Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

104

"...Eğer bunu her gün yapmaya çalışırsam, elbette değişirim."

"Bunları doğru söylemek zorundasın. Her üç günde bir dinlenmiyor musun?"

"Bu, şey..."

Başını kaldırdı ve doğruca Molitia'nın boynunu yalamaya başladı. Molitia, adamın omzuna tutunmadan önce hafifçe titredi. Molitia'nın yakasını sıyıran eli sonunda ipin geri kalanını da indirdi. İnce giysiler nihayetinde aşağıya aktı ve figürünün tabanında bir su birikintisi oluşturdu.

"Eğer kendini düzeltmezsen, bunu her gün yapabileceğimiz konusunda ısrar eden kişinin sen olduğunu söyleyebilir miyim?"

"...Düzelteceğim."

Kırmızı dudakları büzülür büzülmez, Raven hemen yüksek sesle güldü. Ardından çıplak bedenini kalçasına yasladı.

Mücevherlerle süslenmiş çıplak vücudu son derece güzeldi. Ayrıca, çok da erotikti.

Elmas ve işlemelerin karışımından oluşan kolye, ne zaman nefes alsa belirgin bir şekilde parlıyordu.

Raven daha sonra kolyeyi usulca öptü. Kuzgun'un nefesi vücuduna değdiğinde Molitia hemen nefes almayı kesti.

Kolye ne kadar renkli olursa olsun, Molitia'nın süt beyazı teninin yanında soluk kalıyordu. Yine de duyduğu memnuniyet kendi sınıfındaydı.

Molitia hayal edebileceğinden çok daha güzeldi ve üzerinde sadece onun için aldığı kıyafetler vardı. Hafifçe kızarmış teninin hemen ucundaki o inanılmaz beyaz mücevher, aynı renge boyanmış şehvetini harekete geçirmişti.

Eli kadının omurgası boyunca ilerledi. Vücudu hemen titreyerek mücevherleri tepki olarak dalgalandırdı.

"Bir dahaki sefere sana daha süslü bir şey alacağım. O kadar gösterişli olacak ki, vücudunun kıvrımlarından akıp gidecek."

"Kaybetme korkusuyla onu doğru düzgün takamayacağım bile."

"O zaman neden sadece benim önümde giymiyorsun?"

Sonra eli, omzunu tutan küçük ele değdi. Elinin altında hissettiği yumuşak duygu başını döndürmeye yetti.

"Mücevherlerini benim önümde göstersen iyi olur. Her gün farklı bir mücevher setiyle."

"İsraf benim hobim değil. Bugün aldığım mücevherler bana yetiyor."

"Ben sadece bunun bedelini kocanıza ödetmenizi istiyorum, Leydim."

"Bu... ah"

Raven dudaklarıyla onun göğsünü tutmadan önce aşağı doğru hareket etti. Mücevherlerden bile daha güzel bir renge bürünen göğüsleri sonunda onun ağzının içinde kayboldu. Ne zaman dişleriyle onu ısırsa, Molitia anında omurgası boyunca akan bir heyecan hissediyordu.

"Her zaman endişelendiğimi bilmeni istiyorum çünkü hiç de açgözlü değilsin."

Ardından eli Molitia'nın kalçalarına dokunmadan önce beline doğru indi. Raven'ın dudaklarının köşesi, sıvılarının çoktan uyluklarından aşağı damladığını hissettiğinde yukarı döndü.

"Bugün tamamen ıslanmışsın."

"Huh, ahh......"

Molitia artık bunu inkâr edemezdi. Bu zevki daha önce tatmış olduğu için, ne zaman onunla karşı karşıya gelse heyecanla titriyordu.

Adamın eli yumuşak tenine sürtünürken vücudu beklentiyle titriyordu. Küpe aniden dalgalandı ve kulaklarında hafif bir çınlama yaptı.

Raven hemen onun hâlâ açık olan dudaklarını yuttu. Kızıl bir yakuttan bile daha parlak olan dudaklarıyla kızın etini öncekinden daha da fazla dürttü.

Sonra parmakları kadının etindeki keskin çıkıntıya denk geldi. Adam şişmiş klitorisini okşarken Molitia'nın beli hemen adamın kalçasına sürtünmekten geri çekildi.

Vajinasından sızan yapışkan sıvılar elini bolca ıslatıyordu. Sonunda, onu daha fazla hazırlamasına gerek olmadığına karar verdiğinde, hala onunkine dolanan dilini bıraktı.

"Huh..."

Dudaklarını ayırdıklarında kısa süreliğine de olsa ikisi arasında bir dizi salya akmaya devam ediyordu. Molitia bundan sonra biraz nefes nefese kaldı.

"Molitia, arkanı dön."

"Nasıl?"

"Henüz oturma ve sırtını bana dön. İşte böyle."

Molitia'nın sırtı kısa sürede adamın göğsüne yapıştı ve kalçaları yukarı doğru kalktı. Kalçaları adamın karnının alt kısmına değmeye başladığında, adamın sert aletini hemen daha net hissedebiliyordu.

Sonra cebinden küçük bir ilaç şişesi çıkardı ve kemerini çözerek uzun aletini ortaya çıkardı. Aynı zamanda, bir anda içine dalmadan önce dikkatlice belini kucakladı.

"Ahhhh!"