Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

110

Etrafındaki insanlar, onu kendi görevini yerine getirmeye teşvik eden bu açık sözlere gözlerini kırpıştırmaya başladılar. Molitia'ya karşı işlerin hiç durmadan nasıl yürüdüğünü hep duymuşlardı ama şimdi kendi gözleriyle gördüklerinde durum farklıydı. Söylentilerin aksine, Molitia sarsılmış gibi görünmüyordu ve kendi sözlerini de yutmuyordu.

"Ayrıca Marki Werner, Dük Linerio'nun tam tersini yapıyor. Dolayısıyla bu iki gücün bir araya gelmesi İmparatorluk içinde bir dengesizliğe yol açabilir. Bu nedenle, birbirimizle sadece küçük bir alışveriş yapmamız daha iyi olacaktır."

Başkentteki aristokrasi ile periferideki aristokrasinin birbirinden farklı olduğu açıktır. Birbirlerine benzer bir sınıfa sahip olsalar da, merkezi güçler asla göz ardı edilemezdi.

Kan bağı oranı düşük olsa bile, zaman her zaman değişmeye devam etmiştir. Sonsuza kadar geçmişte kalamazlardı. Bir zamanlar sadece mütevazı olduğu düşünülen Linerio Dükü, günler geçtikçe çok fazla büyüme göstermişti.

Molitia da aynı şekilde nazikçe gülümsedi. Başkaları görseydi, gülümsemesi nazik bir kız kardeşinkine benzerdi. Yine de Arjan'ın gerçekten ne hissedeceğini bilmiyordu.

"Eğer evlenir ve sizi ziyaret edersem, Markiz Werner olarak iyi bir örnek teşkil etmiş olurum."

Arjan hemen ağzını sertçe ısırdı. Gerçekten de sonunda gerçek yüzünün ortaya çıkacağını düşünüyordu. Kanın balık tadı Arjan'ın yüz ifadesini zorlukla tutabiliyordu.

"Madam, son misafirimiz de geldi."

Molitia'nın hemen arkasında duran uşak kulağına usulca fısıldadı.

"Oh, nihayet. Onu buraya getirin."

Uşak başını sallayıp gözden kaybolur kaybolmaz, Molitia insanların dikkatini kendisine çekti.

"Millet, uzaktan gelen ve biraz geciken misafirimiz az önce geldi."

Geç kalan bir misafir. Bu bir organizatör için hoş olmayan bir durum olurdu, ancak diğer yandan Molitia'nın yüzünde hala bir gülümseme vardı.

"Lütfen bu taraftan gelin."

"...Barlow'un Genç Hanımı mı?"

İronik bir şekilde, bu kişiyi ilk tanıyan kişi Arjan'ın kendisiydi. Bilmeden konuştuğu için pişmanlık duyduğundan hemen dudaklarını kapattı.

Yine de herkesin gözleri uzun süredir onun üzerindeydi. Bu sadece küçük bir çığlıktı ama onu dinlemeyen kimse yoktu. Barlow'un Genç Leydisi sonunda başını eğdi ve selam verdi.

"Geç kaldığım için özür dilerim. Ben Noah Barlow. Düşes'in daveti üzerine burada bulunmaktan büyük memnuniyet duyuyorum."

"Daha önce Marchioness Nibeia'nın çay partisinde bundan bahseden ben olduğum için kendimi gerçekten kötü hissettim. Geçmişte hasta olduğum için kız kardeşime bakamamıştım."

"Düşes neden bu konuda endişelensin ki? Her şey oldukça çocukça bir davranıştı."

Nuh yüzünde parlak bir gülümsemeyle Arjan'a baktı.

"Ayrıca, her zaman ortalıkta dolaşan eski nişanlımdan da utanmıyorum."

"Eski nişanlın derken neyi kastediyorsun?"

"Ah, Genç Marki ile nişanımı yeni bozdum. Ondan daha iyi bir evlilik ihtimali vardı."

Arjan'ın çok göz koyduğu eski nişanlısı. Arjan ona sonuna kadar sahip olamadığında bile, Nuh onu bir kenara atmadan önce tamamen sahip olmuştu - aynen böyle. Arjan bu tür resmi etkinliklerde asla böyle şeyler yapamazdı.

Kim ateşle oynamaya gerek duymadan kendinden emin bir şekilde konuşabilirdi ki?

"İyi haberleri duydum ve bu nedenle sizi buraya davet ettim. Genç Leydi Clemence ile birlikte çifte kutlama olacak. "n-)0𝐯𝐄𝐿𝒷1n

"Genç Bayan Clemence, beni tebrik edeceksiniz, değil mi?"

Arjan'ın ifadesi Nuh'un sözleri karşısında hemen bozuldu.

"Evet...... elbette."

İnsanlar sonunda hala oldukça gergin olan Arjan'ı ve yüzü gülümseyen Noah'ı alkışladılar. Arjan kendi gelecekleri için kutlama yapan bu iki insana adanmış tezahüratlara gülmekte zorlanıyordu.

"Geldiğiniz için çok teşekkür ederim, Genç Bayan Barlow."

"Ne demek istiyorsunuz? Size teşekkür etmesi gereken benim."

"Yeni evlilik adayı iyi bir aileden mi geliyor?"

Molitia'nın Raven için istediği bir diğer şey de Genç Leydi Barlow'un yeni evliliğiydi. Barlow İlçesinden olmasına rağmen, son zamanlarda mali durumları kötüye gidiyordu.