We hate you!!!

7 - Yasak

Özür dilerim bebeklerim yb çok geç geldi

🫶⭐

*********

"Hava da çok soğukmuş"  Omega geldikleri bahçedeki banka yerleşirken konuştu. Büyüğünün teklifini kabul etmesi üzerine normalde yaz ayında olmalarına rağmen soğuk olan havaya aldırış etmeden dışarı çıkmışlardı.

"Aynen" En az hava kadar soğuk bir sesle Omegaya döndü alfa. "Ne söyleyeceksin?" Beklenti dolu bakışları küçük olana döndü. Rüzgardan kızarmış burnu ve üstündeki çilleri, sanki onu olabilirmiş gibi daha da güzel gösteriyordu.

Omega derin bir nefes alarak büyüğüne döndü. "Bak aslında hiç lafı uzatmayacağım, sadece kurdum sana karşı bir takım hisler besli-" Omeganın sözünü dudakları üstüne kapanan parmaklar böldü.

Alfa soğuk kanlılıkla cevap verdi. "Biliyorum, biz ruh eşiyiz. " Omega duydukları ile bir şok geçirdi. Bu kadarını beklemiyordu. Kurdunun sadece basit bir hoşlantı içinde olduğunu sanıyordu. Nasıl yani şimdi kendisinden nefret eden bu alfayla sonsuza kadar birlikte olmak mı zorundaydı?

"Öncelikle senden nefeet ettiğimi düşünüyorsan yanılıyorsun, ilk başlarda biraz kötü davranmış olabilirim sana ama o zamanlar kendimde değildim. Gerçekten özür dilerim. Bu basit bir bağ değil ve birbirimizden kopmamız imansız. Bu yüzden birbirimize alışana kadar sabredelim ve akışına bırakalım."

Derin bir nefes aldı alfa karşısındaki Omegayı üzmemek için kelimelerini doğru seçti. Omega ise sanki düşüncelerini okumuş olan alfaya daha da hayran kaldı.

Ona karşı hisleri bu senenin başında başlamıştı. Onu ilk gördüğünde nefret etmişti tabiki ama sonra bu hisleri yavaş yavaş sevgiye dönüşmüştü.

Felix, aslında güçlü duruşunnun altında yatan, kırılgan, savunmasız ve narin birisiydi.

Kediler gibiydi o normal zamanda tatlı, fakat tehlike sezdiğinde bir kaplandan daha yırtıcıydı.

"Peki t-tamam" diyebildi sadece. Derin bir nefes alıp konuşmaya başlayacaktı ki bir ses duyuldu sessiz bahçede. "Hey burda ne işiniz var?" Sarı saçlı alfa tek kaşını kaldırmış şüpheci bakışlar atarak ikiliyi izliyordu.

Hyunjin söze girdi. "Sanane lan" sinirleniyordu, bu kendini bilmiş küçük alfadan hiç haz etmiyordu artık.

Jeongin tam atılacakken damarlı eller tarafından durduruldu. Siyah saçlı alfa derin bir nefes aldı. "Jeongin biz karışmayalım bizi ilgilendirmez"

Ancak bu alfayı durdurmaya yetmedi. "Ya bırak Chan ya bilirim ben. İşi gücü yok benim arkadaşımı üzüp peşinden koşturuyor." Ardından omegayı kolundan tuttuğu gibi yanına çekti

"Benim arkadaşımsa beni ilgilendirir! Yürü Felix gidiyoruz" deyip uzaklaşmaya başladılar. Omega ara sıra arkada bıraktığı hyunjine bakıyordu. Tahminine göre chan hyunjini sakinleştirmeye çalışıyordu.

Jeonginin bileğini sıkan duruşundan kurtuldu ve sinirle olduğu yerde durdu. Ona dönen alfa sorgulayıcı bakışlarını attı ve sonunda omurganın kızarmış bileğini gördü. "Felix! Bu kadar sıktıysam söyleyebilirdin" deyip aceleyle omeganın bileğini okşadı. Sonuçta herşeyden önce en yakın arkadaşıydı onun. "Neyse sorun bu değil şimdi. Az önceki hareketlerin neydi öyle? Tamda önemli birşey konuşuyorduk!" Deyip sinirle kollarını kavuşturdu.

Derin bir nefes alıp etrafa bakındı alfa. Bu küçük şirin omeganın onu azarlamasını dinlemeye tahammülü yoktu. "Felix bu çocuk daha gecen haftalarda sana etmediğini bırakmıyordu ya! Ne çabuk ısındın ona?"