My High School Crush

chapter 29

CHAPTER TWENTY-NINE: I'm sorry Megan.

"Abah ang tapang mo ah" galit na sambit ni brenda at saka siya lumapit sa akin at alma na sana niya akong sasampalin nang may pumigil sa kanya.

"Madam wag mo munang patulan yan baka malaman pa nung lalaki at ipakita sa mama mo yung video lagot TAYO niyan" rinig kong bulong nung isang babae kay brenda.

"Oo nga Madam huminahon muna kayo hayaan mo muna yang mga yan" bulong naman ng isa pang babae sa likod niya.

Hindi naman natuloy ang pagsampal sakin ni brenda dahil pinigilan ito ng mga kaibigan niya.

"Let's go" rinig kong utos ni brenda sa mga kaibigan niya at saka sila lumabas ng classroom.

"Besh ok ka lng?" Nag-aalalang Tanong ni megan.

"O-oo besh okay lng ako, ikaw ba? Okay ka lng?" Tanong ko kay megan.

"Oo besh ok lng ako" sagot niya.

"Besh narinig mo ba yung bulungan nila kanina?" Tanong ko kay megan.

"H-hindi, bakit? Ano ba yun?" Tanong ni megan.

"A-ah wala wala" sambit ko.

"Ah besh nanjn na si ma'am" sambit ni megan.

Agad naman akong umupo nang' sinabi ni megan na parating na si ma'am.

FAST FORWARD
4:50 PM

Nang' matapos ang klase namin, ay uuwi na sana kami ni megan nang may biglang humarang sa dinadaanan namin Dito sa parking lot. Dahil hinihintay pa namin sila kuya na matapos ang klase niya.

"Hey" sambit ni brenda.

"Oh bakit anong kailangan niyo?" Matapang kong Tanong.

"We're here because---" Naudlot ang pagsasalita ni brenda dahil biglang nagsalita si megan.

"Alam na namin yang sasabihin mo, nandito kayo para gumati diba?" Mataray na sambit ni megan.

"No, no, hindi kami nandito para gumanti, nandito kami para humingi ng tawad" sambit ni brenda.

"Oo nga claire patawarin nyo na kami, n-nagawa lang naman namin yun kasi---" Naudlot nanaman ang pagsasalita ng isang babae dahil nagsalita nanaman si megan.

"Kasi ano? Ha? Kasi napilitan lng kayo ganon? O di kaya---" Sambit ni megan.

"Di kaya ano?" Tanong ko kay megan.

"May nag-utos ba sa inyo na gawin yun kay claire?" Tanong ni megan.

"H-hindi, nagawa lng namin yun kasi naiinggit kami sa inyo" sambit nung isang babae.

"Naiinggit? Saan? Ano bang kinaiinggitan niyo samin?" Tanong ni megan.

"A-ah---" Naudlot ang pagsasalita nung isang babae dahil nagsalita si brenda.

"G-gusto lng naming makipagkaibigan sa inyo. K-kung papayag kayo" sambit ni brenda.

"Hindi, hindi kami papayag" sagot agad ni megan.

"Besh wag ka namang maging harsh sa kanila" sambit ko kay megan.

"Pero beshi baka niloloko lng tayo nito" bulong ni megan sakin.

"Eh baka totoo ang sinasabi nila, hindi naman sila mag aabalang pumunta Dito kung wala silang sasabihin satin diba?" Bulong ko kay megan.

"Pero beshi........" Sambit ni megan.

"Sa tingin ko naman sensere sila sa mga sinasabi nila eh, at mukang pinagsisisihan na nila ang ginawa nila sakin" bulong ko kay megan.

"Pero besh---" Naudlot ang pagsasalita ni megan nang magsalita ako.

"Sigi pag-iisipan namin ni megan" sagot ko sa kanila.

"Huy ano nanamang ginagawa niyo kay claire?" Sigaw ng nasa likod at nang tingnan namin ay si Carl pala at si kuya habang papalapit sa amin.

"A-ah C-carl, kuya, wala silang ginagawang masama sakin." Pagpapaliwanang ko sa kanila.

"Sinasabi ko sayo besh niloloko lng TAYO niyan" bulong saakin ni megan.

"Megan is that true?" Tanong ni kuya kay megan.

"Ewan ko" agad namang sagot ni megan.

"Ano ba megan makisama ka naman, nagsosory na nga sila eh" sambit ko kay megan.

"Sigi claire, megan mauna na kami, pag-isipan niyo muna ng mabuti." Nakangiting sambit ni brenda at saka sila umalis.

"Talaga bang pag-iisipan mo pa claire ha?, Pwede namang wag mo nang pag isipan eh, at sinabi mo sana sa kanila na hindi tayo makikipag kaibigan sa kanila" galit na sambit ni megan.

"Eh beshi wala naman kasi silang ginagawa satin eh at saka nanghihingi na nga sila ng tawad" sambit ko kay megan.

"Malay ba natin na pinaglololoko lng TAYO ng mga babaeng yun? Baka nga nagpapanggap lng sila eh" galit na sambit ni megan.

"Beshi kung ayaw mo silang patawarin edi' wag. Hindi mo naman kasi buhay tong buhay ko eh para magdesisiyon kung anong gusto ko" galit kong sigaw.

"Ok, edi' wag. Wag mo na akong lalapitan pa kahit kailan" galit na sambit ni megan at saka siya nag walk out.

"T-teka megan hintayin moko. Bro ikaw na bahala kay claire" sambit ni kuya at saka niya sinundan si megan.

Nang' makalayo sila kuya, napayuko naman ako dahil nalungkot ako sa nangyari. Hindi ko inaasahan na magagalit sakin si megan. At unti-unti narin pumapatak ang mga luha ko.

"Claire are you okay?" Tanong ni carl sakin.

"Don't worry I'm okay" sambit ko naman sa kanya.

"I'll take you home" sambit ni carl.

"I'm okay I can go by my self" sagot ko naman kay Carl.

"No, I will take you home" sambit niya ulit. At Bigla niyang hinawakan ang kamay ko.

"Ano ba Carl, makakauwi ako ng mag-isa hindi ko kailangan ng tulong mo" sigaw kong sambit kay Carl.

"Let's go I'll take you home" sambit ulit niya. At saka niya ako binuhat papunta sa kotse niya.

"Ano ba Carl pabayaan mo na ako" sigaw ko kay Carl.

saka niya ako ipinasok sa kotse niya at kahit anong pumiglas ko ay hindi parin ako makawala sa kanya. At saka niya pinaandar ang kotse niya at umalis.

Umiiyak naman ako habang nakasakay sa kotse niya.

"Bakit?" Umiiyak na Tanong ko.

"What are you saying?" Tanong naman ni Carl.

"Bakit lahat nalang kayo iniiwan ako" umiiyak na Tanong ko.

"What? H-hindi kita iiwan claire" sagot naman ni Carl.

"Sana nga hindi ka nagsisinungaling sakin Carl" sambit ko.

"I'm not lying to you claire" sambit niya at saka niya hinawakan ang kamay ko.

"I'm sorry Carl" paumanhin ko sa kanya.

"Bakit ka nag-sosorry? Wala kang ginagawang mali claire" sambit niya.

"I'm sorry kasi feeling ko niloloko mo ako at sorry kasi nawalan ako ng tiwala sayo, I'm sorry Carl." Pag-papaumanhin ko habang umiiyak.

"It's okay claire, normal lng naman sa isang couple ang ganito eh kaya ok lng kahit pa magalit ka sakin hindi kita susukuan" sambit ni carl.

FAST FORWARD

Nang' makarating kami sa BAHAY, napansin kong wala pa ang motor ni kuya.

At nagpaalam narin ako kay Carl nang makalabas ako sa kotse niya.

Pumasok ako ng BAHAY at dumeretso sa kwarto ko.

Maya-maya pa, narinig kong may nagpark sa baba ng motor at sigurado akong si kuya na iyon.

Gusto ko sanang alamin kung okay lang si megan pero nahihiya lng ako dahil ako naman talaga ang may kasalaban kung bakit siya nagalit kaya gusto ko na magkaayos ulit kami kagaya ng dati.