaba

Oy vermeyi ve güzel yorumlarınızı eksik etmeyin ballarımm

Diğer bölümlerde görüşmek üzere...

Kendinize iyi bakınn♥️
(Su içmeyi unutmayın tamam mııı!)