လက်ရှိအချိန်မှာ ည ၁၁ နာရီနီးပါးဖြစ်သည်။
ရေအမြန်ချိုးပြီး အိမ်ရာထဲဝင်မည့် ဝိန်းရိဖန်၏စိတ်ကူးလေးမှာ ပျောက်ချင်းမလှပျောက်သွားခဲ့ရပြီး ထို့အစား တွေးပင်မတွေးထားမိဖူးသည့်ကြောက်စရာကောင်းသောကိစ္စကြီးကို ဖြေရှင်းနေလေရသည်။ ဝမ်လင်လင် အိပ်ပျော်မပျော်ကို မတွေးပေးနိုင်တော့ဘဲ တိုက်ရိုက်ဖုန်းခေါ်ဆိုလိုက်သည်။
ဆယ်ကြိမ်ခန့်မျှ ဖုန်းသံကြားရပြီးနောက် တစ်ဖက်လူက ဖုန်းလက်ခံဖြေလာသည်။
ဝမ်လင်လင်က အလှတရားအတွက်အိပ်ချိန်မှန်မှန် ခရီးစဥ်လေးကို စတင်နေပြီဖြစ်ရာ ဖုန်းမြည်သံကြောင့်လန့်နိုးလာခဲ့ပြီး စိတ်မရှည်သည့်အသံဖြင့်
"ဘယ်သူလဲဟာ!..ရူးနေတာလား!..သူများအိပ်ချိန်ရောက်နေပြီ!"
ဝိန်းရိဖန် ;
"လင်ကျဲ..ဝိန်းရိဖန်ပါ"
ဝမ်လင်လင် ;
"ကိစ္စရှိရင် မနက်ဖြန်မှပြောတော့..အစ်မ အရမ်းအိပ်ချင်နေပြီ"
"ကျွန်မလည်း အစ်မကို မနှောက်ယှက်ချင်ပါဘူး..မေးစရာရှိနေလို့"
ဝိန်းရိဖန်၏အသံတို့က လောပြာနေခြင်းမျိုးမရှိဘဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့်
"အစ်မ အိမ်သော့ကို အခြားသူကိုပေးလိုက်သေးလား...အခု အိမ်ခန်းထဲမှာ အခြားသူရောက်နေလို့"
"အာ?"
ဤစကားကြားရလိုက်ခြင်းကြောင့်လားမသိ ဝမ်လင်လင်၏အသံက လုံးဝကြည်လင်သွားခဲ့၍
"ဘယ်သူရောက်နေတာလဲ..အစ်မကောင်လေးတော့ မဟုတ်ဘူးမလား..မင်း အစ်မကောင်လေးနဲ့ မရောနဲ့နော်!"
"မဟုတ်ဘူး..ရောက်နေတာက စန်းရန်"
"ဒီလိုလား.."
ဝမ်လင်လင်က သက်သာရာရသွားပြီးမှ ရှင်းပြလာခဲ့၏။
"အို့..အစ်မ သတိရပြီ..အစ်မက အစ်မနေရာမှာအစားထိုးပေးဖို့ လူရှာနေခဲ့တာမလား?..အရမ်းစိတ်ထဲထည့်ပြီးစိုးရိမ်နေခဲ့တာမလို့ အစ်မကောင်လေးနဲ့ ခဏခဏတိုင်ပင်ဖြစ်ခဲ့သေးတယ်"
YOU ARE READING
First Frost [ ဘာသာပြန် ]
Romanceဒီလောက်နှစ်တွေအကြာကြီးကြာခဲ့တာတောင် ကိုယ် အခုချိန်ထိ မင်းတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ သဘောကျနေခဲ့တာပါ -စန်းရန်-
Chapter 14
Start from the beginning