ကျောင်းမြတ်ခင်းစိမ်းလေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ်သို့...(ကျင်းစစ်)

ဟယ့်ကျိုး “..”

ဟယ့်ကျိုးက အရမ်းဒေါသဖြစ်လွန်းတာကြောင့် လှည့်လိုက်ပြီး ကျောင်းဂိတ်ပေါက်ထံသို့ လျှောက်သွားသည်။

သူက ဒီနေ့ည ယင်းကျောင်းနှင့် အဆောင်မှာ အချိန်ဖြုန်းပေးချင်တာ သူရူးနေလို့ပဲဖြစ်ရမယ်။

အသက်ကဘယ်လောက်တောင်ရှိနေပြီလဲ...

ဖန်ချန်းချန်းက လူယောင်ဆောင်မှင်စာကဲ့သို့တူနေသည့် ယင်းကျောင်းအား ကြည့်ပြီး ဟယ့်ကျိုးရဲ့အဆီနှင့် အသားပြည့်၀နေသောနောက်​ကျောသို့ ကြည့်လိုက်သည်။ ခဏမျှတိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် သူက ကျန့်ချွယ်အားဆွဲခေါ်သွားတော့သည်။

ယခုလေးတင် မြူးထူးဆော့ကစားနေသည့် လူသုံးယောက်အုပ်စု ရှိခဲ့ပေသည်။

လီကျိုးသည် ယင်းကျောင်းနှင့် ကျင်းစစ်အား တုန်ယင်စွာကြည့်လိုက်သည်။ သူက ဘာဖြစ်နေလဲ ဆိုသည်အားမသိသော်လည်း သူ့စိတ်ထဲ၌ စင်ဂယ်ခွေးတစ်ယောက်၏ နာကျဉ်းမှုအား ခံစားလိုက်ရသည်။

နောက်ဆုံး၌ အဆောင်သို့ အခက်ခဲများစွာဖြင့် ပြန်လာပြီးနောက် ယင်းကျောင်းက တခဏမျှလာလည်မည်အား ကြောက်ရွံ့ပါသော လီကျိုးသည် ထောပတ်ဖရဲသီးစေ့ထုပ်အားကိုင်ကာ နှုတ်ဆက်ရန်ပင်မေ့သွားပြီး ဝူဝေ့ထံ ပြေးသွားလေသည်။

ယင်းကျောင်းက သူထင်မြင်သကဲ့သို့ သူတို့အခန်းထဲသို့ လိုက်မလာခဲ့ချေ။ သူက လွယ်အိတ်အား ကျင်းစစ်ထံပေးလိုက်ပြီး သူ့အခန်းသို့ ပြန်သွား၏။

ကျင်းစစ်က သူ့အားကျေးဇူးတင်ကာ အခန်းတံခါးအား ပိတ်လိုက်သည်။ သူက အင်္ကျီအရင်မလဲသေးဘဲ သူ့လွယ်အိတ်ထဲမှ စာမေးပွဲစာရွက်များပါသည့် အပြာရောင်ကလစ်တစ်ခုအား ထုတ်လိုက်ပြီး ယနေ့သင်သည့် သင်္ချာအိုလံပစ်အပိုင်းအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက်သူက အံဆွဲသော့အားထုတ်ပြီး သူ့အံဆွဲအား ဖွင့်လိုက်ကာ အောက်ခြေမှ ကွတ်ကီးဗူးအားထုတ်ယူလိုက်သည်။

ဗူးထဲ၌ ရှိသည်ကား ကွတ်ကီးမဟုတ်ဘဲ လေးထောင့်ပုံစံ စနစ်တကျစီရီထားသည့် စာရွက်များပင်။ ၎င်းသည် အရင်နှစ်ဝက်စာမေးပွဲမှ စာရွက်များဖြစ်ကာ ဘာသာစုံပါဝင်သည်။