Selin hanım kaşlarını çatarak Cenk’e baktı. “ Kardeşine çok güzel örnek oluyorsun oğlum.”

Cenk sırıtıp başını salladı, “biliyorum anneciğim.”

Selin hanım başını iki yana sallayıp bana baktı ,”Yemek hazırlamam da bana yardım eder misin ?”

Basit bir şey olsa da onunla vakit geçirmeyi çok istiyordum.

Başımı sallayıp gülümsedim. “Olur.”

Ayağa kalktığımızda diğerleri kısa bir süre bize baksa da Burak’ı azarlama işine geri dönmüşlerdi.

Yazık çocuğa kurbanlık koyun gibi babasını dinliyordu. Tabi Cenk de ona nasıl yakalanabildin diyerek kızıyordu.

Mutfağa girdiğimiz de Selin Hanım bana bakıp gülümsedi. “Sen otur kızım, sadece seninle biraz sohbet etmek istedim.”

Tebessüm edip başımı iki yana salladım. “ Olur mu öyle şey , yardım etmek istiyorum.”

Birkaç saniye bana kararsızca baktıktan sonra başını iki yana salladı.

“Olur olur ,sen otur. Zaten çok fazla bir iş yok. “

Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı salladım. Peki madem.

Ben masaya otururken Selin Hanım tezgâhın önünde bir şeyler yapmaya başladı.

“Çanın bir şey çekerse söyle lütfen, çekinme. Ben sana hamileyken canım sürekli tatlı şeyler istiyordu, fazla kaçırınca da ağrıdan duramıyordum. Tabi baban da söyleniyordu.”

Gülümsedim. Benim de canım sık sık tatlı çekiyordu.

“Ben de sizin gibiyim , tatlıyı fazla yiyince midem şişiyor. Geceleri kalkıp odanın içinde dolanıyorum, en sonunda da Yavuz geliyor bana kızıyor, sonra da yürüyüşe çıkartıyordu.”

Onu şimdiden özlemiştim.

Selin Hanım tebessüm ve ima ile bana baktı. “ Yavuz ile aranızda nasıl bir bağ var ?”

İstemsizce güldüm.

Yanlış anlamıştı beni.

“ Yavuz benim hem abim hem de kardeşim gibidir. Yeri geldiğinde her şeyim oldu ,bana çok yardımcı oldu her konuda. Hakkını nasıl öderim bilmiyorum.”

Şefkatle gülümseyen Selin Hanım, “İstersen yarın yemeğe çağır hem biz de tanışmış oluruz.” Dedi.

Çok güzel olurdu aslında ama kararsız kaldım. İlk günden zahmet vermek istemiyordum.

“Size zahmet olmasın ?”

Başını iki yana salladı. “Kızacağım ama artık ,olmaz zahmet falan. Bize alışmanın zor olacağını biliyorum ama lütfen bizden çekinme. Biz senin aileniz. “

Başımı salladım.

İlk günden ne yapmamı bekliyorlardı ki ? Zamanla olacak şeylerdi bunlar.

Ama onlara elimden geldiği kadar yakın davranmam gerekiyordu. Yoksa birbirimize alışmamız daha zor olurdu. En azından benim alışmam, onlar zaten hiç ayrılmamışız gibi davranıyorlardı. Bu bir yandan tuhaf bir yandan da mantıklı geliyordu.

İçeriye giren Erdem ile Selin Hanım tek kaşını kaldırarak ona baktı. “Hayırdır oğlum ?”

Erdem omuz silkip yanıma oturdu. “Ne yapıyorsunuz diye bakmaya geldim. “

Selin Hanım alayla başını salladı. “Baktığına göre doğru içeriye ,kızımla baş başa sohbet etmek istiyoruz.”

Erdem tek kaşını kaldırıp annesine baktı. “Yine edin ,sesimi çıkarmadan otururum burada.”

Selin Hanım kaşlarını çatıp uyarır bir şekilde, “Erdem. “ Dedi.

Erdem gözlerini devirip mutfaktan çıkarken Selin Hanım arkasından iç çekerek baktı.

“ Senin varlığını kabullenmekte hâlâ güçlük çekiyor. Ölümünden en çok etkilenen şüphesiz Erdem oldu. Bir hafta içinde sürekli yanıma gelip yaşananların rüya olup olmadığını sordu. Diğerlerine belli etmek istemiyor ama iyi değil.”

Bakışlarımı kaçırdım. Halbuki oldukça sert ve yıkılmaz duruyordu. Burnumun ucu sızladığında derin bir nefes aldım. Her geçen an yaşadıkları şeyin ağırlığını daha iyi anlıyordum. Benden daha çok zorluk yaşamışlardı. Kaybetme korkusunun tadına bakmışlardı.

“Anne!” İkimiz de sessizce dururken bu anı Burak’ın bağırışı kesmişti.

Birkaç takırtıdan sonra mutfağa giren Burak beni gördüğünde utançla bakışlarını kaçırdı.

Selin hanım tek kaşını kaldırıp Burak’a bakarken Burak dudaklarını büzüp annesine yanaştı.

Benden utanması hoşuma gitmemişti.

“Söyle söyle ,ne istiyorsun?”

“Arkadaşlarım beni yarın için kafeye çağırdı ama dersten kaldığım için babam izin vermez, sen bir konuşsan mı?”

Selin Hanım başını iki yana salladı. “Baban dersten kaldığın için değil kopya çektiğin için izin vermez. Ayrıca ben de konuşamam.”

Burak üzüntü ile annesine baktı. “Ama,”

“Hayır. Düşük alsan da kızmayacağımızı biliyorsun, buna rağmen kopya çekmen yanlıştı.”

Burak derin bir nefes alıp başını salladı. “ Haklısın.”

Burak sessizce mutfaktan çıkarken Selin hanım güldü. “Anneler her zaman haklıdır.”

🪽

Merhabalar! Nasılsınız?

Bölüm kısa oldu ama daha fazla bekletmemek için atmak istedim. Karneler nasıl ?

Bölüm nasıldı?

İstediğiniz sahneler ?

Hikayeye daha fazla kişinin görmesi için paylaşım yaparsanız sevinirim. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.



CeylinWhere stories live. Discover now