Κλεοπάτρα η Μακεδόνισσα

Η έβδομη σύζυγος (δ΄ μέρος)

«Πού ήσουν, περιστέρα μου;» την υποδέχτηκε μελιστάλαχτος ο Φίλιππος, μόλις μπήκε. «Σε περίμενα, να πλαγιάσουμε μαζί, να χαρώ το κορμάκι σου... Έλα, έλα δω, τρυγόνα μου...»

«Ζεσταινόμουν, βασιλιά μου, κι είχα βγει λίγο στους κήπους να πάρω αέρα... Πρέπει να φροντίζω και για το παιδί σου εξάλλου, τον υιό σου» του απάντησε, καθώς κάθιζε στα πόδια του και τον άφηνε να σκύψει το κεφάλι του στα στήθη της, και έβαλε το χέρι στην ελαφρώς πρησμένη κοιλιά της...

«Είναι σίγουρο, δηλαδή; Θα μου χαρίσεις διάδοχο;»

«Απολύτως, μου το επιβεβαίωσε και η μαία και ο γιατρός σου, ο Φίλιππος ο Ακαρνάνας... Θα γεννήσω σε περίπου έξι μήνες, πριν την επόμενη άνοιξη...»

«Τότε, λοιπόν, αύριο κιόλας θα το αναγγείλω σε όλους! Έλα τώρα, ξάπλωσε κοντά μου, να σ' ανταμείψω πλούσια για αυτό το μαντάτο που μου έφερες...»

«Στάσου, αφέντη μου... Προτού πλαγιάσουμε, πρέπει να σου πω και κάτι άλλο...»

«Τι άλλο; Τι συνέβη;»

«Τώρα που είχα βγει στους κήπους... είδα τη θυγατέρα σου, την Κλεοπάτρα...»

«Και; Τι τρέχει μ' αυτήν;»

«Δεν ήταν μόνη της... Είχε εραστή...»

«Τι έκανε λέει; Η κόρη μου, εραστή;! Λέγε, ποιος είναι; Τον είδες;»

«Ο Περδίκκας του Ορόντου, βασιλιά μου, ο αξιωματικός σου, αυτός είναι ο εραστής της κόρης σου» αποκάλυψε η Κλεοπάτρα Ευρυδίκη, με μια ανάσα, και σκλήρυνε σαν πέτρα η ματιά της... «Αυτός την αγκάλιαζε και τη φιλούσε, τους είδα δίπλα στην υδάτινη δεξαμενή... Αν έχει διαφθείρει την παρθενία της, τι θα κάνεις; Θα το ανεχτείς; Ή ακόμα χειρότερα, αν το ζευγαράκι ετοιμάζεται να συνωμοτήσει με τον Αλέξανδρο και την Ολυμπιάδα εναντίον σου; Το ξέρεις πολύ καλά ότι ο Περδίκκας είναι φίλος του γιου σου που τον έδιωξες, και ότι η μάνα του που την απομάκρυνες δείχνει εύνοια στον οίκο τους...»

«Θα τη σκοτώσω! Μα τους θεούς, θα τη σκοτώσω!» μούγκρισε ο Φίλιππος, κοπανώντας τη γροθιά του, πετάχτηκε όρθιος και όρμησε έξω απ' το δωμάτιο, όσο γρήγορα τού επέτρεπε η χωλότητά του...

«Πού πας; Βασιλιά μου!» προσποιήθηκε την ανήσυχη, όμως με το που βγήκε εκείνος, ένα χαμόγελο χαιρέκακο φόρεσε στο ωραίο πρόσωπό της και ξάπλωσε ήρεμη στο στρώμα, «όλα πάνε καλά, γιε μου» απευθύνθηκε στο έμβρυό της, σφαλίζοντας τα μάτια της μέσα σε μια υπέρτατη ευφορία...