7 | kriebels

356 17 3
                                    

Robbie kijkt even naar Matthy die zijn bord op tafel zet. Ze hadden volgens hem wel een momentje zostraks in de keuken. Stiekem wil hij wel weten of hij hetzelfde had. Of juist helemaal niet. "Matt," vraagt hij voorzichtig en hij kijkt op. "Ja?" "Wat was dat zostraks? In de keuken?" "Dat, weet ik zelf eigenlijk ook niet zo goed," zegt Matthy eerlijk. "Oke, maar, hoe voelde het voor jou?" "Nou, het leek erop dat we op het punt stonden om te zoenen, maar dat dat werd onderbroken." "Dat vroeg ik niet. Hoe voelde het? We waren elkaar best een tijdje in elkaars ogen aan het aanstaren terwijl we vrij dichtbij stonden." "Ja klopt. Het voelde niet raar, heel eerlijk gezegd. Het voelde eigenlijk best goed," zegt hij terwijl zijn wangen rood worden.

Een kleine glimlach komt op Robbie's gezicht terwijl hij even over zijn arm wrijft. "Robbie, ik moest eerlijk met mezelf, en met jou blijven toch," vraagt hij en Robbie knikt. Hij kijkt dan even naar de hand op zijn arm en haalt hem weg. "Nee, nee, ik ben niet oncomfortabel. Juist het tegenovergestelde," zegt hij en Robbie fronst. "Jouw aanrakingen doen wat met me Rob. Toen je zostraks je hand op mijn been had liggen. Heel mijn lichaam stond in de hens. Je doet wat met mij Robbie en het maakt me zo verward." Het blijft even stil tussen de twee. "En wat me nog verwarder maakt is dat als dit met iemand anders was geweest. Ik er 100% zeker van ben dat het me niets had gedaan," zegt Matthy en kijkt op naar de jongen tegenover hem.

Het piepje van de oven gaat en Robbie staat op zonder iets te zeggen. Matthy kijkt hem na en zucht. Hij laat zijn hoofd in zijn handen vallen. Waarom zegt hij nou niks? Hij was degene die hem vertelde altijd eerlijk te blijven met zijn gevoel. Had hij het dan gewoon niet moeten zeggen? En gewoon zijn mond houden? Wat een sukkel is hij ook weer. Matthy trekt kort aan zijn haar en schudt zijn hoofd. Hij vindt zichzelf mateloos irritant. Waarom kun je nou niet gewoon weten wie je bent? Stommerd.

Twee handen sluiten zachtjes om zijn polsen heen en trekken ze naar beneden. Matthy tilt zijn hoofd op en kijkt recht in Robbie zijn ogen. "Matt," fluistert hij zacht. Matthy voelt dezelfde spanning als eerder tussen hun in hangen. "Ik weet niet wat ik moet zeggen," fluistert Robbie en Matthy glimlacht kleintjes. Matthy kijkt weer iets naar beneden, maar Robbie tilt zijn hoofd op met zijn hand. "Je bent mooi," fluistert Robbie en Matthy voelt de hitte in zijn wangen tot achter zijn oren.

Matthy laat zijn ogen afzakken naar de lippen van Robbie en Robbie glimlacht kleintjes voordat hij dichterbij komt. Zijn hoofd stopt een paar centimeter voor die van Matthy en hij voelt Robbie zijn warme adem op zijn gezicht. Matthy sluit de afstand tussen hun en drukt zijn lippen op die van Robbie. Matthy zijn lichaam wordt warm en hij trekt Robbie iets dichter naar hem toe. Kriebels gieren door zijn maag en hij voelt zijn hart tekeer gaan. Hun lippen bewegen met elkaar mee en Robbie komt iets meer omhoog waardoor Matthy naar achteren leunt. Hij voelt de achterkant van de bank in zijn rug en voelt Robbie op zijn schoot.

Robbie trekt terug en Matthy opent zijn ogen. Hij kijkt op naar Robbie en glimlacht als zijn haar in zijn gezicht valt. Robbie legt zijn hand op zijn wang en wrijft met zijn duim heen en weer. "Eigenlijk ben jij veel te lief voor mij," zegt Matthy zacht en Robbie schudt zijn hoofd. "Ik behandel jou, hoe je mij behandeld. Weet je nog toen ik naar jou uit de kast kwam? Kijk hoe lief jij toen was bij mij." Matthy haalt zijn schouders op. "Hoe voelde die kus? Nu je nuchter was?" "Beter dan verwacht. Veel beter. Ik heb dit denk ik nog nooit gevoeld." "Ook niet bij een van je exen?" Matthy schudt zijn hoofd. "Heb ik even geluk," grijnst Robbie en Matthy haalt vragend zijn wenkbrauwen omhoog.

"Dan vind je het vast niet erg als ik dit doe," zegt hij en drukt zijn lippen weer op die van Matthy. Matthy voelt zijn lichaam ontspannen en slaat zijn armen rond Robbie zijn middel. Hij trekt hem dichterbij. Robbie glijdt met zijn tong over de onderlip van Matthy en al snel komen hun tongen elkaar tegemoet. Dit is de meest intieme zoen die Matthy ooit gehad heeft. Robbie's handen glijden naar Matthy zijn haar en hij knijpt in Robbie zijn heupen. Robbie trekt aan Matthy zijn haar en een kreun verlaat zijn mond. Robbie maakt een verrast geluid en hij voelt zijn wangen rood worden.

Matthy trekt terug en hijgt een beetje. "Alleen al door aan je haren te trekken? Hm," grijnst hij. "Shut up," mompelt Matthy met een rood hoofd. Robbie drukt een kus op zijn voorhoofd voordat hij zich tegen hem aan laat vallen. Matthy slaat zijn armen stevig om Robbie heen en sluit zijn ogen. "Niet te lang. We hebben koekjes om te proeven," zegt Robbie en Matthy zijn ogen schieten open. Hij gooit Robbie van hem af en sprint naar de keuken toe. Robbie schudt lachend zijn hoofd als hij de jongen na kijkt. Hij had eigenlijk ook niet anders verwacht.

Robbie loopt ook naar de keuken. "Maar Matt?" "Ja," vraagt hij als hij op kijkt. "Was dat, ons, laatste momentje samen?" Matthy voelt zijn hart pijn doen als hij het betreurde gezichtje van Robbie ziet. Hij loopt naar hem toe. "Als het aan mij ligt niet. Ik voel dingen voor jou Rob. Ik wil dat graag verder onderzoeken. Als je dat wilt natuurlijk, met mij." Robbie knikt. Matthy legt zijn hand op Robbie zijn achterhoofd en trekt hem tegen zich aan. "Dit was absoluut niet ons laatste moment Rob. Ik denk, eigenlijk. Dat dit pas ons eerste moment was." 

Ik wil je | mabbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu