Gözlerini benden ayırıp kafasını kaldırdı.E yani afedersiniz ama ayı kadardı ben yanında küçücük kaldığım için bana bakarken başını eğmek zorunda kalıyordu.
"Sana şimdi buyurucam ben,bu ne hal lan ben size sivillerle konuşulmayacak demedim mi oğlum!"diye sert çıkışınca istemsizce irkildim.
"Ama yüzbaşı-"
"Onunla konuşmayı ben istedim."dediğinde karanlık gözleri benimkilerle buluştu.Kaşları halen çatıktı.
"Şimdi izninizle geçebilirmiyim"diyerek yandan kaçmaya çalıştım ama önümü kesti.
"Geçemezsin"dediğinde şaşkınlıkla ona bakıyordum.Gözlerinden sinir şelale gibi akıyordu.
"Anlamadım"kaşlarımı havaya kaldırıp şaşkınlıkla ona bakıyordum.
Tam birşey diyecek gibi ağzı aralandı fakat başını kaldırıp etrafına baktığında geri kapattı.
Bende kafamı kaldırdığımda herkesin bizi izlediğini gördüm.Başımı tekrar ona çevirdiğimde dikkatli bir şekilde bana bakıyordu.Sanki bütün yüz hatlarımı ezberlemek istiyormuş gibiydi.
"Bunu sonra konuşacağız ha bu arada sen ve arkadaşların yarın 5.30'da hazır olun"diyerek yanımdan ayrıldı.
O daha demin ne demişti.5.30 mu oha yani ben yeni uyuyordum o saatte.
Kızlara döndüğümde benim yanıma geliyorlardı.
"Ne zırvaladı yüzbaşı"dedi Simay sessizce.
"Ne diyecek bunu deliler gibi kıskandığı yüzünden belliydi zaten"dedi Çiçek.
"Ne ne kıskançlığı ya adam bildiğin bağırdı çağırdı ve yarın 5.30 'da dışarda hazır olmamızı söyledi."dedim istemsiz ve isyankar bir tavırla.
Çiçek ve Simay şaşkınlığı atlatamadan arkamızdan bir ses yükseldi.
"Şey yapıyım o zaman.....gidiyim ben"dedi Matkap ama gözleri Simay'ın üstündeydi.
Bunların arasında ne oluyordu böyle.
Matkap utançlıkla ensesini kaşıyıp yanımızdan ayrılırken Simay mırıldandı."Git git anca gidersin zaten biz tutmayalım"dediğinde sadece bizim duyabileceğimiz bir ses tonuylaydı.
Kaşlarımı çatarak Simay'a döndüm."Sizin aranızda ne oluyor Simay böyle tripler falan he."
"Bizim bilmediğimiz birşey mi var yoksa"diye atıldı Çiçek.
"Bende bilmiyorum sürekli bana bakıyor yani birşey hissediyor gibi sonra kalabalık ortamda da hiçbir şey olmamış gibi davranıyor."
"Sen merak etme biz onu bir kıvama getiririz hadi gülsün benim kelebeğim."
"Valla mı"dedi Simay.Kız böyle güleceğini bilsem en başından söylerdim.
"Valla"dedim onun gibi sevecenlikle.
"Hadi yatalım yoksa sabah kalkamayacağız."dedi Çiçek.Ya bu kız her zaman mı mantıklı olur ya.İdolümsün aşkısı.
"Hah bur de o vardı ya offff"diye söylenerek odama gittim.Arkama baktığımda onlar da odalarına geçiyordu...
Sabah gözlerimi açtığımda hemen saatin kaç olduğuna baktım.Hassiktir şimdi boku yemiştik.Ayy Allah'ım napıcaz ya geç kalmıştık.
Saat 5.45 'ti.Üzerime giyebileceğim rahat birşeyler bulduktan sonra hızla kızların odalarına gittim.
Ben yanımdaki oda Simay'ın olduğu için direk içeri daldım.Gerizekalı halen uyuyordu.Yav biz bittik.Dünya bile yandı bu halen uyuyor.
Odanın ışığını yaktığımda gözlerini ovuşturuyordu ama açamıyordu.Hızla çantasına kurcalayarak rahat birşeyler bulmaya çalışırken bir yandan da bağırıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönlüm Sana Yakın
General FictionGönüllü olarak İran savaş bölgesine gelen hemşire,bir gün yaralı bir Türk askeriyle karşılaşır
(ACEMİ) HEMŞİRE
En başından başla
