မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ

Chapter 49.2

Chapter 49.2

သူ့အသံက အလွန်နက်နဲနေပြီး ယီဟွေ့က ခေတ္တမျှ တုန့်ဆိုင်းသွား၏။ သို့သော်လည်း မည်သည့်အယ်လ်ကိုဟောလ်အနံ့မှ မရပေ။

ကျိုးကျင်ဟမ့်က အရက်မူးမနေမှတော့ ဒါက ဘယ်လို စိတ်ဆိုးမှုမျိုးများလဲ။

"ငါမင်းနဲ့ ဘာမှလုပ်စရာရှိမနေဘူး"

ယီဟွေ့က သူ့ကိုကြည့်လိုက်ပြီး...

"သဘောတူညီချက်ထဲမှာ မင်းကိုသတင်းပို့ရမယ်လို့ မပါဘူး"

သူသည်လည်း ဒေါသထွက်တတ်ပါသည်။ သူ့ကို ကျိုးကျင်ဟမ့်က ဤနေရာသိူ့ ခေါ်လာပြီး အကြောင်းပြချက်မရှိ ချုပ်နှောင်ထားခဲ့သည်။သူ့ရင်ထဲတွင်လည်း နာကြည်းမှုတို့ ရှိနေသည်ပင်။ ယခု သူက နားမလည်နိုင်အောင်မေးလာသည့်အခါ ယီဟွေ့လည်း ကြာကြာတိတ်မနေနိုင်တော့ပေ။

ရင်းနှီးနေသော တိုးဖွဖွရယ်သံအား ကြားလိုက်ရရုံမျှဖြင့် ယီဟွေ့က အခွင့်အရေးယူကာ ကျိုးကျင်ဟမ့် ဖမ်းဆုပ်ထားသောလက်ကို လွတ်အောင်လုပ်လိုက်သည်။ သူ့အား ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်လက်က ရုတ်တရက် ပိုမိုဖျစ်ညှစ်ကာ တင်းကြပ်လာမည်ဟု မည်သူထင်ထားမည်နည်း။ သူ့နောက်ရှိ နံရံ၏တည်ရှိမှုကို မခံစားရတော့ပေ။ ယီဟွေ့ ဆွဲခေါ်သွားခံရပြီး လှေကားထစ်ကို တိုက်မိကာ လဲကျသွားရသည်။

"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ ငါ့ကိုလွှတ်"

နောက်ဆုံးအထစ်အထိ အားဖြင့် ဆွဲခေါ်ခံရပြီးနောက်တွင်မူ တစ်ခုခုမှားနေပြီကို ယီဟွေ့ သတိပြုမိလိုက်၏။

ကျိုးကျင်ဟမ့် ဒေါသထွက်နေသည်မှာ ထင်ရှားပြီး သူ၏ပြင်းထန်သော ဒေါသက ကြာရှည်စွာဖုံးကွယ်ထားရသည့်ကြားမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ကာ ယခင်ကထက် ပိုဆိုးနေ၏။ ယီဟွေ့၏လက်ကောက်ဝတ်မှာ ကျိုးကြေလုလုပင်။ သူအိပ်ရာထက်သို့ လဲကျသွားသည့်အခါ မူးဝေသွားသည်ကိုပင် ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲ သူ၏ဘယ်ဘက်လက်ကောက်ဝတ်ကို ပွတ်လိုက်မိသည်။

ကံကောင်းစွာပင် နီရဲသွားရုံသာဖြစ်ပြီး သူ့အရိုးများကတော့ နာကျင်မနေပေ။ မနက်ဖြန်တွင် သူပန်းချီးဆွဲရဦးမှာဖြစ်၏။