AY IŞIĞI

230 11 0
                                    

Kendimi kontrol edemiyordum.Krizim iyice azmıştı.Göz kapaklarım yavaşça aşağı iniyorken bir anda havalandığımı ve saçlarımın omzumun arkasına düştüğünü hatırlıyordum.

Uyandığımda gene aynı odadaydım.Etrafıma baktığımda Simayla Çiçek yanımdaydı.Simay telaşlı bir şekilde elimi tutuyordu.

Uyandığımı görünce ikisi de başıma üşüştü.

"Ayy Allah'ım şükürler olsun,kızım ne oldu sana ya"dediğinde gözlerindeki korkuyu anlam veremiyordum.Ben nasıl yani en son koridordaydım diye hatırlıyorum.

Kafam allak bullakken bir de bunlar başımı catlatiyordu valla ya.

Doğrulurken kafamı kurcalayan soruların cevabını bulmaya çalışıyordum."Ama ben yani nasıl geldim buraya en son kriz geçiriyordum diye hatırlıyorum."

"Aşkım sen kapıdan dışarı çıkınca biz de telaş ettik, Simay'ı orada bırakıp yanına gelince kriz geçirdiğini gördüğümde ilacını aramaya çalıştık, Allah'tan komutan seni kucakladı da odaya götürdü.Orada biraz sakinleştin."

"Ne,anlamadım buraya beni komutan mı taşıdı."neden böyle birşey yapıyordu ama mantıken bende kriz geçiren biri görsem yardım ederdim yani.

"Analar ne yiğitler doğuruyor be"diyen Simay uzaklara dalıp söylemişti bunu.

"Simay valla oraya gelirim seni ahh...."doğrulmaya çalışırken bir anda başıma şiddetli bir ağrı girmişti.

"Ya kızım sakin olsana bakma sen Simay'a"dedi Çiçek.

"Ya peki en son askerler telaşla bir yere gidiyordu.....şey sonra siren falan çalıyordu."diye hatırladıklarımı anlatmaya çalışıyordum.

Çok geçmeden içeriye adının Ayşe olduğunu öğrendiğim hemşire geldi."Nasıl oldun kızım,Aras komutan biraz daha iyi olduğunu söyledi ama ben bakmak istedim."

"Sağolun ben iyiyim,Aras komutan şuan nerede acaba?"ayy adamın suratına nasıl bakıcaktım.Valla rezil olmuştum.Niye bakmıyım be adam yardım etmişti bende teşekkür edicektim ne var yani bunda.

"Odasındaydı sanırım kızım,istersen çağır-"

"Yok sağolun gerisini ben hallederim"

Ayşe abla da odadan dışarı çıkınca sessizliği kızlar bozdu.

"Eee boynuna falan atlamıyacaksan hiç çekemem valla"dedi canım boşboğaz arkadaşım Simay.

"Boynuna atlayacağım biri varsa emin ol o sen olursun o da boğmak için"dedim dişlerimi sıkarak.Bu kız beni ciddi ciddi sinir ediyordu ama ne yapasın arkadaş işte atsan atılmıyor satsan satılmıyor.

Çiçek teredütle yanıma yaklaştı."Şey o zaman akşamki çağırıldığımız yemekte özrünü dilersin."Bende bu kızın neden götünde kurt varmış gibi kıvrandığını merak ediyordum.He döküldü işte.

"Bir dakika ne biz yemeğe mi davetliyiz,neden ki"dedim merakla.Yani ilk başta görev sonra yemek anlamamıştım.

"Neden olacak canın arkadaşın yakışıklı (asker)erkek bulsun diye tabi ki canım"diye atlayan Simay oldu.Bu kızın aşkı beni öldürecek valla.

Çiçek dirseğiyle Simay'ı dürttü."Bu salağa bakma sen, görev için konuşulacakmış bizi de o yüzden davet ettiler.Hani artık bizde dahiliz ya göreve."

"Öff bir de o vardı ya"diye isyan ettim.Allah'ım bir de bu çıkmıştı.

"Hazırlan da gel"diyerek odadan çıktılar.Hayır yani ne giyecektim kıyafet mi vardı burda tövbe ya bu kızlar deli.
Ayağa kalkıp aynaya bakıcakken yanında buraya gelmeden önce hazırladığım bavulumu gördüm.Bu benim için biraz şaşkınlık biraz hüzündü.Bavullarımızı da aldıklarına göre demek ki uzun süre buradaydık.Offf sen ne diye dinliyorsun alçak hekimim sözünü Irmak ya.Yok ben geliyim ona sorucam.Az kalsın ölüyorduk onun yüzünden be.

Gönlüm Sana YakınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin