Seninle Yeniden

ωyirmibeşinci bölümω

-aylin dikkatlice çocuğun yüzüne bakar, gözleri çoktan dolmuştur. hafif sarı ve kıvırcık saçları,çekik gözleriyle tanımıştır aylin anında.
Aylin:Cihan..
-çocuk ismini duyunca ayline bakar göz göze geldiklerinde birbirilerine gülümserler. cihan'ın adını duyunca hakanın da gözleri dolmuştur. aylin olduğu yere bakar etrafındakilere bakar aklına yıllar öncesi gelmiştir.
"Ağlarsa zürafasını verin en sevdiği oyuncak o.."
Hakan:Cihan... Oğlum.
Aylin:Baba ne oluyor?
Rıza:Cihan'ın akrabaları.. Kaza geçirmişler. Tüm aile vefat etmiş.
Görevli:Cihan dışında..Halası kalmıştı onu da kaybettik iki gün önce maalesef.
Hakan:Nasıl kaza?
Görevli:Ankara'ya geliyormuş tüm aile. Bir tır çarpmış paramparça etmiş arabayı. Halası ve Cihan en arkada oldukları için yaralı kurtulmuşlar. Halası Cihan'ı korumak istemiş başarmışta.
Aylin:Ne bu çocuğun kaderi böyle?
Rıza:Kaderi sizsiniz Aylin.
Hakan:Nasıl baba?
Görevli:Cihanın halası ölmeden önce size emanet etmiş çocuğu. Polis ve doktorlara sizin adınızı vermiş. Araştırdık geçmişi öğrendik bizde.. Cihan'ın ne yazık ki hayatta kimsesi kalmadığı için eğer sizde isterseniz..
Hakan:Evlat edinebilir miyiz?
-AyHak birbirine bakar,Aylin çoktan gözyaşlarını bırakmıştır.
Aylin:Ben çıkabilir miyim?
Rıza:Çık çık.
-Aylin toplantı odasından çıktığında ekipte onlara bakıyordu. Aylin bir şey demeden lavaboya gittiğinde Selinde peşinden gitti.
Selin:Abi bebekler sizde.
Mesut:Ne oluyor ya?
..
Rıza:Hakan?
-Hakan'ın da gözleri dolmuştur.
Hakan:Ben ne diyeceğimi bilmiyorum baba.. O gün..
Rıza:O son gün geliyor aklına değil mi?
-Hakan kafasını sallar,ayağa kalkar ve Cihan'ın yanına gelip eğilir. Hakan, Cihan'ın yüzünü saçlarını severken Cihan tepkisiz ve korkmuş şekildedir. Hakan:Ne kadar büyümüşsün.. Küçücüktün sen.
-Hakan ayağa kalkar ve gözlerinden yaşlar düşerken Cihan'ı saçlarından koklayarak öper.
Hakan:Baba ayıp olmazsa bende çıkabilir miyim? Aylin'e baksam iyi olacak.
Rıza:Çık çık biz buradayız.
-Hakan da çıkar bir şey demeden Aylin'in yanına gider. Aylin ise Selin'e anlatmıştır olanları. Hakan geldiğinde Selin ayrılır yanlarından.
Hakan:Aylin.. İyi misin güzelim?
Aylin:Hakan ben.. Cihan..
-Aylin ağlarken Hakan sarılır,Aylin Hakan'ın göğsüne sarılıp ağlamaya devam eder.
Hakan:Şşt, sakın sakın Aylin. İkimizin de aklına o gün geldi.
Aylin:Kocaman çocuk olmuş Hakan.
-Aylin, Hakan'ın yüzüne bakar.
Hakan:Tam beş yaşında.
Aylin:Geçen hafta..
Hakan:Evet.
Aylin:Saçları kıvırcık olmuş.
Hakan:Gözleri hala çekik ama hafif.
Hakan:Kokusu hala aynı biliyor musun?
Aylin:Gerçekten mi?
Hakan:Evet.. Bize emanet etmişler.
Aylin:Bizimle yaşamasını istemişler yani.
Hakan:Evet tabi bizde istersek.
Aylin:Hakan ben korkuyorum...
Hakan:Şimdi yanına gidelim hadi. Sil gözyaşlarını. Eceyle Emir de yalnız kaldı zaten.
Aylin:Gidelim..
-Aylinle Hakan, Cihan'ın yanına geri döner. İkisi de Cihan'ın yanına oturur.
Aylin:Cihan merhaba.
Hakan:Nasılsın bakalım aslan parçası?
-Cihan hiç konuşmaz, gözlerinde çekingenlik okunuyordur.
Görevli:Pek konuşmuyor,çok korkmuş kazada. Tanıdığı herkesi de kaybedince.
Rıza:Hakan bir karar verdiniz mi? Cihan size emanet.
Hakan:Hiç kimse mi kalmamış?
Görevli:Maalesef..
-Hakan, Aylin'in yüzüne bakar.
Hakan:Biz biraz düşünsek olur mu?
Görevli:Tabi en uygun olanı zaten.
Aylin:Cihan bizimle kalabilir mi peki?
-Hakan, Aylin'e bakar.
Aylin:Vakit geçiririz biraz.
Rıza:Daha iyi olur bence. Değil mi?
Görevli:Tabi tabi. Sizin hakkınızda her şeyi biliyoruz zaten. Yalnız bir en fazla iki gün izin verebiliriz.
Aylin:Tabi tabi..
Hakan:Çıkabilir miyiz?
Rıza:Tabi tabi.
Hakan:Gel bakalım aslan parçası.
-Hakan, Cihan'ı kucağına alır, Aylinle birlikte toplantı odasından çıkıp ekibin yanına gelirler.
Selin:Geldiler.
Ali:Vay be kocaman adam olmuş abi.
Hüsnü:Kaç sene geçti kardeşim.
Selin:Aylin ne yaptınız?
Aylin:Birkaç gün Cihanla birlikteyiz.
Mesut:Sonra?
Hakan:Birkaç gün birlikte vakit geçirelim de abi. Bakalım Cihan bizi sevecek mi?
-Aylin, bebeklere bakar.
Selin:Yeni uyandılar daha hiç sesleri çıkmadı maşallah.
Ali:Çok uslu çocuk bunlar ya. Bizimkiler durmuyordu yerinde. Uyku desen yoktu.
Hakan:Sen bir de gece gör onları kardeşim. Birinin en ufak sesinde diğeri de basıyor yaygarayı.
-Cihan ikizlere bakıp gülümser.
Aylin:Onlarla tanışmak ister misin?
Hakan:Bak bu Ece,bu da Emir. Sevmek ister misin?
-Cihan kafasını sallar ve ikizlerin ellerini tutar.
Cihan:Minik..
Aylin:Minik evet. Sende onlar gibiydin.
Hakan:Biz artık çıkalım hadi.. Görüşürüz abi..
Hüsnü:Görüşürüz aslanım.
-AyHak bebekleri ve Cihan'ı alıp emniyetten ayrılır. Cihan merkezde konuştuktan sonra hiç konuşmamıştır. Yol boyu sadece Aylin ve Hakan'a gülmüştür birkaç kez. Hakan onları yemeğe getirir.
Hakan:Evett,ne yiyelim? Karınlar aç mı?
Aylin:Ben acıktım,Cihan da çok acıkmış gibi.
Hakan:Ne yiyelim? Pizza,hamburger..
Aylin:Cihan seçsin.. Bitanem ne yemek istersin? Pizza mı hamburger mi?
Cihan:Bilmem,yemedim.
Hakan:Hamburger pizza yemedin mi hiç paşam?
-Cihan kafasını sallar.
Aylin:O zaman pizza yiyelim beğenmezse hamburger dener.
Hakan:Olur..
-Cihan ayhakla birlikte pizzayı büyük bir iştahla yer. Yemekten sonra da parka giderler. Aylin ikizlerle ilgilenirken Hakan,Cihanla oyalanır. Cihan sabah ki halinin aksine mutlu görünüyordur. Az konuşsa da iletişim kurar Aylin ve Hakan ile. Hakan Cihanla Aylin'in yanına oturur ve Emir'i kucağına alır.
Hakan:Emir Bey,büyü sende hadi bak abi var burda oynayın biraz.
Aylin:Ece eksik mi kalsın canım?
Hakan:Ece narin bir hanımefendi olabilir güzelim. Erkeklerin içinde sıkıntıya düşer.
Aylin:Hiçte bile prenses ama kırılgan olmayacak benim kızım.
Hakan:Görürüz bakalım.. Gidelim mi artık?
Aylin:Gidelim Cihan da yorulmuş sanki?
Cihan:Uykum geldi.
-Aylin, Cihan'ı kucağına alıp öpüp koklar.
Aylin:Annem, kurban olurum sana.
-Aylin gözyaşlarını daha fazla tutamaz. Hakan, Emir'i pusete koyar.
Hakan:Aylin, güzelim şimdi değil.
Aylin:Tamam tamam...
...
|Otel|
-Otele geldiklerinde Hakan ikizlerin üstünü değiştirirken Aylin de Cihan'ın üstünü değiştirir.
Aylin:Şimdi mis gibi uyuturum da seni ben.
Hakan:Ece tamam,uyudu bile zaten.
Aylin:Emir uğraştırır yine.. Ama önce Cihan'ı uyutalım çok uykusu geldi.
Hakan:Çok zayıf değil mi?
Aylin:Bana da öyle geldi.. Ama iştahı çok güzel. Senin gibi.
Hakan:Benim gibi? Aşk olsun ya. Ne demek istiyorsun sen?
Aylin:Bir şey demedim hadi aç şu yatağı.
-Aylin, Cihan'ı yatırır kendisi de yanına yatar. Cihan hemen uyuyakalınca Aylin ikizlerle ilgilenip emzirir ve onları da uyutur. Cihan'ın bir yanına Aylin bir yanına Hakan yatar. Aylin saçlarını sevip öperken, Hakan onları izliyodur.
Aylin:Onunla son gecemizi hatırlıyor musun?
Hakan: İkimizin ortasındaydı yine böyle.
Aylin:Aklına gelir miydi hiç? Bu kadar yıldan olanlardan sonra.
Hakan:Asla... Ama şimdi öpüp kokluyoruz.
Aylin:Hakan kendi çocuklarım var evet ama ben çok özlemişim Cihan'ı. Kokusunu,nefesini çok özlemişim. İki hafta annelik etmiştim sadece.
Hakan:İki hafta da olsa anneliği Cihanla tattın sen güzelim. İki hafta aile oldu bizimle. Babalık öğrendim ben iki hafta onunla.
Aylin:Ne yapacağız? Bırakacak mıyız?
Hakan:Sence?
Aylin:Kokusu birkaç saatte yeniden içime işlemişken bırakamam sanırım. Ama korkuyorum yeniden aynısı olursa diye korkuyorum.
Hakan:Bu kez olmaz.. Sadece biz varız onun için.
Aylin:Alacağız değil mi?
Hakan:Hayat üst üste darbe vurmuş çocuğa, bizde yalnız bırakmayız ki. Hem Eceyle Emir'e de abi olur..
Aylin:Çok sevdi onları.
Hakan:Aslan parçası..
-Hakan, Cihan'ı öper.
Hakan:Yarın konuşalım mı o halde?
Aylin: Konuşalım,gecikmeden evimize döneriz hem.
Hakan:Süreç uzar ama.
Aylin:Olsun Cihan bizimle olsun da.
Hakan:Yarın da çıkalım alışveriş yapalım aslan parçasına.
Aylin:Farkettin mi sana hafif benziyor sanki.
Hakan:Saçlar falan değil mi?
Aylin:Senin sarışın halin.
Hakan:Kurban olurum ona. Ona,size kurban olurum.
-Hakan,uzanır ve Aylin'i öper.
Hakan:Sil gözyaşlarını artık. Bak yanımızda şimdi.
Aylin:Hayal bile edemezdim.
Hakan:Hayallerimiz bir bir gerçek oluyor işte bak...
-İkisi de Cihana sarılır ve uyur. Sabah erkenden Aylinle Hakan ikizlerin sesine uyanmıştır. Hakan'ın kucağında Ece, Aylin'in kucağında Emir susturmaya çalışırlar.
Hakan:Hadi babacım hadi kızım hadi ya.
Aylin:Ne güzel gidiyorduk oğlum. Ne oldu size ya?
Hakan:Farklı yer diye mi acaba? Hava değişimi falan.
Aylin:Bilmiyorum ki.. Bir doktora mı gitsek?
Hakan:Bilmem.. Susmazlarsa gideriz mecburen.
Aylin:Cihan uyanacak şimdi.
Hakan:İyi uyuyor bu sese..
Aylin:Annecim hadi bebeğim hadi Emir.
Hakan:Ece,ne oldu size prensesim.(güler)Abiyle ilgilendik diye kıskandınız mı yoksa?
Aylin:(güler)Yok artık Hakan.
Hakan:Ne bileyim.
-Bir süre sonra bebeklerin ikisi de uyur. Aylin onların başında oturmuş sallarken Cihan ağlayarak uyanır.
Aylin:Cihan?
Hakan:Bende bende.. Cihan, burdayım ben burdayım..
-Hakan, Cihan'a sarılır.
Hakan:Geçti Cihan geçti aslanım.. Korktun mu sen?
Cihan:Dayım gelsin.
Hakan:Dayın?
Aylin:Hakan..
Hakan:Tamam tamam söyleriz gelir..
-Cihan'ın ağlaması durur.
Hakan:Karnın aç mı bakalım senin? Kahvaltıya gidelim mi?
Aylin:Acıkmaz mı hiç ya?
-Aylinde yanlarına gelir.
Aylin:Baksana şu mideye bomboş kalmış. Hadi elinizi yüzünüzü yıkayın siz. Bende Emirle Eceyi hazırlayayım.
Hakan:Olur.. Gel bakalım aslan parçası.
...
-Birlikte önce kahvaltı yaparlar daha sonra sosyal hizmetlere geçerler. Hakan, Rıza'ya haber verir o da yanlarına gelir.
Görevli:Karar verdiniz galiba. Bu kadar çabuk beklemiyorduk.
Hakan:Pek düşünmeye gerek yoktu zaten.
Aylin:Biz yıllar önce onun ailesi olmayı istemiştik şimdi reddetmezdik.
-Cihan koltuğun üstünde pusette duran ikizleri seviyodur.
Hakan:Bizi sever mi bilmiyorum ama biz onu çok seviyoruz. Bir gece bile yetti bize.
Görevli:Çok güzel,eminim o da sizi çok sevecektir. Bebekleri sevmiş bile.
Hakan:Nasıl yapacağız peki?
Görevli:Süreci biliyorsunuzdur az çok. Mahkeme süreci falan biraz sürer. Ama aileden kimsenin kalmayıp size emanet etmiş olması hızlandırır diye düşünüyorum.
Rıza:Geçmişte Cihanla yaşantınız var bir de.
Görevli:Evet o da olumlu anlamda yansır. Süreç içinde kurum birkaç ziyaret gerçekleştirecektir size. Maddi durum vesaire.. Bir de çocuklarınız var.
Aylin:Biz Cihan'ı asla onlardan ayırmayız.
Rıza:Bundan kimsenin şüphesi olmaz zaten Aylin.
Görevli:Ben gerekli işlemleri şimdi başlatıyorum.
Hakan:Avukatımıza da talimat verdik biz, süreci takip edecek o da.
Görevli:Güzel.. Hayırlı olsun diyelim o halde. Sizinle çok mutlu olur umarım.
Hakan:İnşallah...
...
-Kurumdan sonra AyHak çocuklarla birlikte alışverişe gelmiştir.
Aylin:Dönünce de alırdık aslında.
Hakan:Olsun burdan da alalım birkaç şey.
Aylin:Odasını falan da alırız Cihan'a değil mi?
Hakan:Alırız tabi,hatırlıyor musun o zamanlar bakmıştık büyüyünce alırız diye.
Aylin:Evet, sonra da Emirle Ece için planladık.
Hakan:Şimdi Cihan Bey'e kısmet yeniden.
-Hakan elinden tuttuğu çocuğu kucağına alır.
Aylin:Cihan kendi seçsin bence istediğini.
Hakan:Hadi bakalım paşam,istediğin ne varsa seç.
-Cihan,Hakanla Aylin'in yüzüne bakar.
Aylin:İstediğin ne varsa alabilirsin Cihan,hadi..
-Cihan pek bir şey almasa da Hakanla Aylin ona birkaç kıyafet ve oyuncak alır. Akşam ise hep birlikte Rıza'ya gelmişlerdir.
Pınar:Demek bu ufaklık yine sizinle ha?
Aylin:İnanılır gibi değil ama evet Pınar.
Ayla:Nasıl da sevmiş ikizleri.
Hakan:Görür görmez yüzü onlara güldü. Arabada falan çok güzel oyunuyor.
Ali:Çok güzel abi olacak desenize.
Aylin:İnşallah..
Rıza:Ne zaman dönüyorsunuz?
Hakan:Yarın sabah baba. Biletleri aldık..
Ayla:Kalsaydınız biraz daha Hakancım. Bebeklere doyamadık bile.
Aylin:Başka zaman inşallah abla. Şimdi zaten izin işleri sıkıntı. Baya kullandı Hakan'da.
Rıza:İzin konusunu siz sıkıntı etmeyin.
Hakan:Sağol baba.. Cihan'da yerini bilsin bir an önce o yüzden.
Pınar:Doğru..
Ali:Kardeşim sorucam yine ama düşünüyor musunuz dönmeyi?
-Aylinle Hakan birbirine bakar.
Hakan:Ara ara aklımıza geliyor aslında.
Aylin:Ama şimdilik orası daha iyi. Düzenimiz oturdu zaten. Çocuklar da var.
Hakan:Biz onlar için en güvenli yeri istiyoruz Ali. Yoksa burası,siz ailemiz...
Aylin:İstanbul çok şey aldı bizden, zorluğu çok.
Pınar:O kadar haklısınız ki. Çocuklar varken hele insan en iyi yer neresiyse orayı istiyor.
-O sırada Efe elinde birkaç oyuncak ile gelir ve Cihan'a uzatır.
Efe:Bunlar dolapta duracağına Cihan'ın olsun.
Ali:Aslanım benim.
Efe:Başka kimse yok verecek,Zeyno zaten oynamıyor onun olsun isterse.
Aylin:Ister tabi. Ister misin Cihan?
-Cihan eline aldığı arabayla oynarken gülümser.
Hakan:Sevmiş bence zaten.
Zeyno:Bende verirdim ama hep bebeklerim var.
Aylin:Sende sakla Ece'ye verirsin güzelim.
Zeyno:Olur..
Pınar:Siz yatağa artık hadi,sabah okul var.
Hakan:Bizde kalkalım artık.
Ayla:Oturuyorduk ne güzel ya.
Aylin:Cihan yoruldu bugün,ikizler başlar birazdan huysuzlanmaya.
Hakan:Sabahta erkenden yolculuk var malum.
Rıza:Doğru doğru.. Sabah Ali gelir sizi almaya.
Hakan:Sağol baba...
....
-Ertesi gün AyHak çocuklarla birlikte Samsun'a eve dönmüştür. Şükran oğluyla birlikte onları evde bekliyordur.
Hakan:Gel bakalım Cihan,evine hoşgeldin.
Aylin:Bakalım sevecek misin yeni evini?
Şükran:Hoşgeldiniz.. Ah paşam ne kadar büyümüş.
Aylin:Şükran ablan da burda, Yiğitte varmış hatta bak Cihan.
Hakan:Emir uyuyor uyandırmadan koyalım yatağa.
Aylin:Koy sevgilim koy,Ece uyumaz hemen zaten.
-Şükran, Cihan'a sarılır.
Aylin:(gözleri dolu)Çok büyümüş değil mi?
Şükran:El kadar bebekti abla.. Yiğit gel annem,bak Cihan abin. Artık arkadaş olursunuz birbirinize.
Aylin:Cihan fazla suskun Şükran ablası,zamanla açılıyor ama.
Şükran:Olsun abla olsun,biz birlikte vakit geçirelim hele... Açsınızdır siz,yemekler hazır.
-Hakan merdivenden inerken seslenir.
Hakan:Ben çok açım valla.
Aylin:Tok olduğunu görmedik ki hayatım.
Şükran:Ben hemen hazırlıyorum masayı abi merak etme sen.
-Hakan, Yiğit'in saçlarını karıştırıp Cihan'ı kucağına alır.
Hakan:Evimden başka yerde karnım doymuyor ne yapayım?
Aylin:Tamam tatlım tamam.
Hakan:Cihan gel bakalım,evi gezelim mi seninle. Yiğit sende gel gezdir evi Cihan'a olur mu?
Yiğit:Oluy...
-Yemek hazırlanır, Cihan ve Yiğit yemek yedikten sonra oyun oynar.
Şükran: Yiğit'in oyuncakları kalsın abla burda, Cihan'ım oynar.
Aylin:Yok yok alma çocuğun elinden oyuncakları,aldı Hakan ona da.
Hakan:Yiğitte oynar artık burdakilerle de.
Aylin:Çocuğun canı sıkılıyordu arkadaş olurlar artık.
Şükran:Çok garip geliyor abla. El kadardı iki hafta baktım yavruya şimdi benim oğlanla arkadaş.
Aylin:Bizde inanamıyoruz hatta.
Hakan:Hayat işte.. Bundan sonrası güzel günler...
...
-Geceye doğru Aylin, Cihan'ı uyuturken Hakan da ikizlerle ilgilenir.
Hakan:Bu olmuyor böyle Emir Bey, yürümeniz lazım artık. Yani Ece senden hevesli bir iki aya kadar koşturacak evde.
-Emir, Hakan'a güler.
Hakan:Gülüyor bir de eşek sıpası.
Aylin:Eşek sıpası deme oğluma. Bal o bal.
Hakan:Yesinler balı.. Uyudu mu oğlan?
Aylin:Mışıl mışıl.. Ece uyuyor mu?
Hakan:Uyudu uyudu.
Aylin:Yalnız Cihan'ı nerede yatıracağız? Bizim yanımızda uyuyamaz çocuk.
Hakan:Ikizlerin birinin beşiğine yatıralım, yataklar büyük zaten rahat yatıyor Emirle Ece yan yana.
Aylin:Iyi olur.
-Hakan, Emir'i Aylin'e verir ve Cihan'ı alıp gelir,Emir'in yatağına yatırır. Aylinde Emir'i Ece'nin yanına koymuştur.
Hakan:Yarın çıkalım odasını alalım oğlanın.
Aylin:Erken olmaz değil mi?
Hakan:Cihan artık bizimle güzelim.
-Aylin beşiklerde yatan çocuklara bakarken Hakan arkasından sarılır.
Hakan:Hayalini kurduğumuz o tablo gerçek oldu işte bak. Oğlumuz, ikizlerimiz bizimle.
Aylin:Hayatımda gördüğüm en güzel tablo Hakan.
-Hakan, Aylin'e daha sıkı sarılır ve öper.
Hakan:Sen ben ve çocuklarımız...

✧✧✧