HÜMA (+18)

17.bölüm

"İlişkileri olsa haberim olurdu. Yanlış anlamışsındır sen."

"Benim kollarımdan çıkıp başka bir adamın yanına gidiyor, sabah onunla dönüyor ne anlamam gerekiyor Evren? Kafayı yiyeceğim. Karım bütün gece başka bir herifin yanındaydı. Bütün gece!"

Okadar kötü görünüyordu ki, Evren onun için üzüldüğünü hissetti. "Sen aşık mısın Cemre'ye?"

"Ne farkeder? Benim hislerimin önemi var mı? Kadın gözümün içine baka baka başkasıyla...Kahretsin!"

Tekli koltuğa sert bir tekme attı. Utanmasa oturup ağlayacaktı. Cemre'nin o adamla ilişkisi olduğunu düşünmek, bütün gece onun yanında olduğunu bilmek hiç iyi gelmiyordu aşık kalbine.

"Cemre seninle evli. Sahte ya da oyun her ne haltsa, farketmez. Cemre bunu sana yapmaz. O adamın karşısına kocasıyım diye çıktın sen. İstese buna izin vermezdi, Cemre'yi tanıyorsun artık. Eğer onunla ilişkisi olsaydı, sana açıkça söylerdi ayrıca. Gizli kapaklı yaşamazdı. Eğer gece onunlaysa, mutlaka önemli bir sebebi vardır. Bu saygısızlığı sana yapacak biri değil Cemre."

Haklıydı Evren. Cemre, ilişkisi olsa gizli yaşayacak birisi değildi. Ama yine de içinde gittikçe büyüyen kıskançlık hissi bunları düşünmesine engel oluyordu.

"Emin misin peki aralarında bir ilişki olmadığına?"

"Olsa saklamaz. Tek bildiğim bu. Sen de yükselip yükselip bana gelme ha bire. Gece uykumun içine ettin zaten. Bir de şimdi gelmiş kapımı yumrukluyorsun."

"Onu en iyi tanıyan sensin. Kime gideyim? Macron'a mı sorayım Cemre'yi?"

Evren pes etmiş şekilde koltuğa bıraktı kendisini. "Seni en başta uyardım. Aşık olma Cemre'ye dedim. Kendin bu boku yemeyi seçtin ben ne yapayım sana bu saatten sonra?"

"Ben daha onu bir davette ilk kez gördüğümde etkilendim Cemre'den. Karşısına çıkmak için doğru zemini hazırlamaya çalışıyordum. Amacım etkileyici şekilde hayatına girip onu tanımaktı ama o benden önce davranıp evlenelim dedi. Aklıma edeyim ki zaten sen uyarmadan önce aşk konusunda kendimi sorgulamaya çoktan başlamıştım. Uyarı için geç kalmıştın yani."

Evren dikkatle süzdü karşısındaki adamı. Aslında başından beri ikisini yakıştırıyordu. Ve verdikleri görüntülerdeki tutku elle dokunulabilecek kadar somuttu. İtiraf etmese de Cemre de etkileniyordu ama aşktan uzak durmak konusunda yemini vardı Cemre'nin. Nedense içinden bir ses ikisinin birlikte olması gerektiğini söylüyordu. Derin bir nefes alarak ayağa kalktı. "Onu kendine aşık etmek mi istiyorsun? O zaman aranızdaki çekimi kullan. Cemre, Ali'den sonra kimseye karşı en ufak çekim bile hissetmedi ama sana karşı koymakta zorlandığını görüyorum. Aranızdaki yoğun çekim onu gerçekten zorluyor. Sen de o çekimi kullan ve etkile onu."

"Cinsel bir çekimle onu kendime aşık edemem Evren."

"Eğer Cemre gibi yıllardır kimseye karşı en ufak bir çekim hissetmeyen bir kadın sana karşı koymakta bukadar zorlanıyorsa, emin ol o sadece cinsel çekim değildir."

Batuhan kendisinden emin konuşan Evren'e gözlerini kısarak baktı. "Ne demek istiyorsun?"

"Cemre'nin hayatında benim bile bilmediğim bir sürü şey var. Anlatmadığı çok şey yaşamış. Bilmesem de gözlerinde görüyorum. Sadece Ali değil kalbini yok etmesinin sebebi. O kalbine kilit vurmadı sadece. Kalbini söküp attı, yok etti. Ona rağmen senden etkileniyor ve bundan korkuyor."

Düşüncelerinin içinde boğulan adamda gözlerini gezdirdi Evren. Sıkıntıyla nefes verip ayağa kalktı. "Bak, başkası olsa yardım etmem qma içimden bir ses senin ona iyi geleceğini söylüyor. Buna inanmak istiyorum. O yüzden sana yardım edeceğim. Senin için olanları öğrenmeye çalışacağım."