Gönlüm Sana Yakın

AÇIK YARALAR

"Peki ben o zaman şey yaparım."dediğinde eli ayağı birbirine dolaşmıştı.

Bu niye böyle olmuştu ki anlamadım ama uğraşmak hoşuma gitmişti."Tamam sen şey yaparsın"dedim.Dedim demesine de gülmemek için kendimi zor tutmuştum.Odadan çıkınca kahkahalara boğulmuştum resmen.

Simay olsa şimdi gülmekten ağlardık diye de düşünmedim değil.Acaba uyanmışlar mıdır?benim onları görmem lazımdı.Umarım uyanmışlardır diye mırıldanırken kapıya doğru yöneldim.

Yaralı olmayan kolumla kapıyı açtığımda Komutanla burun buruna geldik.Bunun burada ne işi vardı ki şimdi.Gözleri gözlerimle buluştuğunda nefesim kesilecek gibi olmuştu.Ay bu niye böyle üstüme çullanmıştı.Sırtımı pervaza yaslamıştım.Gözleri gene birkaç saniyelik olsa da dudaklarıma kaymıştı.He içime gir istersen.Onu baştan aşağı süzdüm.Makarna mı bu Irmak neden süzüyorsun.Üzerinde kamuflaj ceketi yoktu.Sadece yeşil tişörtü vardı ve bu fiziğini belli ediyordu.Banane ne giymişse giymiş.Ayrıca yani herkes de kas var .

Kolumda bir ağrı hissedince kendimi geri çekmek zorunda kalmıştım.Hayvan gibi üzerime çökersen tabi ama içimden bir ses bunu istiyordu.Salak salak konuşma be aaa tövbeee.

"Ahhh"diye acının refleksiyle kendimi geriye çektim.

"Ben özür dilerim,yani iyi misin"diye kolumu tuttuğunda elleri çıplak tenime değdiğininde ilk başta irkilmiştim fakat elleri soğuk değildi tam tersine bir güneş gibi sıcaktı.

"İyiyim"

"Emin misin istersen Ayşe ab-"diye söylenirken sözünü kestim.

"Gerek yok iyiyim dedim ya"diye terslediğimde bir anda neden böyle birşey yaptığımı anlamadan"yani iyiyim saol"diye hafiften gülümsedim.

"Peki o zaman,şey sen nereye gidiyordun"derken ensesini kaşıdığını fark ettim.

"Arkadaşlarımı görmem lazım"diye tekrar kapıya yöneldim.Sonra arkamı dönüp ona baktım."Uyandılar mı acaba"

"Bilmiyorum ama uyanmış olmaları lazım"diye benimle beraber kapıya yöneldi.

Kalbimin ağzımda atması normal midir acaba arkadaşlar.Tıpta hiç böyle birşey okumamıştım.

Onla beraber giderken Simay'ın odasına varmıştım.Kapıyı tıklamatmadan içeri girdiğimde Matkap'ı göreceğimi hayal bile etmiyordum ama yok bu kız akıllanmaz.Baksana yine dalmış aşka meşke.

İçeri girdiğimde ikisinin de gözü bana çevrildi."Bölüyorum ama Matkap,arkadaşım bana şuan lazım"dedim imalı bir şekilde.İkisi de sanki basılmış gibi davranıyordu.Tey Allah'ım bu kız beni delirtecek.Acaba görevin içinde olduğumuzu bilse ne yapardı şuan hayal etmek bile istemiyorum.

Ben Simay'ın yanına giderken Matkap da odadan çıkıyordu.Eee zahmet olacaktı ama neyse.

"Eee Simay hanım açıklamanızı bekliyorum."

"Ne açıklaması yani anlamadım canım arkadaşım,biraz daha açarsan."Bilmemezlikten gelmesi beni daha çok sinirlendirmişti.

"Ben açıklıcam sana şimdi"derken dişlerimi sıkarak konuşuyordum.

"Ya ne var hoş çocuk konuşamaz mıyım"dediğinde adeta şımarık bir çocuğu andırıyordu.

Konuyu değiştirmek istemiyordum ama yine de içimdekileri dökmem lazımdı."Çok korktum size birşey olacak diye"dedim.Çoktan gözlerim dolmuştu.Ben ne de çabuk ağlıyordum böyle ya.

"Korkma geçti,biz buradayız ve iyiyiz daha ne olsun"dediğinde kolumun ağrısına rağmen başımı göğsüne yerleştirmiştim."Ayrıca Komutanla sizi yapmadan ölmem ben."